KuaFu

KuaFu to naukowy projekt misji kosmicznej zaproponowany przez Chińską Agencję Kosmiczną, który koncentruje się na pogodzie kosmicznej . Misja, która miałaby zostać opracowana we współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną i Kanadyjską Agencją Kosmiczną, obejmuje trzy satelity , z których jeden jest umieszczony w punkcie Lagrange  L 1, a dwa pozostałe na orbitach polarnych wokół Ziemi. Celem KuaFu jest gromadzenie danych o całym procesie zapoczątkowanym przez zakłócenia słoneczne, aż do ich rozproszenia w środowisku ziemskim. Misja miała zostać uruchomiona w 2017 r. Projekt został zaniechany po wycofaniu się Kanady .

Kontekst

W 2011 roku jako część jego 12 th  pięciolatki Chiny realizuje priorytet strategiczny program astronautyka (SPP) i powierza Narodowego Centrum Space Science (NSSC), ośrodek badawczy dołączony do Chińskiej Akademii Nauk , zarządzania oraz rozwój pięciu ambitnych misji naukowych: satelity DAMPE i HXMT w dziedzinie astrofizyki , QUESS dla telekomunikacji kwantowej, ShiJian-10, która obejmuje eksperymenty biologii kosmicznej oraz KuaFu, które muszą badać wpływ Słońca na atmosferę ziemską.

Cele

Czołowej wyrzucania masy ze Słońca jest powszechnym zjawiskiem, które zmieniają charakterystykę wiatru słonecznego porusza się z dużą prędkością w międzyplanetarnej (od 100  km / s i 2500  m / s ). Odległość Ziemia - Słońce jest pokonana za kilka dni. Pole magnetyczne bardzo ważne, związane z tym zjawiskiem może spowodować, gdy osiągnie Ziemię z burz magnetycznych poprzez oddziaływanie z polem magnetycznym Ziemi. Burze te mają wpływ na niektóre rodzaje działalności człowieka (działanie satelitów na orbicie okołoziemskiej, linie wysokiego napięcia itp.). Narodziny tego typu zjawisk, ich przebieg i interakcje ze środowiskiem ziemskim są dziś słabo poznane.

KuaFu musi zapewnić globalne, ciągłe i długoterminowe obserwacje całej sekwencji wydarzeń od narodzin zakłócenia do rozproszenia energii w wewnętrznej ziemskiej magnetosferze i strefie zorzy polarnej poprzez jej propagację w ośrodku międzyplanetarnym. Badanie to powinno poprawić prognozy pogody kosmicznej . Gromadzone dane muszą w szczególności umożliwiać:

Historyczny

Projekt KuaFu ( w mitologii chińskiej KuaFu był gigantem, który na próżno próbował uchwycić Słońce ) został zaproponowany przez Chuanyi you do National Natural Science Foundation of China  (en) (NSFC) wstyczeń 2004. Wstępne badanie rozpoczęło się wpaździernik 2004. Następnie odbyło się kilka spotkań, w których uczestniczyli chińscy naukowcy oraz uczestnicy z Kanady i Europy, aby określić cele i architekturę misji. Koniec fazy A miał miejsce wlistopad 2007. Projekt został odroczony na czas nieokreślony po wycofaniu się Kanady.

Przebieg misji

Misja wykorzystuje trzy satelity:

Charakterystyka satelitów

KuaFu-A

Satelita KuaFu-A, który jest umieszczony w punkcie Lagrange  L 1 , stale monitoruje zarówno aktywność słoneczną, jak i ośrodek międzyplanetarny w górę rzeki od Ziemi. Instrumenty do obserwacji aktywności słonecznej, zwłaszcza koronalnego wyrzutu masy , obejmują obraz działający w dalekim i ekstremalnym ultrafiolecie , spektrograf obrazowy (MOSES) działający na tej samej części widma elektromagnetycznego, koronograf Lyman-Alpha (1,15 do 2,5 promieni słonecznych) , koronograf światła widzialnego (od 2,5 do 15 promieni słonecznych) oraz przyrząd do pomiaru napromienienia słonecznego (SIM). Instrumenty in situ mierzące rozprzestrzenianie się zakłóceń słonecznych w ośrodku międzyplanetarnym obejmują szereg przyrządów pomiarowych wiatru słonecznego (SWIP), czujnik cząstek energii słonecznej (SEPS), spektrometr dla promieni rentgenowskich twardych i promieni gamma (HXGR), a także przyrząd do pomiaru fal radiowych (RBI).

KuaFu-B

Dwa satelity, KuaFu-B1 i KuaFu-B2, które krążą po orbitach polarnych wokół Ziemi, używają instrumentów in situ do pomiaru naładowanych cząstek przy wysokiej energii (instrument HECPE), przy średniej energii (IES / IPS), przy niskiej energii (typ PEACE, TBC), magnetometr nasycenia (FGM), analizator pierścienia prądu w atomie neutralnym (NAIK), kamera działająca w dalekim ultrafiolecie z obiektywem szerokokątnym (WFAI) oraz spektrograf z obrazem dla protonów stref zorzy polarnej .

Uwagi i odniesienia

  1. (in) "  Missions> CAS Strategic Priority Program  " on NSCC (dostęp 01.01.2016) )
  2. Iannis Dandouras i wsp. , "  Misja KuaFu i eksperyment spektrometrii jonowej IMS  " ,2007
  3. (w) Hao Xin, „  Chiny wyciągają wtyczkę z obserwatorium słonecznego  ” w Science (magazyn internetowy) ,31 października 2014 r
  4. (w) Chuan-Yi Tu i wsp. , „  «KuaFu»misja - Space Weather Explorer Assessment Study Report Part A: Nauka Cel i Payload  ” ,6 lipca 2005, s.  7-8
  5. (w) Chuan-Yi Tu i wsp. , „  «KuaFu»misja - Space Weather Explorer Assessment Study Report Part A: Nauka Cel i Payload  ” ,6 lipca 2005, s.  9-10

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne