Joseph Michel Antoine Servan
Joseph Michel Antoine Servan
Joseph Michel Antoine Servan , urodzony dnia3 listopada 1737w Romans-sur-Isère i zmarł między 3 a 3 rokiem5 listopada 1807w Saint-Rémy-de-Provence jest francuskim sędzią, pisarzem, prawnikiem, prawnikiem karnym i filozofem.
Jego ulubionymi przedmiotami były także nauczanie i edukacja. Wpływ Oświecenia był decydujący w jego myśleniu. Krytyczny wobec jezuitów , wspierany przez encyklopedystów , przyjaciel Woltera , który nazwał go Cyceronem Delfinowym , podziwiał Chiny i potęgował ducha rodzinnego. To zdecydowanie krytykuje braki szkolnictwa wyższego w XVIII -tego wieku, zwłaszcza na wydziałach prawa. Wielbiciel Prus Fryderyka II i uczący w Niemczech , Servan znany jest nie tylko w tym kraju, ale także w Szwajcarii , Stanach Zjednoczonych i Rosji . W przeciwieństwie do nauczania prawa w języku łacińskim , jest zwolennikiem edukacji publicznej. Od 1781 r., A następnie w 1789 r. Pojmował wychowanie jako szkołę patriotyzmu, podobnie jak Rousseau, którego znał w 1768 r. Ale od Lessinga przejął akcję na rzecz roli kobiet w polityce. Korespondent z Rœderer , Neufchâteau i Guilbertem , Servan znał również w Szwajcarii pedagoga Johanna Heinricha Pestalozziego i być może Philippa Alberta Stapfera . Komentator Montaigne , stara się zdefiniować edukację i popiera nauczanie języków starożytnej greki i języków nowożytnych.
Biografia
Po studiach prawniczych objął stanowisko prokuratora generalnego w parlamencie Grenoble w 1759 r. Wkrótce dzielił z Voltairem , Brissotem , fizjokratą Le Trosne, a nawet sędziami Boucher d'Argis fils, Mercier-Dupaty, François Michel Vermeil i Gabriel Seigneux de Correvon, wszyscy uczniowie Beccarii, dążenie do reformy wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych we Francji. Jego elokwentna i odważna mowa o wymiarze sprawiedliwości w sprawach karnych (Genewa [Lyon] 1767) jest kwestionowaniem całego systemu represjonowania zbrodni i wykroczeń pod rządami Ancien Régime; będzie czytany w całej Europie i rozsławi go tak, jak obrona protestanckiej kobiety porzuconej przez męża, który skorzystał z dyskryminujących zasad wynikających z uchylenia edyktu nantejskiego .
W 1771 r., Podobnie jak Wolter, poparł reformę instytucji prawnych kanclerza Maupeou . Ale w 1772 roku, kiedy parlament odmówił przychylenia się do jego prośby o uchylenie rujnującego zobowiązania, udzielonego śpiewakowi pod wpływem gorąca namiętności przez wielkiego pana, za niemoralność, zrezygnował z urzędu prawnika. - generał i odchodzi z ławka.
Odtąd był wycofywany z życia publicznego, ale to nie przeszkodziło mu zostać jednym z pierwszych członków Académie Delphinale w 1772 roku; ten „były prawnik generalny w parlamencie Dauphiné, zamieszkały w St-Remi en Provence” został członkiem stowarzyszonym Académie de Lyon (1781) , a następnie członkiem Académie du Gard (1801) .
On również nadal angażować się w politycznych debatach dzięki jego publikacji, takich jak Apologii Bastylii (1784), który pod fałszywym okładce odpowiedzi na Memoire sur la Bastille przez Nicolasa Linguet , jest krytyka. Radykalne, cierpki i ironia więziennictwa Ancien Régime. W kwietniu 1789 r. Został wybrany na posła do Stanów Generalnych przez trzeci stan senechaussee Aix-en-Provence, a następnie przez Arles, odmówił mandatów ze względów zdrowotnych; ale poprzez swoje pisma i różne projekty uczestniczy on jednak w debacie dotyczącej deklaracji praw człowieka i obywatela.
Ściśle rzecz biorąc, nie wyemigrował, ale zamieszkał w Lozannie 5 czerwca 1789 r., Był tam jeszcze w 1795 r.
W 1804 r. Został powołany przez Senat do Kolegium Ustawodawczego, odmówił przyjęcia tego mandatu również ze względów zdrowotnych. Swój testament napisał w 1805 roku.
Rodzina
Jest najstarszym synem Josepha Servana, otrzymującego rozmiary w elekcji Rzymian i Anny Henry. Jest bratankiem (lub wnukiem) Jeana Antoine Servana, odbiornika przycinania z okazji wyboru Valence, który przekazuje mu domenę i zamek Roussan w Saint-Rémy de Provence, gdzie osiadł.
