Sprawiedliwość ekonomiczna jest zasadą uczciwości w redystrybucji korzyści ekonomicznych wynikających z oficjalnych polityk.
Widelec w dziedzinie etyki i ekonomii , odbicia na modalności zaangażowanych w początkach XX XX wiecznych filozofów i wielu głównych ekonomistów, w tym Arthur Pigou , John Hicks , Nicholas Kaldora , Paul Samuelson , Kenneth Arrow , inni o odmowie jednak, że ekonomia może mieć treść „normatywną”. Refleksja ta została następnie sprowadzona do absolutnego minimum, opór wobec wprowadzania etyki do gospodarki można częściowo wytłumaczyć bliskością filozofii politycznej , a jeszcze bardziej bezpośrednio z polem politycznym . Jednak rola sądów etycznych w ekonomii zyskała nowe zainteresowanie i znaczną pracę ekonomistów, takich jak Marc Fleurbaey , Amartya Sen , Philippe Mongin , Hausman i McPherson. Jeśli chodzi bardziej szczegółowo o sprawiedliwość redystrybucji ekonomicznej, możemy odnotować wkład Serge-Christophe'a Kolma i jego koncepcję braku zazdrości.
W dziedzinie teologicznej Kościół katolicki przyjął ten termin w 1986 r. W liście pasterskim Konferencji Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych zatytułowanym „Sprawiedliwość dla wszystkich”. List ten, opublikowany na krótko przed zakończeniem zimnej wojny i popierany przez Watykan, wywarł głęboki wpływ na myśl katolicką, który wydaje się utrzymywać w 2014 roku.
Na polu politycznym jest czasami mylona ze sprawiedliwością społeczną lub z nią synonimiczna .