Koło Prezydenta Związku Sprzymierzonego | |
---|---|
1929-1935 | |
Ferdynand Foch Gaston Doumergue | |
Sekretarz Generalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych | |
1915-1920 | |
Maurice Paleolog | |
Ambasador Francji w Niemczech | |
1907-1914 | |
Ambasador Francji w Hiszpanii | |
1902-1907 | |
Ambasador Francji w Stanach Zjednoczonych | |
1897-1902 | |
Jules Patenôtre Jean Jules Jusserand | |
Gubernator Algierii | |
18 kwietnia 1891 -1 st październik 1897 | |
Ludwik Tirman Louis Lepine | |
Fotel 40 Akademii Francuskiej |
Narodziny |
5 kwietnia 1845 Paryż , Francja |
---|---|
Śmierć |
19 września 1935 Vevey , Szwajcaria |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Dyplomata , bankier , prawnik |
Rodzeństwo | Paul Cambon |
Członkiem | Akademia Francuska (1918) |
---|---|
Nagrody |
Wielki Krzyż Legii Honorowej Wielki Krzyż z Kołnierzem Orderu Karola III Hiszpańskiego (1913) |
Archiwum prowadzone przez |
Archiwum Narodowe (F/1bI/450) Archiwa wydziałowe Yvelines (166J, Ms 8829) |
Jules Cambon , urodzony dnia5 kwietnia 1845w Paryżu i zmarł dnia19 września 1935w Vevey ( Szwajcaria ), jest francuskim dyplomatą i administratorem .
Po rozpoczęciu kariery prawniczej w 1866 r. wstąpił do administracji w 1871 r. i zajmował kilka stanowisk w Algierii . Został prefektem departamentu Nord w 1882 roku , a następnie departamentu Rhône w 1887 roku . W 1891 został mianowany Generalnym Gubernatorem Algierii .
W 1897 został mianowany ambasadorem Francji w Waszyngtonie . Brał czynny udział w negocjacjach pokojowych między Hiszpanią a Stanami Zjednoczonymi oraz w opracowaniu traktatu paryskiego z 1898 roku . Następnie był ambasadorem w Madrycie w 1902 , a następnie w Berlinie w 1907 , gdzie uczęszczał do salonu politycznego księżnej Radziwiłłów z domu Castellane . 3 sierpnia 1914 otrzymał wypowiedzenie wojny i został przeklęty przez tłum przed swoją ambasadą i miał trudności z opuszczeniem terytorium Niemiec.Od 1914 był sekretarzem generalnym MSZ . Wielki Krzyż Legii Honorowej , w 1918 roku został wybrany członkiem Akademii Francuskiej .
4 czerwca 1917Jules Cambon, ówczesny sekretarz generalny Quai d'Orsay, podpisuje list adresowany do Nahuma Sokołowa , przywódcy ruchu syjonistycznego, który publicznie popierał utworzenie żydowskiego domu narodowego w Palestynie. List ten poprzedza o pięć miesięcy deklarację przed parlamentem lorda Arthura Balfoura , brytyjskiego ministra spraw zagranicznych, z którą Francja przyłącza się do10 lutego 1918, za pośrednictwem swojego własnego ministra spraw zagranicznych, Stephena Picchona i który jest oficjalnie konsekrowany Traktatem z Sèvres z 10 sierpnia 1920.
Na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku, był prezesem „Komitetu ds greckich”, gdzie zajmuje spory między Grecji od Eleftherios Venizelos i Włoszech , głównie o Epiru Północnej . W 1920 został prezesem Compagnie Radio-France , firmy przygotowującej się do odgrywania międzynarodowej roli, a następnie, w 1930, Banque de Paris i Holandii .
Jules Cambon jest młodszym bratem Paula Cambona , który sam jest dyplomatą i administratorem.