Joseph ben Noah

Joseph ben Noah Biografia

Czynność	Językoznawca

Joseph ben Noe ( hebr  : יוסף בן נח , Arab Abu Yusuf ibn Ya'kub nuh ) jest Karaite mędrzec z VIII TH i IX th  wieku. Zidentyfikowany przez Wilhelma Bachera z Abu Ya'ḳubem Yusufem ibn Baḥtawim, jest autorem Al-Diqduq , co czyni go pierwszym znanym gramatykiem karaizmu.

Elementy biograficzne

Joseph ben Noah jest młodszym bratem Nissima ben Noego . Zgodnie z karaimską tradycją ich ojcem jest Abu Nissi Noah, starszy rówieśnik Anana ben Davida . Pochodzący z Basry Joseph ben Noah prawdopodobnie rozpoczął tam karierę, stąd jego przydomek „nauczyciel wygnania”. Następnie wyemigrował do Jerozolimy i tam, według Al-Hiti, otworzył karaimski ośrodek naukowy , złożony z około 70 mędrców, którym kierował aż do śmierci. Jest zaliczany do „panów Jerozolimy” obok Yefeta ben Alego i Abu al-Surri ibn Zuty i dlatego był uważany za jednego z głównych autorytetów swoich czasów. Jednak zostanie przyćmiony przez swojego ucznia, Aarona z Jerozolimy .

Pracuje

• Głównym dziełem Ibn Nuha jest jego Al-Diqduq , najwcześniejsza znana gramatyka karaimska, chociaż Ibn Nuh prawdopodobnie nie jest pierwszym gramatykiem karaimskim. Al-Diqduq składa się z szeregu gramatycznych notatek na całej Biblii, z przerwami rozważań egzegetycznych. Napisana w języku arabskim , głównym przedmiotem książki jest analiza i wyjaśnienie natury słów, a przy okazji zajmuje się fonologią, składnią i strukturą retoryczną. Jego celem jest jednak nie tyle analiza języka hebrajskiego, ile wyjaśnienie znaczenia tekstu biblijnego, zwłaszcza w kwestiach kontrowersyjnych. Jedną z podstawowych zasad Józefa ben Noego jest to, że jeden typ kategorii językowej odpowiada tylko jednemu rodzajowi znaczenia. Wywodzi się od odmiany czasowników z formy rozkazującej. Uważa, że ​​korzenie słów powstają wyłącznie ze spółgłosek, ale waw i jod uważa za spółgłoski. Chociaż Al-Diqduq jest napisane po arabsku, terminologia gramatyczna jest hebrajska, co świadczy o karaimskiej tradycji gramatycznej w czasach, gdy, podobnie jak Benjamin al-Nahawendi czy Daniel al-Qumisi , pisali swoje dzieła głównie, jeśli nie wyłącznie, po hebrajsku. Wiele terminów można znaleźć także w literaturze masoretów . Etymologie Al-Diqduq zostały przytoczone w Egron przez karaimskiego leksykografa Davida ben Abrahama al-Fasi .
• Tłumaczenie Pięcioksięgu na język arabski z komentarzem. Jego uczeń Abu al-Faraj Harun opracował skrót ( talkhi en) , a fragmenty z Liczb i Powtórzonego Prawa podał Ali ben Sulaiman w swoim własnym komentarzu. Komentarz ten cytuje Yefet ben Ali w swoim komentarzu do Daniela (w imieniu Baḥtawi). Według Hadassiego Józef uznawał tylko dwa kanony ustanawiające prawo religijne: spisane ( ktav ) i harmonię całości („ ibbou ” ) praw; z drugiej strony odrzucił logiczną dedukcję ( hekkesz ).
• Salman ben Yerouḥam w swoim Mu hisaddimah (Wprowadzenie do Dekalogu) wspomina Sefer ha-Miẓwot (Księgę Wskazań) Baḥtawi.
• Luzki , myląc Josepha ben Noego z al-Ḳirḳisani, błędnie przypisuje mu Sefer ha-Ma'or tego ostatniego.

Uwagi i odniesienia

1. Geoffrey Khan, w: Nicholas Robert Michael De Lange, Hebrew Scholarship and the Medieval World , Cambridge University Press, 2001, s. 81-84, ( ISBN  0-521-78116-7 ) , 9780521781169
2. (w) Nadia Vidro, Irene E. i Judith Zwiep Olszowy-Schlanger, A Universal Art. Gramatyka hebrajska ,2014, 264  str. ( ISBN  978-90-04-27705-2 , czytaj online ) , str.  16
3. Eshkol ha-Kofer , § 168
4. Dod Mordekai , str. 11b

Ten artykuł zawiera fragmenty z artykułu „JOSEPH BEN NOAH HA-Basri (Abu Yusuf ibn Ya'ḳub nuh)”  przez Kaufmann Kohler & Isaac Broydé   i artykułu „BAḤTAWI, Abu YA'AḲUB Józef, babilońskiej”  przez Kaufmann Kohler & Isaac Broydé z 1901–1906 Jewish Encyclopedia , której treść jest w domenie publicznej .