Laetrile | |
Identyfikacja | |
---|---|
Nazwa IUPAC | Kwas (2 S , 3 S , 4 S , 5 R , 6 R ) -6 - [( R ) -cyano (fenylo) metoksy] -3,4,5-trihydroksyoksano-2-karboksylowy |
Synonimy |
laevomandelonitrile |
N O CAS | |
UŚMIECHY |
O1 [C @@ H] (O [C @@ H] (C # N) c2ccccc2) [C @@ H] ([C @ H] ([C @@ H] ([C @ H] 1C (= O) O) O) O) O , |
InChI |
InChI: InChI = 1 / C14H15NO7 / c15-6-8 (7-4-2-1-3-5-7) 21-14-11 (18) 9 (16) 10 (17) 12 (22- 14) 13 (19) 20 / h 1-5,8-12,14,16-18H, (H, 19,20) / t8-, 9-, 10-, 11 +, 12-, 14 + / m0 / s1 |
Właściwości chemiczne | |
Brute formula |
C 14 H 15 N O 7 [Izomery] |
Masa cząsteczkowa | 309,2714 ± 0,0146 g / mol C 54,37%, H 4,89%, N 4,53%, O 36,21%, |
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. | |
Laévomandélonitrile , znany pod nazwą letrilem jest związek organiczny, często mylony z amigdalinę , który może być produktem przez hydrolizę. Letril jest cząsteczką półsyntetyczną, opatentowaną w Stanach Zjednoczonych , który częściowo dzieli swoją strukturę z amigdaliną.
Letril był sprzedawany pod nazwą „witamina B17”, ale nie jest uznawany za witaminę , pomimo próby uznania go za takiego przez chemika Ernsta T. Krebsa (in) . Ta cząsteczka była używana w innych terapiach przeciwnowotworowych . Meta-analiza literatury uważa, że jej skuteczność jest niedostatecznie, ponieważ nie wykazano dodatni badania spełnia kryteria jakościowe wymagane przez autorów, oraz że ryzyko zatrucia cyjankiem przewyższają korzyści z tej terapii. Badania naukowe nad tą działalnością są sprzeczne, na przykład badanie z 1998 roku donosi o ukierunkowanym działaniu na komórki nowotworowe in vitro , podczas gdy podsumowanie National Cancer Institute stwierdza, że w badaniach na zwierzętach stwierdzono słabą aktywność przeciwnowotworową, a w badaniach klinicznych na ludziach nie stwierdzono żadnej aktywności (chociaż przytaczano badania z pozytywnymi wynikami).
W każdym razie, Food and Drug Administration w Stanach Zjednoczonych nigdy nie pozwoliła jej wykorzystania.
Jego stosowanie stwarza ryzyko zatrucia cyjankiem .