| Narodziny |
17 listopada 1919 Binningen |
|---|---|
| Śmierć |
17 stycznia 2007(w wieku 87 lat) Heidelberg |
| Narodowość | szwajcarski |
| Zajęcia | Językoznawca , profesor uniwersytetu , romanista |
| Pracował dla | Uniwersytet w Heidelbergu , Uniwersytet Humboldta w Berlinie |
|---|---|
| Członkiem |
NRD Academy of Sciences Heidelberg Academy of Sciences (1958) |
Kurt Baldinger (17 listopada 1919 - 17 stycznia 2007) był szwajcarskim lingwistą i filologiem, który wniósł istotny wkład do studiów romańskich w dziedzinach Gallo-Romance , Aquitano-Romance i Ibero- Romance , pracując w leksykografii , językoznawstwie historycznym , etymologii i semantyce .
Kurt Baldinger urodził się w Binningen , niedaleko Bazylei . Po ukończeniu liceum w 1938 r. Studiował na uniwersytetach w Genewie i Bazylei, uzyskując dyplom nauczyciela szkoły średniej w dyscyplinach historii i filologii niemieckiej i francuskiej.
W 1947 roku ożenił się z Heidi Isler, z którą będzie miał cztery córki.
W 1948 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Bazylei . Promotorem jego pracy magisterskiej był pisarz Walther von Wartburg , którego stał się jednym z głównych współautorów jego Słownika etymologii francuskiej (którego oryginalnym niemieckim tytułem jest Französisches Etymologisches Wörterbuch ).
Do 1957 r. Był profesorem na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie , gdzie przebywał do końca życia na Uniwersytecie w Heidelbergu . W 1958 roku, w wieku 39 lat, Kurt Baldinger został wybrany na członka Akademii Nauk w Heidelbergu . Trzydzieści lat później został wybrany rektorem Uniwersytetu w Heidelbergu.
Kurt Baldinger zmarł w Heidelbergu w 2007 roku w wieku 87 lat.
W swoich badaniach nad językami romańskimi Kurt Baldinger skupił się głównie na sferze Gallo-Romance, ale opublikował także pracę referencyjną na temat kształtowania się domen językowych na Półwyspie Iberyjskim (tytuł w języku hiszpańskim: La formación de los dominios lingüísticos en la Península Ibérica ).
Oprócz wkładu do Französisches Etymologisches Wörterbuch ( Słownik etymologiczny języka francuskiego ), dla których jest autorem co najmniej 90 artykułów i licznych monografii, wyróżnił się premierą trzech głównych słowników, dwóch poświęconych południowej Francji i z drugiej strony starofrancuski: z jednej strony słownik onomazjologiczny starego oksytańskiego i słownik onomazjologiczny starego gaskońskiego (które później zgrupowano razem), z drugiej strony słownik etymologiczny języka starofrancuskiego (DEAF) (1971). Pierwsze dwa słowniki, onomazjologiczne , są zorganizowane według koncepcji, podczas gdy DEAF jest zorganizowany przez rodziny etymologiczne .
Jego koncepcję studiów filologicznych odzwierciedla tytuł jednego z jego artykułów: „Język i kultura”. Nie myślał o języku jako o jednostce izolowanej, ale raczej w sferze ludzkiej działalności.
57 prac wymienionych w BnF Data