Przyjaciel Madame Maigret

12 marca, M mi Maigret jedzie do swojego dentysty kwadratowy Antwerpii ; czekając na spotkanie, na ławce na placu zastaje młodą kobietę i dwuletnie dziecko, z którymi przywykła spotykać się, kiedy przychodzi w to samo miejsce. Jednak tego dnia młoda kobieta powierzyła mu dziecko „na minutę”; wraca dwie godziny później taksówką i zabiera dziecko bez dalszych wyjaśnień. M mi Maigret opowiada mężowi, który był na ramionach inna sprawa została znaleziona w piecu introligatora z rue de Turenne dwa zęby człowieka.

streszczenie

21 lutego, po anonimowym bilecie, policja dokonała nalotu na dom Steuvels, rue de Turenne . Tego samego wieczoru, Maigret zatrzymał Steuvels: mamy rzeczywiście znaleziono dwie ludzkie zęby w piecu do introligatora . Zaprzecza jakimkolwiek przestępstwom, pomimo pewnych przytłaczających faktów: zniknięcie tajemniczej walizki, zakrwawione ubrania. Prasa przejmuje sprawę, dzięki czemu młody prawnik Liotard dba o jego rozgłos. Ale śledztwo przeciąga się. 12 marcapani Maigret idzie do swojego dentysty na placu d'Anvers; czekając na spotkanie, na ławce na placu zastaje młodą kobietę i dwuletnie dziecko, z którymi przywykła spotykać się, kiedy przychodzi w to samo miejsce.

Jednak tego dnia młoda kobieta powierzyła mu dziecko „na minutę”; wraca dwie godziny później taksówką i zabiera dziecko bez dalszych wyjaśnień. Czy to wydarzenie może być powiązane z aferą Steuvelsa? Maigret niedługo zda sobie z tego sprawę. Młoda kobieta jest rzeczywiście Gloria Lotti, operator do hrabiny Panetti, bogatego włoskiego wdowy, która niedawno zniknęła z Claridge hotelu . Maigret dowiaduje się, że Gloria mieszka z pewnym Levine, poszukiwaczem przygód, który zabił hrabinę w nadziei, że ukradła jej biżuterię. Krynker, zięć hrabiny , i Moss, alias Peeters, w rzeczywistości brat Steuvelsa, który czasami wykorzystywał talenty introligatora, by fałszować swoje paszporty...

W noc morderstwa hrabiny trzej mężczyźni spotkali się w domu Steuvelsa pod pretekstem paszportu, który miał być dostarczony Krynkerowi, w rzeczywistości po to, by zabić tego ostatniego, zbyt emocjonalnego w oczach Levine'a. To właśnie zwłoki Krynkera zostały spalone w piecu Steuvels, pod nieobecność żony tego ostatniego, zdecydowanie Gaza Levine przez telegram wzywający jej rodzinę w Concarneau .

Odpowiedzialność Steuvels jest zatem zmniejszona. Jeśli chodzi o członków zespołu, to odnajdziemy ich później, żywych lub martwych.

Szczególne aspekty powieści

Akcja toczy się w dwóch kierunkach, które łączą się w całość: afera Steuvelsa i przygoda Mme Maigret . Ta przygoda warunkuje rozwój fabuły, co prowadzi do wielu retrospekcji, gdyż przygoda Madame Maigret trwa dziewiętnaście dni po aresztowaniu introligatora . Żona komisarza odgrywa rolę w śledztwie, które częściowo prowadzi.

Postacie

Frans Steuvels, Belg (Flamman) mieszka we Francji od 25 lat, introligator , żonaty, bez dzieci, 45 lat.
Pani Maigret
Fernande, żona Steuvelsa, 36 lat
Alfred Moss, alias Peeters, brat Steuvelsa, oszust, były akrobata cyrkowy, 40 lat
Philippe Liotard, prawnik ze Steuvels, 30 lat
Gloria Lotti, „przyjaciółka Madame Maigret ”, służąca hrabiny Panetti i kochanka oszusta
Inspektorzy, współpracownicy Maigret , w szczególności młody Lapointe, który dopiero zaczyna pracę w zawodzie.

Adaptacje

W radiu

1950: L'Amie M me Maigret , adaptacja radiowa Serge Douay w On dîne sur Radiodiffusion française,8 kwietnia w 10 czerwca, prod. P. Guitton i P. Havet

W telewizji

1962 : The White Hat , angielski film telewizyjny Gerarda Glaistera , z Rupertem Daviesem ( komisarz Maigret )
1965 : De vriendin van mevrouw Maigret , holenderski film telewizyjny z Kees Brusse
1977 : L'Amie de Madame Maigret , francuski film telewizyjny Marcela Cravenne'a , z Jean Richardem ( Komisarz Maigret ), Annick Tanguy (Mme Maigret ).

Edycje

1950 : Georges Simenon, L'Amie de Madame Maigret , Presses de la Cité , Paryż, 224 s.
1974 : Georges Simenon, L'Amie de M me Maigret , Presses de la Cité , coll. „ Prasy kieszeni ” ( N O 1066), Paryż, 187, str.
1978 : Georges Simenon, L'Amie de M me Maigret , Presses de la Cité , coll. „Maigret” ( N O 8), Paryż, 187, str.
1981 : Georges Simenon, L'Amie de M me Maigret , Serwis redakcyjny, Genewa, rozdz. Gildia rekordów, Évreux, coll. "Maigret", 165 s. ; przeredagowane 1984
1991 : Georges Simenon, L'Amie de M me Maigret , Presses de la Cité , coll. „ Prasy kieszeni ” ( N O 3804), Paryż, 186 str., ( ISBN 2-266-04589-X )
1995 : Georges Simenon, L'Amie de M me Maigret , General Union of Pocket Edition, coll. „Maigret” ( N O 8), Paryż, 190, str. ( ISBN 2-265-05445-3 )
1999 : Georges Simenon, L'Amie de M me Maigret , francuska biblioteka ogólna , coll. " Pocket Book " ( N O 14225), Paryż, 187 str., ( ISBN 2-253-14225-5 )
2002 : Tout Simenon, tom 4 , Omnibus, 2002 ( ISBN 978-2-258-06045-6 )
2019 : Tout Maigret, tom 5 , Omnibus, 2019 ( ISBN 978-2-258-15046-1 )

Książka audio

2003 : Georges Simenon, L'Amie de M me Maigret , audiobook w adaptacji Patricka Liegibel, czytany przez Pierre Santini , Fanny Cottençon , Charlie Nelson et al., Gallimard i France Inter , distr. Sofédis, płk. „Słuchaj, aby czytać”, Paryż, 3 CD, ( EAN 3260050671842 ) ; 2008, ( EAN 97820707855551 )

Źródło

Maurice Piron, Michel Lemoine, L'Univers de Simenon, przewodnik po powieściach i opowiadaniach (1931-1972) Georgesa Simenona , Presses de la Cité, 1983, s. 320-321 ( ISBN 978-2-258-01152-6 )

Powiązany artykuł

Lista dzieł Georgesa Simenona