HMS Warrior (1860)

HMS Warrior
HMS Warrior zacumowany w Portsmouth.
Inne nazwy	Vernon III Oil Fuel Hulk C77
Rodzaj	Pancernik trójmasztowy
Olinowanie	3 kwadratowe maszty żaglowe
Historia
Służył	Royal Navy
Stocznia	Thames Ironworks and Shipbuilding Company
Zamówione	11 maja 1859
Leżał kil	25 maja 1859
Uruchomić	29 grudnia 1860
Uzbrojony	Sierpień 1861
Status	Usunięty w 1883 roku i przekształcony w statek muzealny w Portsmouth
Załoga
Załoga	705 mężczyzna
Charakterystyka techniczna
Długość	127,4 metra
Mistrz	17,7 m
Wersja robocza	8,2 m
Przesunięcie	9367 ton
Żagle	4500 m2
Moc	5267  KM
Prędkość	14,33 węzła z silnikiem 13,75 węzła pod żaglami 17,5 węzła w trybie mieszanym
Funkcje wojskowe
Zastawianie	114 mm z kutego żelaza
Uzbrojenie	26 dział 68-funtowych 10 dział 110-funtowych 4 pistolety 40-funtowe
Zakres działania	2100 mil morskich (3900 km)
Kariera
Flaga	UK
Port macierzysty	Portsmouth (Wielka Brytania)
Koszt	332,000 funtów (w 1859 roku)
Ochrona	Narodowa flota historyczna
Lokalizacja
Informacje kontaktowe	50 ° 47 ′ 54 ″ północ, 1 ° 06 ′ 33 ″ zachód

HMS Wojownik, nazywany „ czarny wąż” jest pierwszym żelaza pancernik kadłub z Royal Navy rozpoczęła się w roku 1860. Został zbudowany replikować wprowadzenie w 1859 roku na pancernik francuski Glory . Jego nazwa jest również nazwą klasy statków, w skład której wchodzi tylko jedna inna jednostka: Czarny Książę . Stał się statkiem-muzeum i można go zwiedzać w Portsmouth (Wielka Brytania).

Kiedy został zbudowany, był to największy, najsilniej uzbrojony i najlepiej opancerzony okręt wojenny swoich czasów. Sukces ten był jednak krótkotrwały, ponieważ rozwój floty parowej z jednej strony i rozwój opancerzenia z pancernikami z drugiej strony wyparł Wojownika piętnaście lat po jego stworzeniu.

Historia

1860: Launch - The Warrior miał zostać uruchomiony29 grudnia 1860przez Tamizy w Londynie , ale w zimie, najzimniejszy w ciągu 50 lat, był zamrożony obiektów. Skończyło się w dniu24 października 1861. Całkowity koszt budowy różni się w zależności od źródeł: od 332 000  £ do 357 291  £ .

1861: Wojskowy debiut - Wojownik dołącza do Royal Navy w „ kanału Squadron ” patrolował wody europejskie od Gibraltaru do Skandynawii.

1864-1867: Pierwszy poważny remont

1867-1871: Powrót do „ Channel Squadron ”

1871-1875: Pierwszy poważny remont w Portsmouth

1 st kwiecień 1875 : zdegradowany do rezerwy (Coast Guard). Znaczący postęp technologiczny sprawił, że Warrior i jej siostrzany statek stały się przestarzałe dziesięć lat po jego zbudowaniu.

Plik 31 maja 1881wycofany z eksploatacji. Jego działa i górna część masztów zostały usunięte.

1883: Ostatni raz wejście parowe do portu Portsmouth . Wojownik oprze odległym nabrzeżu na końcu portu: na „Rotten Row” (dosłownie „Rotten Row”).

1902-1904: Magazyn. Jej kadłub został przekształcony na magazyn używany między 1902 i 1904 przez flotyllę z krążowników .

1904-1924: generator prądu i pary . W 1904 roku przemianowano go na Vernon III, ponieważ był używany przez szkołę szkolenia łodzi torpedowych Vernon. Następnie dostarczał energię elektryczną i parę do statków, które go zadokowały.

1925: Planowane do zniszczenia. Spadek popytu na złom uchronił go przed demontażem zaplanowanym na25 kwietnia 1925.

1929: Zbiornik oleju . W 1929 roku został przemianowany na Oil Fuel Hulk C77 i był używany jako pływający zbiornik w stoczni Pembroke w Walii , gdzie pozostawał przez następne 50 lat.

1968: Pierwsze wzmianki o jego restauracji

1979: Początek restauracji . Rozpoczęto jego odnawianie w łodzi muzealnej3 września 1979w Hartlepool i zakończył w 1984 roku . Było wtedy mokro w różnych miejscach. Został przemianowany na Warrior (1860), aby uniknąć pomyłki z tytułową kwaterą główną Royal Navy .

16 czerwca 1987 : Przybycie do Portsmouth jako statek muzealny .

Nawigacja mieszana: motorowa i żaglowa

Wojownik jest mieszany statek żagiel / para:

• Zestaw wojownika to zestaw z kwadratowymi żaglami na 3 masztach o powierzchni żagli 4500 m 2 , stanowi jedno z ostatnich świadectw marynarki wojennej z wojskowym żaglem.
• Napęd silnik został dostarczony przez 5267 KM Penn twin-cylinder parowy silnik, który został dostarczony z parą przez 10 kotłów.

Wojownik miał maksymalną prędkość 13,75 węzłów pod żaglami 14,33 węzłów pod pary i 17,5 węzłów w trybie mieszanym. O zainteresowaniu żagli w tym czasie świadczy tutaj dodatkowa prędkość rzędu 4 węzłów i przede wszystkim zwiększenie jego zasięgu. Zużycie węgla było niezwykle wysokie, ponieważ 850 ton węgla było potrzebne w optymalnych warunkach do pokonania między 3500 a 3900 km. Kotły Warriora zużywają 11 ton węgla na godzinę, autonomia statku nie pozwala na przepłynięcie Atlantyku bez dodania żagli. Pary używano głównie do manewrowania, wchodzenia i wychodzenia z portów oraz przy zbyt słabym wietrze.

Kiedy statek płynął, kominy opuszczano za pomocą systemu teleskopowego, aby nie zakłócać manewrów żagli, a ogromne śmigło można było wyciągnąć z wody, aby zmniejszyć opór. W praktyce pozostawiono go na miejscu, ponieważ operacja była niepraktyczna.

Uzbrojenie

• 26 dział 68-funtowych ładowanych przez lufę o zasięgu 2,5 km
• 10 dział kalibrujących 110 funtów o zasięgu 4,5 km
• 4 40-funtowe działa ładowane na zamek o zasięgu 3 km

Załoga

705 osób, w tym:

• 21 oficerów + kapitan
• 23 podoficerów
• 54 podoficerów podoficerskich (rzemieślnicy okrętowi, lekarz, kucharze itp.)
• 401 żeglarzy i pianek
• Dla mechaników: 2 głównych inżynierów, 10 inżynierów i 66 regulatorów i kotłów
• Zaokrętowano oddziały piechoty morskiej: 3 oficerów, 6 podoficerów i 118 artylerzystów

Zastawianie

Serce HMS Warrior składa się z szalunku pancernego o długości 64,6 m, chroniącego działa i maszynownię. Kiedy został wystrzelony, tarcza 114  mm była praktycznie niewrażliwa na konwencjonalną artylerię morską , nawet z bliskiej odległości. Osłona wyłożona jest drewnem tekowym stanowiącym łącznie zestaw 1325 ton.

Rufa i dziób okrętu nie są jednak opancerzone, aby poprawić jego niezatapialność, kadłub podzielono na 92 ​​wodoszczelne sekcje i uwzględniono podwójne dno pod maszynownią i prochowniami. Jego jedyną słabością był brak ochrony przekładni sterowej, która gdyby została trafiona radosnym ciosem, sprawiłaby, że statek byłby nie do opanowania.

Kapitanowie statków

Lista kapitanów statków:

Uwagi i odniesienia

1. Przewodnik z pamiątkami (2007), strona 32
2. przewodnik pamiatków (2007), page31
3. Souvenir Guide (2007), strona 33
4. Przewodnik z pamiątkami (2007), strona 30
5. Według tablicy pamiątkowej umieszczonej na statku

Zobacz też

Bibliografia

• (en) Roger Chesneau i Eugène M. Koleśnik , Conway's All the World's Fighting Ships (1860-1905) ,1979[ szczegóły wydania ]
• (w) przewodnik Remembrance Historyczna stocznia Portsmouth, flagowy Portsmouth Trust2007, 48  s. ( ISBN  978-0-9531084-0-4 i 0-9531084-0-6 )
• (en) Otmar Schäuffelen ( przetłumaczone  z niemieckiego przez Casay SERVAIS), Chapman, Wielkie żaglowce świata , Hearst Books (Nowy Jork),2002, 420  s. ( ISBN  1-58816-384-9 , czytaj online )
• JAFFRY Gwendal, MILLOT Gilles , Przewodnik po żaglowcach: Od pracujących żaglówek po statki szkoleniowe , Le Chasse Marée,1999, 128  str. ( ISBN  2-903708-86-X )
• LE BRUN Dominique , The Tall Ships Guide , Grenoble, Le Chasse Marée - Glénat,2010, 127  str. ( ISBN  978-2-35357-059-1 )

Powiązane artykuły

• Statek-muzeum
• Królewskie Muzeum Marynarki Wojennej

Linki zewnętrzne

(en) Oficjalna strona internetowa łodzi-muzeum