W 1778 roku, kiedy mieszkał już w Saint-Rémy de Provence, ożenił się w Besançon z Thérèse Étiennette Césarine Dupoirier, córką Claude'a Mathieu Dupoiriera, radnego na bailiwizie i prezydium Besançon i Thérse Françoise Guillemin.
Ma dwóch słynnych braci i kilka sióstr, wszyscy urodzeni w Rzymianach:
-
Joseph Servan de Gerbey (1741-1808), generał i minister wojny w 1792;
- Ojciec Michel Servan (12 maja 1745-1837 Lyon), pasjonat wynalazków technicznych, przyjaciel Jacquesa Vaucansona , Gabriel Bonnot de Mably , Xavier de Maistre ;
- Claudine Thérèse Servan (1740-?) Która w 1760 r. Została zakonnicą po ślubach w klasztorze urszulanek w Rzymie pod imieniem Siostry Teresy św. Serwana; po zamknięciu placówek religijnych dołączyła do swojego brata i szwagierki w Roussinie;
- Anne Servan (ok. 1743-?) Kto w 1762 poślubił Charlesa Félixa Prunelle (1723-1784), skarbnika generalnego Francji w biurze finansowym w Grenoble;
- Marie Servan, która poślubiła Étienne Pessonneaux w 1784 roku;
- N. Servan która poślubiła Henry'ego Cretet, brat Emmanuel Cretet (1747-1809) liczyć z Champmol: w listopadzie 1804 roku otrzymała w swoim domu w Pont-de-Beauvoisin papieża Piusa VII i niektórych kardynałów przybyłych do Francji koronacja Napoleona .
Pracuje
-
Przemówienie o wymiarze sprawiedliwości w sprawach karnych (1767)
-
Mowa w sprawie protestanckiej kobiety (1767)
-
Przemówienie w pozwie o orzeczenie ciąży (1770)
-
Dyskurs na temat moralności (1770)
-
Przemówienie w sprawie hrabiego de ** [Suze] i Dlle ***, [dobrego] śpiewaka opery (1772)
-
Refleksje na temat niektórych punktów naszego prawa z okazji ważnego wydarzenia (1781)
-
Dyskurs o postępie ludzkiej wiedzy w ogóle, moralności, aw szczególności ustawodawstwa (1781)
-
Refleksje na temat wyznań J.-J. Rousseau (1783)
-
Przeprosiny dla Bastylii (1784)
-
Refleksje na temat reformy państw prowincjonalnych. Były sędzia parlamentu Grenoble (1788)
-
Esej o tworzeniu zgromadzeń krajowych, prowincjalnych i gminnych (1789)
-
Komentarz do fragmentu książki M. Neckera (Tabela wydatków dla Francji)
- List do dyrektorów hrabiego de Mirabeau
- List do M. Rabaut de Saint-Étienne o rozsądku i logice
- Zabójstwa i kradzieże polityczne
- O wpływie filozofii na śledztwo karne
- Rewolucje w głównych społeczeństwach obywatelskich
-
Wątpliwości prowincjała oświadczył MM. komisarz medyczny, któremu król zlecił badanie magnetyzmu zwierzęcego, Lyon, 1784 r
-
Przemówienie do Przyjaciół Pokoju. M. Servan, były rzecznik generalny w parlamencie Grenoble, sl, 1789. Wersja zdigitalizowana .
-
Projekt deklaracji zaproponowany deputowanym gmin do Stanów Generalnych Francji , sl, 1789.
-
Z Étienne-Vincentem Guilbertem , korespondencja między niektórymi uczciwymi ludźmi lub listy filozoficzne, polityczne i krytyczne na temat wydarzeń i dzieł tamtych czasów: publ. przez bezinteresownego człowieka , Lozannę, François Lacombe,1794( czytaj online ).
- Xavier de Portets (red.), Œuvres de Servan: nowe wydanie z kilkoma niepublikowanymi utworami , Paryż, 1825, tom 1, zdigitalizowane ; tom 2, zdigitalizowany ; tom 3, zdigitalizowany ; tom 4; tom 5, zdigitalizowany .
Uwagi i odniesienia
-
W nocy z 3 na 4 listopada, według Jacques-François Lanier, „ Michel SERVAN (1737-1807) ”
Dictionary of journalists , (1600-1789), wydanie poprawione i poprawione - The BnF ( Sheet of Joseph-Michel- Antoine Servan ) podaje datę śmierci na 3 listopada, a Słownik Migne z 1849 roku ( s. 1317 ) powoduje, że umiera 4 listopada. Wreszcie Adolphe Rochas, w Biography of Dauphiné , T2, 1860, s. 405 daje 5 listopada.
-
Jego oficjalne listy rezerwowe z datą zwolnienia od wieku od 30 listopada 1758 r. Servan wpłynęły do firmy 1 lutego 1759 r. M. Pilot-Dethorey, Podsumowanie spisu archiwów departamentalnych sprzed 1790 r. Isère, Archiwa Cywilne. Seria B (ciąg dalszy) , Grenoble, F. Allier père et fils, 1868, tom 2, s. 57-58. Praca zdigitalizowana .
-
Zobacz list wysłany przez Brissota (który właśnie opublikował Theory of Criminal Laws ) do Servana 22 października 1781, opublikowany przez Claude Perroud, JP Brissot: korespondencja i papiery , Paryż, A. Picard & fils, 1912, str. 26 i następne („Strażnik Pieczęci nie lubi, gdy ludzie piszą o ustawodawstwie; jeszcze mniej lubi pisarzy, którzy wprowadzają innowacje i doradzają reformy…”).
-
Clarisse Coulomb, „Niepowodzenie sługi króla Vidaud de La Tour, pierwszego przewodniczącego parlamentu Maupeou w Grenoble”, Histoire Économie & Société , 2006, s. 377. Zdigitalizowany artykuł na temat Persee .
-
Jego następca, Christophe François Pajot de Marcheval, otrzymał listy z przepisami automatycznie 13 stycznia 1773 roku. 58.
-
Jean-Baptiste Dumas, Historia Królewskiej Akademii Nauk, Belles Lettres et Arts de Lyon , Lyon, Giberton and Brun, tom 1, 1839, str. 362.
-
https://academiedenimes.org/site/wp-content/uploads/2013/04/LISTE-ALPHABETIQUE-DES-FAUTEUILS.xls
-
Projekt deklaracji zaproponowany posłom gmin do Stanów Generalnych Francji , sl, 1789.
-
List z dnia 12 Nivôse XII do Roussan - St-Remy, uzasadniający jego odmowę, został opublikowany w Journal de Paris , 29 Nivôse rok XII (20 stycznia 1804), s. 738. Dziennik zdigitalizowany .
-
Fragmenty są publikowane na stronie http://jean.delrieux.free.fr/Famille/SERVAN/SERVAN.pdf
-
Archiwa miejskie Besançon, BM GG 296, rejestr parafii Saint-Paul de Besançon 1778, widoki 59-61 / 78, 13 października 1778, małżeństwo Servan-Dupoirier. Dokumentuj online .
-
Jean Yves Baxter, Klasztor Sainte-Ursule de Romans , Rzymianie, Romans historique, 2014, s. 141.
-
O rodzinie Prunelle, patrz katalog kolekcji 7 J 1-23, przechowywany w archiwach Rodanu i założony przez E. Decuqa i P. Fréona. Zeskanowany dokument .
-
Jean Paul François Marie Félix Lyonnet, Szkic biograficzny o Abbé Michel de Servan, byłym kanonie regularnym Zakonu Saint-Antoine, rycerzu maltańskim, kanonie honorowym prymatu , Lyon, L. Boitel, 1837, s. 15.
-
Joseph-Michel-Antoine (1737-1807) Servan , Przemówienie pana Servana, rzecznika generalnego w parlamencie Grenoble, w sprawie protestanckiej kobiety ,1767( czytaj online )
Bibliografia
- François Azouvi, „Drażliwość i magnetyzm zwierzęcy: niepublikowany list J.-M.-A. Servan ”, XVIII wiek , 1982, s. 191-197. Online w Persee .
- Edouard Vellay, „Documents on the emigration of Advocate General Servan”, Annales Historiques de la Révolution Française , 96, listopad-grudzień 1939, s. 536-541.
- Léon Dubarle, Servan i słynna sprawa przed parlamentem Dauphiné w Grenoble, Allier frères, 1905.
- Charles Prud'homme, Michel de Servan (1737-1807) sędzia reformujący , Paryż, L. Larose i L. Tenin, praca doktorska, 1905, 213 s.
-
„Joseph Michel Antoine Servan” , w: Adolphe Robert and Gaston Cougny , Słownik francuskich parlamentarzystów , Edgar Bourloton , 1889-1891 [ szczegóły wydania ]Adolphe Rochas, Biographie du Dauphiné: zawiera historię ludzi urodzonych w tej prowincji, którzy wyróżniali się literaturą, nauką, sztuką itp. , t. 2, Paryż, Charavay,1860, 506 str. , 2 obj. 8 ° ( czytaj online ) , s. 404-5.
- Jean Paul François Marie Félix Lyonnet, Szkic biograficzny o Abbé Michel de Servan, byłym kanonie regularnym Zakonu Saint-Antoine, rycerzu maltańskim, kanonie honorowym prymatu , Lyon, L. Boitel, 1837 (reprodukcja Jacques-François Lanier , L'Abbé Michel Servan lub de Servan, ksiądz-historyk-inżynier: Romans 1746-Lyon 1837 , Romans, Valence, SRIG, 2000) Praca zdigitalizowana .
Linki zewnętrzne