John de Robeck | ||
![]() Admirał de Robeck w 1923 roku. | ||
Narodziny |
10 czerwca 1862 Naas , Irlandia |
|
---|---|---|
Śmierć |
20 stycznia 1928(65 lat) Londyn |
|
Wierność | UK | |
Uzbrojony |
![]() |
|
Stopień | Admirał | |
Lata służby | 1875 - 1924 | |
Przykazanie |
9 th Cruiser Squadron dowódca Sił Morskich Dardanele Allied Komendanta Głównego Floty Morza Śródziemnego 2 e szwadron Grand Fleet dowódcy Floty Atlantyku |
|
Konflikty | Pierwsza wojna światowa | |
Nagrody |
Wielki Krzyż Orderu Łaźni Wielki Krzyż Orderu Świętego Michała i Świętego Jerzego Wielki Krzyż Królewskiego Orderu Wiktorii |
|
John Michael de Robeck , urodzony dnia10 czerwca 1862w Naas w Irlandii i zmarł dnia20 stycznia 1928w Londynie jest brytyjskim oficerem marynarki wojennej, który wyróżnił się podczas pierwszej wojny światowej . Zakończył karierę w randze admirała floty .
Wkraczając do Królewskiej Marynarki Wojennej w bardzo młodym wieku , de Robeck przeszedł przez wszystkie niższe stopnie i objął dowództwo nad swoim pierwszym okrętem w 1897 r. Mianowany kontradmirał , w 1915 r. Dowodził alianckimi siłami morskimi biorącymi udział w bitwie pod Dardanelami . Jego próba przebicia się na siłę przez cieśninę18 marcaNie było to dalekie od sukcesu, ponieważ tureckiej obronie naziemnej prawie wyczerpała się amunicja, ale utrata trzech alianckich pancerników zatopionych w minach zmusiła de Robecka do wstrzymania operacji. Kolejna ofensywa lądowa również zakończyła się niepowodzeniem i na początku 1916 roku nadzorował ponowne zaokrętowanie sił ekspedycyjnych.
De Robeck przejął później ważne obowiązki w Wielkiej Flocie . Po wojnie został głównodowodzącym floty śródziemnomorskiej, a następnie floty atlantyckiej .
Urodził się John Michael de Robeck 10 czerwca 1862w Naas , Irlandia . Był synem Johna Henry Edward Fock 4 th barona de Robeck - członek szwedzkiej szlachty - Zoe Sophia Charlotte Fock (z domu Burton). Wstąpił do Royal Navy jako kadet na statku szkoleniowym HMS Britannia na15 lipca 1875. Awansowany aspirujący do27 lipca 1878, w tym samym miesiącu został włączony do fregaty HMS Shannon w eskadrze kanału La Manche, a następnie na statku szkoleniowym artylerii HMS St Vincent w porcie Portsmouth wKwiecień 1882. Następnie uzyskał stopień podporucznika27 lipcapo i dołączył do szkolnego statku HMS Excellent w sierpniu, zanim został przeniesiony na kanonierkę HMS Espoir operującą na wodach chińskich wSierpień 1883. Po awansie do stopnia porucznika im30 września 1885, został przeniesiony na początku 1886 roku na pancernik HMS Audacious , noszący znak głównodowodzącego brytyjskiej marynarki wojennej w Chinach, a następnie na brygu HMS Seaflower wMarzec 1887i wreszcie na pancerniku HMS Agincourt , okręcie flagowym eskadry Kanału La Manche, w listopadzie tego samego roku. WWrzesień 1888, został przydzielony do sztabu HMS Britannia , którego zostawiłStyczeń 1891przekazać krążownik pancerny HMS Imperieuse , okręt flagowy chińskiej eskadry. W końcu wrócił do Brytanii wSierpień 1893.
W Listopad 1895, de Robeck został oficerem artylerii na korwecie HMS Cordelia operującej na stacji w Ameryce Północnej i Indiach Zachodnich ; po mianowaniu go na stopień Komendanta - odpowiednika Komendanta - im22 czerwca 1897, w następnym miesiącu objął dowództwo nad niszczycielem HMS Desperate w porcie Chatham . Następnie dowodził niszczycielami HMS Angler (Lipiec 1898) i HMS Mermaid (Czerwiec 1899). Rok później jako oficer wszedł na pokład krążownika HMS Pyramus, który służył we flocie śródziemnomorskiej. Mianowany kapitanem na1 st styczeń 1902de Robeck został wyznaczony w lipcu tego samego roku do dowodzenia HMS Warrior , statkiem składującym stacjonującym w Portsmouth. Został przydzielony do HMS Hercules na krótki okres latem 1902 roku, kiedy prace modernizacyjne podjęte na Warrior zostały zakończone. Jakiś czas później wSierpień 1906został dowódcą pancernika HMS Carnarvon na Morzu Śródziemnym, następnie dowódcą pancernika HMS Dominion na kanale La Manche w styczniu 1908 r. oraz inspektorem w ośrodkach szkoleniowych dla chłopców wStyczeń 1910. Otrzymał insygnia kontradmirała na1 st grudzień 1911 i został nazwany w Kwiecień 1912 Admirał patroli z czterema flotyllami niszczycieli pod swoim dowództwem.
W Sierpień 1914Podczas gdy pierwsza wojna światowa po prostu wszystko było złamane, z Robeck został umieszczony na czele 9 th eskadry krążowników, ustanawiając swoje piętno na chronionym krążownika HMS Amphitrite . Na tym stanowisku zajął niemieckie liniowce SS Schleisen i SS Graecia .
W Luty 1915, de Robeck został mianowany zastępcą dowódcy eskadry wschodniej części Morza Śródziemnego pod dowództwem admirała Sackville Carden . Pancernik HMS Vengeance nosił jego ślad. Carden, otrzymawszy rozkaz zepchnięcia cieśniny do Konstantynopola , podjął pierwszą próbę19 lutegoco szybko zawiodło. Carden poważnie zachorował i musiał oddać dowództwo de Robeckowi, który w marcu przeniósł swój znak na pancernik HMS Queen Elizabeth . W dniu nastąpił nowy atak na cieśninę18 marcai był bliski sukcesu, gdyż w tureckich bateriach na lądzie zabrakło amunicji, ale miny położone w cieśninie spowodowały utratę trzech pancerników alianckich. De Robeck, nie chcąc stracić więcej statków, odwołał operację. Plik25 kwietniaWojska generała Iana Hamiltona wylądowały na przylądku Helles , na krańcu półwyspu Gallipoli oraz w zatoce ANZAC , na zachodnim wybrzeżu półwyspu. Siły osmańskie, za radą Niemców, wykorzystały dwa miesiące, które upłynęły od pierwszej ofensywy morskiej, aby wzmocnić swoją obronę na ziemi, aby przeciwstawić się możliwemu lądowaniu. W rzeczywistości pierwsze ataki prowadzone przez francusko-angielskie siły ekspedycyjne nie zakończyły się spodziewanym sukcesem, a nowa próba w zatoce Suvla wSierpień 1915został również odrzucony. Po tej porażce komandor Roger Keyes , szef sztabu de Robeck, opowiedział się za trzecią ofensywą morską w Cieśninie, ale de Robeck był przeciwny i Admiralicja orzekła na jego korzyść. Kampania lądowa, podobnie jak operacje na morzu, zakończyła się impasem, a de Robeck mianowany komandorem rycerskim Orderu Łaźni za udział w kampanii Gallipoli na1 st styczeń 1916, nadzorował ewakuację wojsk Hamiltona z półwyspu w nocy 8 stycznia.
Później kolejno dowodził 3 th bojowa Dywizjonu z Grand Fleet wMaj 1916, Mając swoje piętno na pancernika HMS Britannia i 2 e szwadron bitwy w listopadzie tego samego roku jego flagowa będąc tym razem pancernik HMS King George V . Został awansowany do stopnia wiceadmirała na17 maja 1917.
Mianowany Rycerz Wielki Krzyż Orderu Świętego Michała i Świętego Jerzego1 st styczeń 1919de Robeck został w lipcu tego samego roku głównodowodzącym floty śródziemnomorskiej i brytyjskim wysokim komisarzem w Turcji , nosząc swoje piętno na pancerniku HMS Iron Duke . Utworzono baroneta na29 grudniaNastępnie został mianowany admirałem na24 marca 1920 r. Został także podniesiony do rangi Wielkiego Krzyża Orderu Łaźni1 st styczeń 1921i od miesiąca r. służył jako głównodowodzący floty atlantyckiejSierpień 1922 ; przeszedł na emeryturęSierpień 1924.
Po wycofaniu się ze służby de Robeck został prezesem Marylebone Cricket Club . Odznaczony Wielkim Krzyżem Królewskiego Zakonu Wiktoriańskiego w latachListopad 1925, został awansowany na admirała floty 24 dnia tego miesiąca. Zmarł w swoim domu dnia20 stycznia 1928w Londynie .
Ożenił się w 1922 Hilda Lockhart, wdowa Simon Macdonald Lockhart, 5 th Baronet. Para nie miała dzieci.