Lelia Gousseau

Lelia Gousseau Biografia
Narodziny 11 lutego 1909
Paryż
Śmierć 14 lutego 1997 r.(w wieku 88 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Trening Paryskie Narodowe Wyższe Konserwatorium Muzyki i Tańca
Zajęcia Pianista , nauczyciel muzyki
Tata William Gousseau ( d )
Inne informacje
Pracował dla Paryskie Narodowe Wyższe Konserwatorium Muzyki i Tańca
Instrument Fortepian

Lélia Gousseau , urodzona w dniu11 lutego 1909w Paryżu i zmarł dnia14 lutego 1997 r.w tym mieście jest pianistą , koncertistą i nauczycielem języka francuskiego.

Biografia

Córka pianisty Fanny d'Almeida (uczeń z Elie Delaborde ) i organista William Gousseau (1870-1939), kantorem w kościele Saint-Nicolas-du-Chardonnet (1893-1938), weszła młoda w Paryżu w Narodowym Konserwatorium Muzyki i Deklamacji, gdzie zdobyła I nagrodę na fortepian w klasie Lazare'a Lévy'ego (1925) - który uważał ją za jedną ze swoich najlepszych uczennic, podobnie jak jego współczesna Monique Haas  - oraz I nagrodę w historii muzyki w tym Maurice'a Emmanuela (1926).

Laureatka nagrody Claire Pagès (1928), laureatka Konkursu Chopinowskiego w Warszawie (1937), Lélia Gousseau otrzymała również Nagrodę Alberta-Roussela (1939), kompozytora, którego była uprzywilejowaną interpretatorką (do dziś jej nagrań Koncert The Suite op. 14, trzy kawałki op. 49 itd. są miarodajne).

Solistka głównych zespołów krajowych i międzynarodowych (debiutowała z orkiestrami z Bostonu , Nowego Jorku i Filadelfii w 1952 roku), Lélia Gousseau szczególnie wyróżniła się w muzyce francuskiej swoich czasów: Chausson , Dukas , Ohana , Schmitt , tworząc w szczególności Passacaille de Marcel Mihalovici (op 105.) oraz studium Pour les sonorités de la Main Gauche przez Henri Martelli , z których dwa kawałki ona jest dedykacji - choć grał i nagrywał Brahmsa , Chopina , Schumanna i Falla . Lélia Gousseau wykładała w Konserwatorium Paryskim (1961-1978) oraz w Normalnej Szkole Muzycznej w Paryżu , gdzie jej nauczanie wyróżniało się przede wszystkim niezwykłą dbałością o palcowanie, pedałowanie, głębokie granie i legato . Anne Queffélec , Émile Naoumoff , Jean-Pierre Ferey , Maria Tortelier-de la Pau , Alain Raës , Pascal Devoyon , Kaoki Kimura itd. należą do jego wielu uczniów. Wycieczka po Afryce Południowej 1954 i 1957.

Dyskografia

Camille Saint-Saëns, Koncert fortepianowy nr 4 , Lélia Gousseau, fortepian, Orchestre National de la RTF, reż. André Cluytens (na żywo 11.12.1956). CD INA 2014

Uwagi i referencje

  1. Wycieczka do RPA

Linki zewnętrzne