Joseph-Francois Malgaigne

Joseph-Francois Malgaigne Portret Josepha-François Malgaigne Joseph-François Malgaigne, Panteon ilustracji francuskich w XIX wieku Victora Fronda (reż.), Paryż, Pilon / Lemercier, 1869. Biografia
Narodziny 14 lutego 1806 r.
Uroki
Śmierć 17 października 1865(w wieku 59 lat)
Saint-Gratien
Tematyczny
Zawód Wundarzt (niemiecki) ( d ) , lekarz , historyk , polityk i chirurg
Członkiem Narodowa Akademia Medyczna
Kluczowe dane

Joseph François Malgaigne , ur14 lutego 1806 r.w Charmes ( Wogezy ) i zmarł dnia10 stycznia 1865 rw Saint-Gratien ( Val-d'Oise ) jest francuskim lekarzem , chirurgiem , anatomem i historykiem medycyny. Jest najbardziej znanym z francuskich lekarzy, którzy przybyli z pomocą armii polskiej w czasie powstania 1830-1831 .

Biografia

Pochodzenie i wykształcenie rodziny

Joseph-François Malgaigne pochodzi z rodziny lekarzy: jego dziadek był chirurgiem, a ojciec oficerem sanitarnym podczas wojen napoleońskich .

W wieku 15 lat wyjechał do Nancy, aby studiować i zostać oficerem ds. zdrowia. Został przyjęty w tej randze w wieku 19 lat; zarządza również gazetą: Le Spectateur de la Lorraine . W 1826 przyjechał do Paryża, aby kontynuować studia na paryskim wydziale lekarskim . Podąża za kursami Guillaume'a Dupuytrena .

Do szpitala w Val de Grâce wstąpił w 1829 r. Doktorat z medycyny uzyskał w 1831 r., następnie został przyjęty do agregacji w 1835 r.

Powstanie polskie 1830-1831

W marcu 1831 roku podczas powstania w Królestwie Polskim wobec cara Mikołaja I er , zgłosił się w odpowiedzi na komisję odwoławczą Lafayette na korzyść Polaków.

Staje na czele jednej z dwóch grup zorganizowanych przez komisję. Na podstawie umowy o pracę sporządzonej przez polskie poselstwo w Paryżu ( gen. Kniaziewicz ) wyjechał w kwietniu 1831 r. w towarzystwie chirurga, sanitariusza, dwóch aptekarzy i siedmiu studentów medycyny.

Grupa jest obecna w Warszawie w ramach 4. Dywizji Piechoty podczas zdobywania miasta przez wojska rosyjskie (6 i 7 września 1831).

Malgaigne otrzymał tytuł szlachecki w Virtuti Militari porządku wojskowego przez powstańczego rządu narodowego , który schronił się w Płocku w dniu 11 września, na krótko przed polskie siły schronił się w Prusach (koniec września i na początku października).

Kariera

W 1835 został chirurgiem w szpitalach paryskich, gdzie miał współpracownika Auguste'a Nélatona . Prowadzi również zajęcia z anatomii i chirurgii oraz wykłady na temat przepuklin i bandaży .

W 1841 wydał Journal of Surgery, który później przekształcił się w Medico-Surgical Review . W 1844 r. opracował metodę działania zajęczej wargi . W 1845 został mianowany chirurgiem szpitala Saint-Louis .

Jest krótko zastępcą Sekwany z Czerwiec 1847 w Luty 1848.

W 1850 objął katedrę operacji i aparatury, następnie kliniki chirurgicznej i patologii zewnętrznej na Wydziale Lekarskim Paryża .

W latach 50. XIX wieku opublikował szereg spostrzeżeń na temat przyżegania ucha, szczególnie w leczeniu rwy kulszowej ( akupunktura uszna: badania nad twórcami i rozwój historyczny ). W tym samym czasie, pogłębił studium złamania kości w przedramieniu podjętej przed nim przez włoskiego chirurga Giovanni Battista Monteggia i który nazwał złamanie monteggii .

Został wybrany prezesem na rok 1865 Akademii Medycznej , gdzie został wybrany dnia23 czerwca 1846 r. w dziale medycyny operacyjnej.

On umarł na 17 stycznia 1865w Saint-Gratien (Val-d'Oise), po ataku, który miał miejsce tydzień wcześniej podczas sesji Akademii Medycznej, której przewodniczył.

Wkład naukowy

Jesteśmy mu winni opis „  linii Malgaigne  ”: przepuklina pachwiny nazywana jest przepukliną pachwinową, jeśli jej szyja znajduje się powyżej linii Malgaigne (skórna projekcja łuku podudzia rozciągnięta między kręgosłupem pachwiny i pachwiny). przedni górny kręgosłup biodrowy). Owrzodzenia przepuklina , częściej u kobiet, ma z drugiej strony szyi znajduje się poniżej linii Malgaigne.

Jako specjalista w ortopedii kolan, barków i bioder, opracował kilka urządzeń do leczenia złamań.

Publikacje

Lekarstwo

Historia medycyny

Hołdy

Przedszkole , A szkoła podstawowa i ulica nosi jego imię w Charmes , jego narodzin.

Uwagi i referencje

  1. Zobacz ogłoszenie na stronie Zgromadzenia Narodowego.
  2. Por. artykuł Kennetha F. Lewalskiego, „Francuska misja medyczna w Polsce w czasie powstania 1830-31”, The Polish Review , t. 10, nr 2 (wiosna 1965), s. 44-58 ( częściowy podgląd na jstor , pełny z rejestracją )
  3. Zobacz ogłoszenie na stronie MPPL Chirurgia.
  4. Joseph-François Malgaigne na stronie Zgromadzenia Narodowego
  5. François Malgaigne na terenie Biblioteki Akademii Medycznej .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne