Marcel mihalovici
Marcel mihalovici
Marcel Mihalovici , ur.22 października 1898 r.w Bukareszcie i zmarł dnia12 sierpnia 1985w Paryżu jest francuskim kompozytorem pochodzenia rumuńskiego .
Biografia
Urodzony w żydowskich rodzicach, uczył się gry na skrzypcach , harmonii i kontrapunkcie w rodzinnym mieście i zaczął komponować w wieku jedenastu lat. Jego spotkanie z Georgesem Enesco ma decydujące znaczenie dla dalszej kariery. Zachęcony przez starszego brata, w 1919 przeniósł się do Paryża, aby studiować kompozycję u Vincenta d'Indy w Schola Cantorum . W 1921 roku otrzymał Nagrodę Rumunia Skład jego George Enescu Sonata na skrzypce i fortepian n o 1 , które zrewidowane w 1927 roku, ustanowiony dwa lata później przez Enesco i Clara Haskil .
„Wybitna postać” w życiu muzycznym i interesariusz awangardy w okresie międzywojennym , w 1928 założył École de Paris , skupiającą kilku kompozytorów zaprzyjaźnionych z obcokrajowcami, Bohuslava Martinů , Conrada Becka i Tibora Harsányi , do którego wkrótce dołączą Alexandre Tansman , Alexandre Tcherepnine , Igor Markevich i Alexandre Spitzmüller .
W 1932 był jednym z członków założycieli Triton, towarzystwa muzycznego, którego celem jest promowanie muzyki kameralnej . Le Triton skupia kompozytorów zarówno francuskich, jak i zagranicznych.
Latem 1940 roku, kiedy Paryż był okupowany, Mihalovici i jego żona, pianistka Monique Haas , oboje Żydzi, udali się na wygnanie do Cannes . Uczestniczył w tym czasie w organizacji konspiracyjnej Front Narodowy , która publikowała utwory kompozytorów prześladowanych przez hitlerowców.
Po wojnie będzie nadal często zamawiany i grany, w szczególności przez francuskie radio. Jedna z jego ostatnich kompozycji, na krótko przed śmiercią, zostanie zamówiona przez skrzypka Yehudi Menuhina . Był także przyjacielem w szczególności Samuela Becketta , Vladimira Jankélévitcha i Pierre'a Jean Jouve .
Grafika
Marcel Mihalovici jest autorem ponad stu opusów we wszystkich gatunkach muzyki klasycznej ( oper , symfonii , muzyki kameralnej , itp ). Większość utworów napisanych na fortepian powstała dla jego żony, słynnej artystki koncertowej Monique Haas .
- bez opusu - Meluzyna , opera (1920) na libretto Yvana Goll
- op. 5 - Kwartet n O 1, (1923),
- op. 6 - Trois nokturny na fortepian
- op. 11 - Sonatyna na fortepian
- op. 12 - Dialogi na klarnet i fortepian
- op. 13 - Sonatine na obój (lub skrzypce) i fortepian
- op. 18 - Pieśni i gry (wiersz rumuński) na głos i fortepian
- op. 19 - Impromptu Pieces na fortepian
- op. ?? - Sonata n o 1 do skrzypce fortepianu (1927)
- op. 23 - Karagueuz , balet lalkowy na orkiestrę (lub fortepian na cztery ręce)
- op. 25 - Trzy romanse Victora Hugo na fortepian i głos (wyd. 1932)
- op. 27 - Nieprzejednany Pluton lub Orphée aux Enfers , opera w jednym akcie (1928)
- op. 28 - Chindia na orkiestrę radiową radio
- op. 29 - Czwarte kaprysy na fortepian
- op. 30 - Trio Sérénade , na trio smyczkowe
- op. 31 - Kwartet n O 2
- op. 32 - Pieśń pastoralna, taniec rumuński na fortepian
- op. 33 - Koncert ( Quasi una Fantasia ), na skrzypce i orkiestrę
- op. 35 - Sonata na klarnet trio (w połowie płaska i klarnet basowy w razie płaskie)
- op. 37 - Cinq bagatele na fortepian (1934)
- op. 38 - Rozrywka na małą orkiestrę
- op. 40 - Rhapsodie concertante na orkiestrę
- op. 42 - Preludium i wynalazek na orkiestrę smyczkową
- op. 44 - Toccata na fortepian i orkiestrę - lub 2 fortepiany (1940)
- op. 45 - Sonata n O 2 w skrzypce piano
- op. 46 - Ricercari, Wariacje na fortepian (1941)
- op. 47 - Sonata na altówkę i fortepian
- bez opusu - Sekwencje na orkiestrę
- op. 50 - Sonata na skrzypce i wiolonczelę
- op. 51 - Kontrrymy , trzy melodie na głos i fortepian
- op. 52 - Kwartet n O 3
- op. 54 - Wariacje na rogi i smyczki
- op. 58 - Fedra , opera w pięciu odsłonach (1948) powstanie RTF, 18 kwietnia 1950; Stuttgart, 9 czerwca 1951.
- op. 59 - Sonata na skrzypce solo
- op. 60 - Sonata na wiolonczelę solo
- op. 61 - Ritournelles na orkiestrę
- op. 62 - Quatre pastorales na fortepian
- op. 63 - Trois nokturny na fortepian
- op. 64 - Etiuda w dwóch częściach na fortepian, instrumenty dęte, czelestę i perkusję (1951)
- op. 65 - Sinfonia Giocosa (Symphony N O 1) na orkiestrę
- op. 66 - Sinfonia Partita (Symphony n O 2), na ciąg orkiestrę
- op. 67 - Dwa wiersze Agryppy d'Aubigné na czterogłosowy chór (1956)
- op. 68 - Memoriał (pięć motetów), na chór
- bez opusu - Symfonie na czasy obecne na orkiestrę
- op. 70 - Powrót do domu , opera jednoaktowa
- op. 71 - Trio na obój, klarnet i fagot
- op. 72 - Élégie na orkiestrę
- op. 73 - Scènes de Thésée , balet z „Thésée au Labyrinthe”, na orkiestrę
- op. 74 - Alternamenti (balet) na orkiestrę
- op. 75 - Pieśni wieczorne , cztery wiersze Yvana Golla na głos i fortepian
- op. 76 - Uwertura tragiczna na orkiestrę
- bez opusu - Sonata na fagot i fortepian
- op. 78 - Sonata na klarnetu w jeśli płaska i piano
- bez opus - Scherzo-Waltz , na trąbce w razie płaskie i fortepian
- bez op - Medytacja dla trąbki w C (lub , jeśli płaskie) i piano
- bez opusu - Novelette na fagot i fortepian
- bez opusu - Epizod na róg f i fortepian
- op. 80 - Ćwiczenie na orkiestrę smyczkową
- op. 81 - Ostatnia taśma Krappa (Beckett), opera
- op. 82 - Sinfonia variata (Symphony n O 3), na orkiestrę
- op. 83 - Improwizacje na perkusję i fortepian
- op. 84 - Bliźniacy , opera w trzech aktach
- op. 87 - Muzyka nokturnowa na klarnet i orkiestrę kameralną
- op. 88 - Sinfonia Kantatowy (Symphony n O 4) na baryton, chór mieszany i orkiestrę
- op. 89 - Aubade na orkiestrę smyczkową
- op. 90 - Sonata fortepianowa
- op. 92 - Dialogi na klarnet i fortepian
- op. 93 - Podróże na małą orkiestrę
- op. 94 - Symphony n O 5 "w pamięci Hans Rosbaud "
- op. 95 - Preteksty na obój, klarnet basowy, fortepian, perkusję i smyczki
- op. 96 - Warianty na róg f i fortepian
- op. 97 - Cantus Firmus na dwa fortepiany
- op. 98 - Rondo na orkiestrę
- op. 99 - Serioso na saksofon basowy i fortepian
- op. 100 - Cantilène na mezzosopran i orkiestrę kameralną
- op. 101 - Opowieść na klarnet solo
- op. 102 - Melopeia na obój solo
- op. 103 - Chant premier (sonata), na saksofon tenorowy i orkiestrę
- op. 104 - Teksty na altówkę i fortepian
- op. 105 - Passacaglia na jedną rękę na fortepian (1975)
- op. 106 - Follia, Parafrazy na orkiestrę
- op. 107 - Délié (kantata) na sopran i orkiestrę (lub fortepian)
- op. 108 - Danse-sonata na wiolonczelę i fortepian
- op. 109 - Malinconia (kantata) na sopran, bas, kwartet smyczkowy i orkiestrę
- op. 110 - Sonata na altówkę solo
- op. 111 - Kwartet n O 4
- op. 112 - Miroir des songes na flet i fortepian (1981)
- op. 113 - Torso (medytacja), na skrzypce solo
- op. 114 - Elegia n O 2 w skrzypce piano
- bez opusu - Sonata "w charakterze sceny lirycznej", na wiolonczelę i fortepian (1982)
Dyskografia selektywna
-
Muzyka fortepianowa , Matthew Rubenstein (fortepian), na Toccata Classics , 2018
Uwagi i referencje
-
Alain Pâris , " MARCEL MIHALOVICI " , o Encyclopædia Universalis
-
Według Alaina Pârisa .
-
Baker i Słonimski 1995 , s. 2776.
-
Federico Lazzaro, „ La Société Triton et l„Ecole de Paris” ” , na emf.oicrm.org ,12 marca 2020 r.
-
Claude Torres, „ Marcel Mihalovici ” , na www.musiques-regenerees.fr
-
Jonathan Woolf, „ MIHALOVICI Piano Music - TOCCATA CLASSICS TOCC0376 [JW] Classical Music Reviews: October 2020 ” , na www.musicweb-international.com
-
(en-GB) " Marcel Mihalovici: Muzyka fortepianowa " , na toccataclassics.com
Bibliografia
-
Theodore Baker i Nicolas Slonimsky ( przekład z angielskiego: Marie-Stella Pâris, pref. Nicolas Slonimsky), Biograficzny słownik muzyków [„ Baker's Biographical Dictionary of Musicians ”], t. 2: HO , Paryż, Robert Laffont , kol. „Książki”,1995( Repr. 1905, 1919, 1940, 1958, 1978), 8 th ed. ( 1 st ed. 1900), 4728 , str. ( ISBN 2-221-06787-8 ) , s. 2776-2777.
Linki zewnętrzne