Jules Cambon

Jules Cambon Obraz w Infoboksie. Jules Cambon, przed 1915. Funkcje
Koło Prezydenta
Związku Sprzymierzonego
1929-1935
Ferdynand Foch Gaston Doumergue
Sekretarz Generalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych
1915-1920
Maurice Paleolog
Ambasador Francji w Niemczech
1907-1914
Ambasador Francji w Hiszpanii
1902-1907
Ambasador Francji w Stanach Zjednoczonych
1897-1902
Jules Patenôtre Jean Jules Jusserand
Gubernator Algierii
18 kwietnia 1891 -1 st październik 1897
Ludwik Tirman Louis Lepine
Fotel 40 Akademii Francuskiej
Biografia
Narodziny 5 kwietnia 1845
Paryż , Francja
Śmierć 19 września 1935
Vevey , Szwajcaria
Narodowość Francuski
Zajęcia Dyplomata , bankier , prawnik
Rodzeństwo Paul Cambon
Inne informacje
Członkiem Akademia Francuska (1918)
Nagrody Wielki Krzyż Legii Honorowej
Wielki Krzyż z Kołnierzem Orderu Karola III Hiszpańskiego (1913)
Archiwum prowadzone przez Archiwum Narodowe (F/1bI/450)
Archiwa wydziałowe Yvelines (166J, Ms 8829)

Jules Cambon , urodzony dnia5 kwietnia 1845w Paryżu i zmarł dnia19 września 1935w Vevey ( Szwajcaria ), jest francuskim dyplomatą i administratorem .

Biografia

Po rozpoczęciu kariery prawniczej w 1866 r. wstąpił do administracji w 1871 r. i zajmował kilka stanowisk w Algierii . Został prefektem departamentu Nord w 1882 roku , a następnie departamentu Rhône w 1887 roku . W 1891 został mianowany Generalnym Gubernatorem Algierii .

W 1897 został mianowany ambasadorem Francji w Waszyngtonie . Brał czynny udział w negocjacjach pokojowych między Hiszpanią a Stanami Zjednoczonymi oraz w opracowaniu traktatu paryskiego z 1898 roku . Następnie był ambasadorem w Madrycie w 1902 , a następnie w Berlinie w 1907 , gdzie uczęszczał do salonu politycznego księżnej Radziwiłłów z domu Castellane . 3 sierpnia 1914 otrzymał wypowiedzenie wojny i został przeklęty przez tłum przed swoją ambasadą i miał trudności z opuszczeniem terytorium Niemiec.Od 1914 był sekretarzem generalnym MSZ . Wielki Krzyż Legii Honorowej , w 1918 roku został wybrany członkiem Akademii Francuskiej .

4 czerwca 1917Jules Cambon, ówczesny sekretarz generalny Quai d'Orsay, podpisuje list adresowany do Nahuma Sokołowa , przywódcy ruchu syjonistycznego, który publicznie popierał utworzenie żydowskiego domu narodowego w Palestynie. List ten poprzedza o pięć miesięcy deklarację przed parlamentem lorda Arthura Balfoura , brytyjskiego ministra spraw zagranicznych, z którą Francja przyłącza się do10 lutego 1918, za pośrednictwem swojego własnego ministra spraw zagranicznych, Stephena Picchona i który jest oficjalnie konsekrowany Traktatem z Sèvres z 10 sierpnia 1920.

Na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku, był prezesem „Komitetu ds greckich”, gdzie zajmuje spory między Grecji od Eleftherios Venizelos i Włoszech , głównie o Epiru Północnej . W 1920 został prezesem Compagnie Radio-France , firmy przygotowującej się do odgrywania międzynarodowej roli, a następnie, w 1930, Banque de Paris i Holandii .

Jules Cambon jest młodszym bratem Paula Cambona , który sam jest dyplomatą i administratorem.

Główne publikacje

Nagrody

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły

Uwagi i referencje

  1. Yves Papin, Chronologiczna Precyzja Historii Francji , Paryż, Albin Michel,1977, 281  pkt. , s. 181
  2. „  CAMBON, Jules Martin  ” , o archiwach narodowych (dostęp 8 stycznia 2020 r . ) .
  3. (w) „  Byli honorowi laureaci stopnia  ” na University of Chicago (dostęp 30 września 2020 r . ) .
  4. Dom bohaterów w języku angielskim.