Ketu to sanskryckie imię o dwóch znaczeniach:
Astrologia zachodnia, której źródła są dla wielu wschodnich, od czasów Klaudiusza Ptolemeusza tradycyjnie używała głowy i ogona smoka (węzła południowego i północnego księżyca), wskazując ją na wykresie astrologicznym , ale to dopiero od tego czasu dość niedawne pojawienie się astrologii karmicznej, że stały się one centralną osią interpretacji wykresu. Wcześniej, według „Dictionary of Astrology” Henri-Josepha Gouchona , astrolodzy byli zadowoleni z nadania Węzłu Południowemu (Ketu lub Ogonowi Smoka) wartości „Saturna” jako współczynnika trudności i koloru Jowisza w węźle północnym (Rahu, smok Głowa). Zwróćmy uwagę, aby podkreślić rodowód i uniwersalność tego symbolu, prawdopodobnie znajdującego swoje źródło w sumeryjskim micie kosmologicznym Tiamat , że występuje on również wśród figur geomantycznych pod nazwą Caput i Cauda Draconis, w jego łacińskiej wersji.
W astrologii indyjskiej Rahu i Ketu, chociaż są „niematerialnymi” punktami, są częścią navagrahas , „dziewięciu napadów” , które mają kierować ludzkim losem, podobnie jak cyklami natury, w towarzystwie dwóch luminarzy i pięciu. planety „tradycyjne”:
Uwaga: zachodni astrolodzy mają wyraźną tendencję do pospiesznego i niewłaściwego tłumaczenia terminu navagrahas na „planety”.