| Narodziny |
11 lutego 1915 Hamamatsu |
|---|---|
| Śmierć |
4 sierpnia 1995(w wieku 80 lat) Fuchū |
| Imię w języku ojczystym | 森田 紀 一 |
| Narodowość | język japoński |
| Trening | Uniwersytet w Osace |
| Zajęcia | Matematyk , topolog , profesor uniwersytetu |
| Pracował dla | Sophia University , Tsukuba University |
|---|---|
| Obszary | Algebra , topologia |
Kiiti Morita (森田 紀 一, Morita Kiichi ) (11 lutego 1915 - 4 sierpnia 1995) to japoński matematyk, który zajmuje się algebrą (teoria pierścieni , algebra kohomologiczna) i topologią .
Urodzony w Hamamatsu w 1915 roku, Morita studiował w Tokyo Higher Normal School, którą ukończył w 1936 roku, a następnie uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Prefekturalnym w Osace w 1950 roku w dziedzinie topologii. Od 1939 r. Wykładał na Uniwersytecie Tokijskim, a od 1951 r. Był profesorem na Tokijskim Uniwersytecie Pedagogicznym (który w 1949 r. Narodził się m.in. ze stowarzyszenia University of Tokyo Sciences i Tokyo Higher Normal School, a później Tsukuba). University), a po przejściu na emeryturę z Tsukuba University , od 1978 do Sophia University w Tokio.
On umarł na 4 sierpnia 1995niewydolność serca w Sakakibara Heart Institute w Tokio. Był żonaty i miał syna. Fundusz Kiiti Morita został utworzony wraz z Amerykańskim Towarzystwem Matematycznym dzięki darowiźnie przekazanej przez rodzinę.
Koncepcje, które rozwinął w latach pięćdziesiątych XX wieku, pracowały we względnej izolacji, ponieważ nie były częścią algebry grupowej badaczy z Uniwersytetu w Nagoi, kierowanych przez Tadashi Nakayamę (w) . W 1958 r. Wprowadził do teorii pierścieni pojęcia znane obecnie jako równoważność Mority i dualizm Mority w swoim artykule „Dualizm modułów i jego zastosowanie do teorii pierścieni z minimalnym warunkiem”, które zostały szeroko rozpowszechnione w latach 60. przez Hymana Bassa w seria wykładów, czyniąc z niej ważną technikę we współczesnej algebrze zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak iw Europie. Przypuszczenie Morita (w) na normalnej przestrzeni topologicznych są również nazwany po nim i one okazały (Mary Ellen Rudin, K. Chiba i TC Przymusiński 1986 Zoltán Tibor Balogh 2001).
W topologii ogólnej zajmował się wieloma dziedzinami, takimi jak normalność , parakompatybilność , teoria wymiarów, teoria homotopii ( przestrzeń Eilenberga-MacLane'a ), klasyfikacje figur, teoria form. W teorii wymiarów wykazał w 1954 r. Równoważność różnych definicji wymiaru. W swoim artykule „Rodziny normalne i teorie wymiarów w przestrzeniach metrycznych” pokazuje równoważność wymiaru nakładania się z dużym wymiarem indukcyjnym dla dowolnej mierzalnej przestrzeni (dla oddzielnych mierzalnych przestrzeni równoważność definicji została już ustalona przez Hurewicza i innych), dowody przedstawione również przez pana Katetova.