Wehikuł czasu (film, 1960)

Maszyna czasu Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Oryginalny plakat.

Kluczowe dane
Tytuł oryginalny Maszyna czasu
Realizacja Jerzy Pal
Scenariusz David Duncan
na podstawie powieści
HG Wells
Główni aktorzy

Rod Taylor
Alan Young
Yvette Mimieux
Sebastian Cabot
Whit Bissell

Ojczyźnie Stany Zjednoczone
Dobry Science fiction
Czas trwania 103 min.
Wyjście 1960


Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja

The Machine The Time ( Wehikuł czasu ) to amerykański film w reżyserii George'a Pal , wydany w 1960 roku . Jest inspirowany powieścią The Time Machine autorstwa HG Wellsa .

Streszczenie

ten 31 grudnia 1899W Londynie George ( Rod Taylor ), wynalazca pasjonujący się upływającym czasem, dyskutuje w domu o czwartym wymiarze z czwórką swoich przyjaciół. Mówi im, że wynalazł wehikuł czasu . Wręcza im miniaturowy model, który znika po jego aktywacji. Sceptycznie nastawieni goście zarzucają mu użycie magicznej sztuczki i delikatnie się z niego śmieją. Trzech z nich wyjeżdża. Czwarty, Filby ( Alan Young ), zostaje na chwilę. George zaprasza ją, by za pięć dni wróciła na kolację z towarzyszami.

Zaraz po odejściu Filby'ego George udaje się do swojego laboratorium, gdzie przechowywana jest maszyna naturalnej wielkości. Siadając w urządzeniu, popycha dźwignię zmiany biegów do przodu. Maszyna wyjeżdża w przyszłość. Zatrzymuje się13 września 1917, gdzie dowiaduje się, że Anglia jest w stanie wojny z Niemcami. Widzi mężczyznę w mundurze, którego bierze za Filby'ego. Ale to jest jego syn. Ten ostatni informuje go, że jego ojciec niedawno zginął na wojnie. George wraca do swojej maszyny i uruchamia ją ponownie, dopóki…19 czerwca 1940, gdzie padł w pełnym bombardowaniu. Rozumie, że świat znów jest w stanie wojny . Zaczyna się od nowa i zatrzymuje18 sierpnia 1966, gdzie zachwyca się nowoczesnym i nieznanym światem. Ponownie spotyka starego syna Filby'ego, który każe mu się ukrywać, ponieważ „grzyby wkrótce eksplodują”. W rzeczywistości następuje eksplozja, niebo robi się czerwone, a ulicami płynie lawa. George wraca do przyszłości. Uwięziony w lawie, która po ostygnięciu zamieniła się w zwartą skałę, widzi, jak mijają wieki. Wtedy minerał ulega erozji.

George wyłącza swoją maszynę 12 października 802701. Znajduje się w pobliżu imponującej budowli w kształcie sfinksa . Eksploruje otaczającą przyrodę z rajskim aspektem. Odkrywa mieszkańców tego miejsca, którzy igrają nad rzeką. Ale młoda kobieta tonie pod obojętnym spojrzeniem swoich towarzyszy. George ją ratuje. Nazywa się Weena i mówi jej, że jej ludzie nazywają się „Elois”. Współczuje George'owi. Zauważa, że ​​Elois żyją w nieostrożności, ale nie mają ani prawa, ani rządu. Rozczarowany chce wrócić do swoich czasów. Ale jego maszyna zniknęła. Ślady kół wskazują, że została wciągnięta do sfinksa, którego drzwi się zamknęły. Weena wyjawia mu, że to dzieło "Morloków". Zabiera go do muzeum. Książki rozpadają się na półkach w bibliotece, gdy je przegląda. Weena nie potrafi czytać. Metalowe pierścienie opowiadają o przeszłości. George rozumie, że po wojnie nuklearnej ocaleni ludzie wybrali życie na dwa różne sposoby: albo w podziemnych jaskiniach, albo w słońcu. Pierwszymi zostali Morlokowie. Utrzymują tych ostatnich, Elois, jak bydło, które służy im jako pożywienie.

George chce odzyskać swoją maszynę. Weena mówi mu, że jedynym sposobem dostania się do Morloków jest jedna ze studni. Już miał tam zejść, gdy zabrzmiała syrena alarmowa, ta sama, którą usłyszał w 1966 roku . Zahipnotyzowani Elois ruszają w stronę wejścia do sfinksa. George próbuje dołączyć do Weeny, ale drzwi się zamykają. Zdeterminowany, by uratować młodą kobietę, schodzi do studni. W głębi duszy odkrywa legowisko Morloków, potwornych i okrutnych stworzeń. Więźniowie Elois są prowadzeni, z biczami, w kierunku „spiżarni”. Stojąc twarzą do Morloków, Georges odkrywa, że ​​ich oczy są wrażliwe na światło, ponieważ światło zapałki sprawia, że ​​się cofają. Spala ich legowisko i prowadzi Weenę i jego towarzyszy do wyjścia. Wszyscy uciekają bez szwanku. Studnie eksplodują jedna po drugiej, a ziemia pokrywająca jaskinię zapada się. Eloi ostrzega George'a, że ​​drzwi sfinksa ponownie się otworzyły. Odkrywca widzi swoje urządzenie i pędzi do przodu, ale drzwi się zamykają. Zaatakowany przez Morloków wspina się na swoją maszynę, natychmiast ją aktywuje i wraca do przeszłości.

Urządzenie zatrzymuje się 5 stycznia 1900. George spotyka się z przyjaciółmi i opowiada im swoją historię. Tylko Filby mu wierzy. Jego goście wychodzą, ale Filby wraca do domu George'a. Słyszy, jak maszyna się reaktywuje. Po wejściu do laboratorium odkrywa, że ​​George i jego urządzenie zniknęły. Rozumie, dlaczego George wyciągnął swoją maszynę do ogrodu, przed laboratorium: Morlokowie, którzy przenieśli swój pojazd, pod koniec podróży znajdzie się poza sfinksem. Filby domyśla się, że jego przyjaciel poszedł dołączyć do Weeny i Elois, próbując odbudować cywilizację. Patrząc na półki swojej biblioteki, zauważa, że ​​George zabrał ze sobą trzy książki. Zastąpią te z przyszłości, które kruszą się w proch.

Karta techniczna

Dystrybucja

Nagrody

Wokół filmu

Aktorzy i scenariusz

Poradnik

Efekty specjalne

Anomalie

Uwagi i referencje

  1. Zwiastun z 1959 r. wspomina „Wehikuł czasu” „(c) MCMLIX firmy Loews i Galaxy Films inc.”
  2. fenomena, „  Wehikuł czasu (George Pal, 1960)  ” , na lebonforum.com , Nouveau Forum Doublage Francophone ,13 sierpnia 2012 r.(dostęp 26 sierpnia 2020 r . ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne