Bitwa pod Champigny

Bitwa Champigny jest panorama namalowany przez Alphonse de Neuville i Édouard Detaille między 1880 a 1882 r . Olej na płótnie o długości 120 metrów i wysokości 15, przedstawia fazę bitwy pod Champigny (29 listopada-3 grudnia 1870) - niemiecki atak z 2 grudnia i odzyskanie utraconych pozycji przez Francuzów - w czasie wojny francusko-pruskiej 1870 r . Alphonse de Neuville (1835-1885) i Édouard Detaille (1848-1912), obaj weterani tej wojny, również biorąc udział w bitwie pod Champigny, malowali główne tematy, podczas gdy małe dłonie tworzyły tła (wieś, ziemia, niebo. ..). Po wystawie w rotundach w Paryżu i Wiedniu płótno zostało wycięte w 1892 roku przez firmę Detaille w celu wydobycia 65 fragmentów, które zostaną sprzedane na aukcji. Kilka z tych fragmentów można znaleźć w różnych francuskich muzeach, w tym kilkanaście w Musée de l'Armée w Paryżu.

Historia

Édouard Detaille był początkiem projektu (podobnie jak panorama La Bataille de Rezonville , podczas innej bitwy w tej samej wojnie ) i zaproponuje go towarzystwu Panoramy Narodowej na inaugurację rotundy o godz. rue Berri , w pobliżu Pól Elizejskich w Paryżu, 4 th pokój otwarty widok podczas gdy w stolicy (tzw poprzedni Narodowy Panorama istniał w jaki jest obecny teatr rondzie , niedaleko Champs-Elysees Paris). Następnie Detaille połączył siły z Alphonse de Neuville i panorama została namalowana w latach 1880–1882. Widok odpowiada temu z płaskowyżu Signal, położonego na północ od miejscowości Champigny , na wschód od Paryża. Katalog sprzedawany na miejscu określa, że ​​reprezentowana akcja jest akcją2 grudniarano, około godziny 11, wojska francuskie odparły dwa niemieckie ataki i poniosły trzeci. Jeśli sceny są realistyczne i kilka rzeczywistych, ich jednoczesność jest uproszczeniem. Każdy artysta podzielił połowę panoramy, a ich poszczególne części łączą się ze sceną znaną jako Fond de la Giberne, w której trąbka namalowana przez Édouarda Detaille'a dociera do rannego żołnierza namalowanego przez Alphonse'a de Neuville'a, który przekazuje swoje naboje , dwaj malarze podpisali panoramę na dole tej sceny.

Bitwa pod Champigny była wystawiana w Rotonde du Panorama national od maja 1882 r., A reszta do 1887 r., Kiedy została tam zastąpiona panoramą bitwy pod Rezonville . Następnie był wystawiany w Wiedniu do 1891 roku.

Farba wojskowa jest bardzo modne w III e Rzeczypospolitej , naznaczone patriotyzmu i ducha zemsty i panoram wiedzieć wielki sukces w Europie w 1880 roku, a kilka stolic z roundhouses je wystawiać. Ale spadek upodobań widzów do tego typu fresku i pomieszczeń kinowych doprowadzi do zaniku lub przebudowy tych rotund. Trudne do wystawienia w innym miejscu i do zachowania, niektóre panoramy zostaną zniszczone, ale ta z Bitwy o Champigny, biorąc pod uwagę jej przeszłe sukcesy, zostanie sprzedana w kawałkach (również z Bitwy o Rezonville). Dziesięć lat po stworzeniu został pocięty przez Detaille'a (de Neuville zmarł kilka lat wcześniej) na 65 fragmentów. Dla większego sukcesu tej sprzedaży, cięcie uprzywilejowuje narracyjną autonomię scen wojskowych kosztem krajobrazów, mniej sprzedawców. Detaille podpisze fragmenty, które namalował, podczas gdy te namalowane przez de Neuville'a będą miały podpis zmarłego w faksymile. Około dwie trzecie tych fragmentów zostanie wystawione na aukcji w dniu13 maja 1892w galerii Georges Petit w Paryżu, wówczas jednego z najbardziej znanych właścicieli galerii w Paryżu. Reszta zostanie sprzedana na aukcji dwa lata później16 czerwca 1896, w tym samym czasie co sprzedaż fragmentów panoramy bitwy pod Rezonville, jeszcze w galerii Georges Petit. Całą panoramę możemy dziś uzyskać dzięki rycinom, które ukazały się w prasie w latach 1880-1890.

Paprochy

Musée de l'Armée , w Les Invalides w Paryżu, ma dziesięć fragmentów Bitwa o Champigny , w miejskim muzeum Sedan w Château de Sedan ma pięć. Kilka Francuskie muzea mają jeden w tym muzeum Carnavalet , Cour d'Or muzeum w Metz , do sztuk plastycznych muzeum w Nantes , w 1870 wojny i muzeum aneksji w Gravelotte (Moselle), w Grenoble muzeum , w muzeum Orsay (na depozyt w Anne-de-Beaujeu muzeum w Moulins), przy czym muzeum Quimper z plastyki , muzeum Miejskie Saint-Germain-en-Laye , Wersalu ale także ratusz z Vichy .

Wiele fragmentów było częścią kolekcji Christophera Forbesa  (en) , pasjonata Drugiego Cesarstwa i syna Malcoma Forbesa (1919-1990), amerykańskiego miliardera i założyciela tytułowego magazynu . Większość z nich jest prezentowana na aukcji w Sotheby's w 2012 roku.

Fragmenty te mają bardzo zróżnicowane wymiary, zarówno pod względem wysokości, jak i szerokości. Największa komora wapiennicza ma ponad 9 metrów szerokości, podczas gdy mniejsze fragmenty mają mniej niż metr szerokości.

Aukcja 1892

Poniższa numeracja stanowi powtórzenie numeracji oryginalnego katalogu podczas sprzedaży 13 maja 1892 a także opisy podane na niektórych fragmentach

• 1. Le Fond de la Giberne - Ranny piechur (od de Neuville) - Ruchomy trąbka (według Detaille) (wysokość 2,93  m , szerokość 2,59  m ), w Muzeum Wojska  ;

Przez Alphonse de Neuville :

• 2. Sok w Champigny (wysokość 1,76  m , szerokość 2,54  m )
• 3. Ruchomy i kalenicowy (wysokość 0,89  m , szerokość 0,92  m )
• 4. W ogrodzie (wysokość 3,18  m , szerokość 5,80  m )
• 5. Ofensywny powrót (wysokość 2,73  m , szerokość 1,92  m )
• 6. Zasadzka (wysokość 1,76  m , szerokość 2,54  m )
• 7. Hors de fight (Niemcy) (wys. 1,36  m , szer. 2,36  m ), fragment, który swymi wymiarami i przedstawieniem może odpowiadać fragmentowi eksponowanemu w ratuszu w Vichy (jeden z malowideł Lamberta do miasta w 1928). Fragment ten jest również w katalogu sprzedaży 1896 ( n °  119), prawdopodobnie ratuszu Vichy .
• 8. Hors de fight (Mobiles) (wysokość 2,40  m , szerokość 4,20  m )
• 9. Martwy żołnierz niemiecki (wysokość 1,39  m , szerokość 1  m )
• 10. Lime piec (pięćdziesiąt Pomeramians są niewoli, wysokość 5,40  m , szerokość 9,16  m )
• 11. Combat de la plâtrière (śmierć przybocznego majora Forest-Defaye, wysokość 6,50  m , szerokość 7,25  m ), w muzeum narodowym zamków Wersalu i Trianon  ;
• 12. U stóp słupa (wysokość 2,90  m , szerokość 1,72  m )
• 13. Torba i pojemnik (wysokość 0,96  m , szerokość 1,40  m )

• Sprzedaż 1892 r. - Alphonse de Neuville

• 5. Ofensywny zwrot , kolekcja prywatna.

• 10. Piec wapienny , szczegół.

Autor: Édouard Detaille :

• 14. W zatopionej ścieżce (wysokość 2,70  m , szerokość 2,85  m ) przy Muzeum Wojska (stanowisko RMN nazywa ją Piechurami w zatopionej ścieżce i podaje wysokość 2,00  m )
• 15. W tirailleurs z 122 e odpychają pomeraniany (powyżej. 2,86  m , szer. 5,28  m )
• 16. Żołnierz. (Mobilny zabity.) (Wysokość 0,75 m, szerokość 1,10 m)
• 17. Przechodzenie do ognia ( N o  1.) (wysokość 2,32 m, szerokość 2,30 m)
• 18. Przechodzenie do ognia ( N O  2) (wysokość 2,58 m, szerokość 2,21 m)
• 19. Martwe komórki (wysokość 1,65 m, szerokość 3,30 m)
• 20. Śmierć pułkownika de la Monneraye (wysokość 1,36 m, szerokość 2,43 m)
• 21. Więźniowie niemieccy (wysokość 3,38 m, szerokość 4,54 m)
• 22. Pod ostrzałem wroga (wysokość 1,78 m, szerokość 3,80 m)
• 23. W wąwozie (wysokość 1,64 m, szerokość 4,60 m) niewątpliwie fragment w Muzeum Sztuk Pięknych w Nantes (wymiary podane przez bazę Mona Lisy nieco inne przy wysokości 1,66 m przy szerokości 4,57 m), ale odpowiadający opisowi w katalog}
• 24. Nosze nośne (wysokość 3,20 m, szerokość 4,58 m)
• 25. Przechodzenie do ognia ( N O  3) (wysokość 1,60 m, szerokość 3,00 m)
• 26. Komórka Wybrzeże d'Or i Ille-d'Armor zabity ( N O  1) (godz. 2,17  m , szer. 2,73  m )
• 27. Biała Bateria ( generał Ducrot , głównodowodzący i generał Frébault . W sztabie generała Ducrota : generał Appert , pułkownicy Warnet i Maillard, dowódca Franchesci. (Wysokość 2,15  m , szerokość 3,25  m )
• 28. Telefony Wybrzeże-d'Or i Ille-et-Vilaine , zabity ( N O  2) (godz. 1,36  m , szer. 3,24  m )
• 29. Wóz zaprzężony w białego konia (wysokość 2,53  m , szerokość 2,25  m ), w Muzeum Wojny 1870 i Aneksji w Gravelotte od 2016 r., Dar amerykańskiego kolekcjonera Christophera Forbesa  (w)
• 30. Do braci z Christian doktryny podnieść zranionej (wysokość 2,00  m i szerokości 3,78  m )
• 31. Dwie zabite karuzele (wysokość 1,11  m , szerokość 2,60  m ), w Muzeum Sztuk Pięknych w Quimper od 1895 roku
• 32. Transport rannych (wysokość 2,20  m , szerokość 3,86  m )
• 33. A Ruchomy, martwy (wysokość 1,00  m , szerokość 2,00  m )

• Sprzedaż 1892 r. - Édouard Detaille

• 14. Piechur na zatopionym pasie .

• 16. Żołnierz. (Komórka zabity) , kolekcja prywatna.

• 25. Allant Au feu ( N O  3) , zbiór prywatne.

• 29. Wóz na białym koniu , Muzeum Wojny 1870 i Aneksji .

• 31. Zabito dwa telefony komórkowe , Muzeum Sztuk Pięknych w Quimper .

Krajobrazy:

• 34. Oddziały rezerwowe (wysokość 2,70  m , szerokość 1,98  m )
• 35. Champigny . (Nr 1) ( wysokość 2,48  m , szerokość 1,44  m )
• 36. Champigny. (Nr 2) ( wysokość 2,40  m , szerokość 2,75  m )
• 37. Champigny. (Nr 3) ( wysokość 3,14  m , szerokość 1,52  m )
• 38. Champigny. (Nr 4) ( wysokość 2,80  m , szerokość 2,60  m )
• 39. W lesie (wysokość 1,90  m , szerokość 1,80  m )
• 40. Heights of Cœuilly . (Nr 1) (wysokość 3,50 m, szerokość 1,45 m)
• 41. Heights of Cœuilly. ( N O  2) (godz. 3,30  m , szer. 1,45  m )
• 42. Dzwonnica Champigny. (wysokość 3,00  m , szerokość 4,10  m )

Aukcja 1896

Numeracja przywraca numerację oryginalnego katalogu w momencie sprzedaży produktu. 16 czerwca 1896a także kilka opisów. Liczby przed 116 odpowiadają fragmentom panoramicznego obrazu bitwy pod Rezonville , sprzedanego na tej samej aukcji.

• 116. Le Fond de la Giberne - Ranny piechur (od de Neuville) - Ruchomy trąbka (od Detaille) (wysokość 2,93  m , szerokość 2,59  m ), w Muzeum Armii . Ten fragment był już na szczycie katalogu aukcyjnego z 1892 roku.

Przez Alphonse de Neuville

• 117. Mobiles hors de fight (wysokość 2,39  m , szerokość 2,00  m )
• 118. Ambush. Niemców. (wysokość 2,39  m , szerokość 1,95  m )
• 119. Hors de fight. Niemców. (godz. 1,36  m , szer. 2,36  m ), fragmentu już w katalogach sprzedaży w 1892 roku ( n O  7).
• 120. Lignardy wpadły w zasadzkę w ogrodzeniu. (wysokość 2,30  m , szerokość 1,50  m )
• 121. W ogrodzie (nr 1). (wysokość 2,20  m , szerokość 1,60  m )
• 122. W ogrodzie (nr 2). (wysokość 2,50  m , szerokość 1,95  m )

Autor: Édouard Detaille

• 123. Zabity telefon komórkowy; martwy niemiecki oficer w pobliżu jego konającego konia. (wysokość 1,04  m , szerokość 2,65  m ) ( podstawa Joconde daje szerokość 2,64  m ), w muzeum w Grenoble od 1896 r., dar generała de Beylié
• 124. Płonące lignardy i karuzele. (wysokość 1,78  m , szerokość 1,54  m )
• 125. Lignardy na ogniu. Po lewej w rogu zwłoki Niemca. Przed nim przechodzi odizolowany telefon komórkowy. (wysokość 1,66  m , szerokość 1,73  m )
• 126. Zasadzka za ścianą. Piechur liniowy. (wysokość 1,20  m , szerokość 1,27  m )
• 127. Lignardy idą na ognisko. (wysokość 1,55  m , szerokość 1,69  m )
• 128. W wąwozie. Lignardy (nr 1). (wysokość 1,05  m , szerokość 1,24  m )
• 129. W wąwozie. Lignardy (nr 2). (wysokość 1,20  m , szerokość 0,97  m )
• 130. The Christian Brothers , karetki. (wysokość 1,90  m , szerokość 2,12  m )
• 131. Transport rannych. (Zasadniczo Bracia Szkół Chrześcijańskich, nosiciele na noszach. Wysokość 1,74  m , szerokość 1,10  m )
• 132. Nosze na noszach. Żołnierz na linii. (wysokość 1,80  m , szerokość 1,20  m ). Ten fragment był w sprzedaży w firmie Artcurial w 2013 roku (nieco inny tytuł na ich stronie z Noszami i żołnierzem linii i dla wymiarów, ta sama wysokość 1,80  m, ale większa szerokość 2,20  m )
• 133. Mobilni prowadzący muły pogotowia. (wysokość 1,20  m , szerokość 1,58  m )
• 134. Nosze linowe. (wysokość 0,74  m , szerokość 1,12  m )
• 135. Podnoszenie rannego mężczyzny. (Muł niosący kakolet , trzymany przez telefon komórkowy. Wysokość 2,02  m , szerokość 1,59  m ), zakupiony przez Musée d'Orsay w 1985 r. I zdeponowany w Musée Anne-de-Beaujeu w Moulins od 2017 r. (Musée d ' Orsay podaje dla wymiarów tę samą wysokość 2,02  m, ale szerokość 1,50  m )
• 136. U stóp słupka. (wysokość 1,60  m , szerokość 2,06  m )
• 137. Pod ostrzałem wroga. (wysokość 1,40  m , szerokość 2,12  m )
• 138. Nosze. (Na dole przez otwartą wyrwę w murze ranni są transportowani. Wysokość 1,60  m , szerokość 1,28  m )
• 139. Funkcjonariusz liniowy, mijający. (wysokość 0,68  m , szerokość 0,92  m )

• Aukcja 1896

• 123. Zabity telefon komórkowy , muzeum w Grenoble .

• 124. Lignardy i karabiny strażackie , kolekcja prywatna.

• 126. Zasadzka za ścianą. Piechur liniowy. , prywatna kolekcja.

• 127. Lignardy idą na ognisko , muzeum miejskie Saint-Germain-en-Laye .

• 128. W wąwozie. Lignardy (nr 1) , kolekcja prywatna.

• 129. W wąwozie. Lignards (nr 2) , kolekcja prywatna.

• 132. Nosze na noszach. Żołnierz na linii. , prywatna kolekcja.

• 133. Telefony jeżdżące na mułach karetek , muzeum Carnavalet .

• 135. Uważamy rannego , muzeum Orsay .

• 136. U stóp poczty zbiory prywatne.

Bibliografia

• François Robichon , „Panoramy Champigny i Rezonville autorstwa Edouarda Detaille'a i Alphonse'a Deneuville'a”, w Biuletynie Francuskiego Towarzystwa Historii Sztuki , 1981 (1979), str.  272 , nie, rozdz. 15.
• François Robichon, Edouard Detaille. A Century of Military Glory , Paryż 2007.

Uwagi

1. Krajowa panorama znajdowała się przy rue de Berri 5 , w pobliżu skrzyżowania z Polami Elizejskimi. Dziś znajduje się tu powojenny budynek, w którym mieści się Hotel Warwick i centrum handlowe Berri Washington Gallery.
2. Galerie Georges Petit był 8 rue de Seze , w pobliżu Madeleine, w 8 th arrondissement. Dziś już go nie ma.
3. Obie aukcje były obsługiwane przez paryskiego licytatora Paula Chevalliera.
4. Champigny-sur-Marne był znany ze swoich pieców wapienniczych w XIX th  wieku, niektóre z nich nadal istnieją.
5. Kolekcjoner Christopher Forbes  (w środku ) , po sprzedaniu dużej części swojej kolekcji na Drugim Cesarstwie w marcu 2016 roku podczas aukcji w Fontainebleau, podarował jeden z egzemplarzy, fragment Wózek zaprzężony w białego konia , w Muzeum wojna 1870 roku i aneksja .
6. Napis pod obrazem wskazuje na darowiznę od generała de Beylié z datą 1896, w tym samym roku co aukcja. Dlatego nabył go, aby natychmiast przekazać go muzeum. Generał de Beylié (1849–1910), dobroczyńca muzeum w Grenoble , brał udział jako podporucznik w wojnie 1870 r., W której został ciężko ranny. Jego ojciec Józef i jego brat Karol również brali udział, ten ostatni został tam zabity.

Bibliografia

1. „Dno Giberne” w miejscu Muzeum Armii.
2. „Szczegół fragmentu” na stronie licytatorów Tessier-Sarrou.
3. „Zabito dwa telefony komórkowe, bitwa pod Champigny na terenie muzeum Quimper.
4. "Edouard Detaille: Znajdujemy rannego" na terenie Musée d'Orsay.
5. Publikacja wydana na wystawę Les Panoramas de Sedan w 2003 roku.
6. "Edouard Detaille Paris, 1848 - 1912 Noszący nosze i żołnierz linii; fragment panoramy Champigny" na stronie Artcurial podczas sprzedaży tego fragmentu.
7. Katalog sprzedaży 1892 na miejscu Gallica BNF.
8. Katalog aukcji z 1896 r. Na stronie Gallica BNF.
9. (w) Lauren Gioia, „  Sotheby's zaoferuje 13 dzieł z kolekcji Forbes przedstawiających wojnę francusko-pruską  ” [PDF] na sothebys.gcs-web.com , Sotheby's ,2012(dostęp 29 kwietnia 2020 ) .
10. Nicole Périchon, Éphemerides vichyssoises: 365 dni w historii Vichy , Champétières , wydania gór Owernii,2010, 275  pkt. , „19 listopada 1928, darowizna Lamberta”, s.  244.
11. „  Baza Mona Lisa: COMBAT DE LA PLATRIERE IN CHAMPIGNY. 2 grudnia 1870  ” , na www2.culture.gouv.fr (dostęp 15 listopada 2018 )
12. „Piechota na zatopionym pasie” na stronie RMN.
13. Wskazówka n o  07430000684 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
14. „Koń Forbesa znalazł swoje miejsce w Gravelotte” Céline Killé, Le Républicain Lorrain, 10 maja 2016 r.
15. Wskazówka n o  09940004074 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Muzeum Adrien Mentienne w Bry-sur-Marne - prezentacja zbiorów muzeum, w szczególności tych związanych z bitwą pod Champigny.
• Animowana mapa przedstawiająca przebieg bitwy pod Champigny opublikowana przez muzeum Adrien Mentienne w Bry-sur-Marne.
• Le Monde Illustré z 4 listopada 1882 r. , Poświęcony panoramie Bitwa pod Champigny