| Narodziny |
830 Bagdad |
|---|---|
| Śmierć |
13 kwietnia 910 Bagdad |
| Pogrzeb | Q22686673 |
| Imię w języku ojczystym | جنید بغدادی |
| Dom | Bagdad |
| Zajęcia | Filozof , poeta |
| Religia | Sunnizm |
|---|---|
| Mistrz | Harith al-Muhasibi |
Abu al-Kasim l'ibn Muhammad al Junayd-Khazaz al-Bagdadi ( arabski : أبو القاسم الجنيد بن محمد الخزاز القواريري ), lepiej znany jako Junayd ( po arabsku : الجنيد ) (urodzonego w 830 w Hamadan - w czasie kalifatu Abbasydów , dzisiaj w Iranie - i zmarł w 910 w Bagdadzie ) jest wysoka postać muzułmańskiej duchowości okresu klasycznego ( VII th century do X XX wieku ), jednogłośnie obchodzony jako wielkiego mistrza Sufi ( "The Lord of the Spiritual Tribe„jest jeden z jego pseudonimów).
Al-Junayd jest uznawany za potomka Proroka Islamu Mahometa poprzez jego wnuka Al Husseina ibn Ali ibn Abi Taliba .
Wraz z Harith al-Muhasibi reprezentuje duchową orientację, w której klarowność przeważa nad pijaństwem. W związku z tym opowiada się za pewną ostrożnością w odniesieniu do świadectw mistycznych doświadczeń, które mogą sprowadzić wierzących na manowce od objawionego prawa.
Niemniej jednak czerpie z Koranu i Sunny wyjaśnienia wypowiedzi niektórych sufich, takich jak Bistami , Ibn 'Aṭâ , czy nawet Al Hallaj, którego również miał czas dla uczniów. Według niego duchowe uniesienie ma swoje źródło w pakcie ontologicznym ( Mithaq ), który Bóg zawiera ze swoimi stworzeniami, pytając je: „Czy ja nie jestem waszym Panem? ”.
To pierwotne zaangażowanie ludzkości znajduje odzwierciedlenie w sufi w formie pijaństwa, zachwytu, a nawet wygaśnięcia w Bogu, gdzie stworzenie łączy się ze swoim Stwórcą jak kropla wody w oceanie.
W ten sposób ekstatyczne uwagi niektórych sufich są oświecone: „Ten, kto jest zagubiony w przejawach Chwały, wyraża się zgodnie z tym, co go unicestwia; kiedy Bóg odciąga go od percepcji jego ego i nie zauważa już w nim niczego poza Bogiem, opisuje Go. „ Przypomina to słowa al-Hallaja o Prawdzie (al-Haqq). Dlatego Junayd uważa, że stan wygaśnięcia ( fana ) musi być koniecznie pokonany, aby osiągnąć zewnętrzną trzeźwość, a tym samym społecznie możliwy sufizm. Sufickie przysłowie wyraża tę rzeczywistość: „Ciało trzeba mieć w sklepie, a serce w boskiej Obecności. "
Nauki Junayda, zebrane w listach, w których zajmuje się zarówno metafizyką bytu, jak i regułami Drogi, pozwoliły islamowi oprzeć się na solidnych fundamentach przed wprowadzeniem wielkich systemów swojej mistycznej teologii. Jego ogromny wpływ przyniósł mu przydomek „Księcia Zakonu” i ogromna większość przyszłych bractw sufickich w rzeczywistości powróci na „Drogę Junayd”. "