HMS Warrior (1860)
| HMS Warrior | |
 HMS Warrior zacumowany w Portsmouth. | |
| Inne nazwy |
Vernon III Oil Fuel Hulk C77 |
|---|---|
| Rodzaj | Pancernik trójmasztowy |
| Olinowanie | 3 kwadratowe maszty żaglowe |
| Historia | |
| Służył | Royal Navy |
| Stocznia | Thames Ironworks and Shipbuilding Company |
| Zamówione | 11 maja 1859 |
| Leżał kil | 25 maja 1859 |
| Uruchomić | 29 grudnia 1860 |
| Uzbrojony | Sierpień 1861 |
| Status | Usunięty w 1883 roku i przekształcony w statek muzealny w Portsmouth |
| Załoga | |
| Załoga | 705 mężczyzna |
| Charakterystyka techniczna | |
| Długość | 127,4 metra |
| Mistrz | 17,7 m |
| Wersja robocza | 8,2 m |
| Przesunięcie | 9367 ton |
| Żagle | 4500 m2 |
| Moc | 5267 KM |
| Prędkość | 14,33 węzła z silnikiem 13,75 węzła pod żaglami 17,5 węzła w trybie mieszanym |
| Funkcje wojskowe | |
| Zastawianie | 114 mm z kutego żelaza |
| Uzbrojenie | 26 dział 68-funtowych 10 dział 110-funtowych 4 pistolety 40-funtowe |
| Zakres działania | 2100 mil morskich (3900 km) |
| Kariera | |
| Flaga | UK |
| Port macierzysty | Portsmouth (Wielka Brytania) |
| Koszt | 332,000 funtów (w 1859 roku) |
| Ochrona | Narodowa flota historyczna |
| Lokalizacja | |
| Informacje kontaktowe | 50 ° 47 ′ 54 ″ północ, 1 ° 06 ′ 33 ″ zachód |
HMS Wojownik, nazywany „ czarny wąż” jest pierwszym żelaza pancernik kadłub z Royal Navy rozpoczęła się w roku 1860. Został zbudowany replikować wprowadzenie w 1859 roku na pancernik francuski Glory . Jego nazwa jest również nazwą klasy statków, w skład której wchodzi tylko jedna inna jednostka: Czarny Książę . Stał się statkiem-muzeum i można go zwiedzać w Portsmouth (Wielka Brytania).
Kiedy został zbudowany, był to największy, najsilniej uzbrojony i najlepiej opancerzony okręt wojenny swoich czasów. Sukces ten był jednak krótkotrwały, ponieważ rozwój floty parowej z jednej strony i rozwój opancerzenia z pancernikami z drugiej strony wyparł Wojownika piętnaście lat po jego stworzeniu.
Historia
1860: Launch - The Warrior miał zostać uruchomiony29 grudnia 1860przez Tamizy w Londynie , ale w zimie, najzimniejszy w ciągu 50 lat, był zamrożony obiektów. Skończyło się w dniu24 października 1861. Całkowity koszt budowy różni się w zależności od źródeł: od 332 000 £ do 357 291 £ .
1861: Wojskowy debiut - Wojownik dołącza do Royal Navy w „ kanału Squadron ” patrolował wody europejskie od Gibraltaru do Skandynawii.
1864-1867: Pierwszy poważny remont
1867-1871: Powrót do „ Channel Squadron ”
1871-1875: Pierwszy poważny remont w Portsmouth
1 st kwiecień 1875 : zdegradowany do rezerwy (Coast Guard). Znaczący postęp technologiczny sprawił, że Warrior i jej siostrzany statek stały się przestarzałe dziesięć lat po jego zbudowaniu.
Plik 31 maja 1881wycofany z eksploatacji. Jego działa i górna część masztów zostały usunięte.
1883: Ostatni raz wejście parowe do portu Portsmouth . Wojownik oprze odległym nabrzeżu na końcu portu: na „Rotten Row” (dosłownie „Rotten Row”).
1902-1904: Magazyn. Jej kadłub został przekształcony na magazyn używany między 1902 i 1904 przez flotyllę z krążowników .
1904-1924: generator prądu i pary . W 1904 roku przemianowano go na Vernon III, ponieważ był używany przez szkołę szkolenia łodzi torpedowych Vernon. Następnie dostarczał energię elektryczną i parę do statków, które go zadokowały.
1925: Planowane do zniszczenia. Spadek popytu na złom uchronił go przed demontażem zaplanowanym na25 kwietnia 1925.
1929: Zbiornik oleju . W 1929 roku został przemianowany na Oil Fuel Hulk C77 i był używany jako pływający zbiornik w stoczni Pembroke w Walii , gdzie pozostawał przez następne 50 lat.
1968: Pierwsze wzmianki o jego restauracji
1979: Początek restauracji . Rozpoczęto jego odnawianie w łodzi muzealnej3 września 1979w Hartlepool i zakończył w 1984 roku . Było wtedy mokro w różnych miejscach. Został przemianowany na Warrior (1860), aby uniknąć pomyłki z tytułową kwaterą główną Royal Navy .
16 czerwca 1987 : Przybycie do Portsmouth jako statek muzealny .
Wojownik jest mieszany statek żagiel / para:
- Zestaw wojownika to zestaw z kwadratowymi żaglami na 3 masztach o powierzchni żagli 4500 m 2 , stanowi jedno z ostatnich świadectw marynarki wojennej z wojskowym żaglem.
- Napęd silnik został dostarczony przez 5267 KM Penn twin-cylinder parowy silnik, który został dostarczony z parą przez 10 kotłów.
Wojownik miał maksymalną prędkość 13,75 węzłów pod żaglami 14,33 węzłów pod pary i 17,5 węzłów w trybie mieszanym. O zainteresowaniu żagli w tym czasie świadczy tutaj dodatkowa prędkość rzędu 4 węzłów i przede wszystkim zwiększenie jego zasięgu. Zużycie węgla było niezwykle wysokie, ponieważ 850 ton węgla było potrzebne w optymalnych warunkach do pokonania między 3500 a 3900 km. Kotły Warriora zużywają 11 ton węgla na godzinę, autonomia statku nie pozwala na przepłynięcie Atlantyku bez dodania żagli. Pary używano głównie do manewrowania, wchodzenia i wychodzenia z portów oraz przy zbyt słabym wietrze.
Kiedy statek płynął, kominy opuszczano za pomocą systemu teleskopowego, aby nie zakłócać manewrów żagli, a ogromne śmigło można było wyciągnąć z wody, aby zmniejszyć opór. W praktyce pozostawiono go na miejscu, ponieważ operacja była niepraktyczna.
Uzbrojenie
- 26 dział 68-funtowych ładowanych przez lufę o zasięgu 2,5 km
- 10 dział kalibrujących 110 funtów o zasięgu 4,5 km
- 4 40-funtowe działa ładowane na zamek o zasięgu 3 km
Załoga
705 osób, w tym:
- 21 oficerów + kapitan
- 23 podoficerów
- 54 podoficerów podoficerskich (rzemieślnicy okrętowi, lekarz, kucharze itp.)
- 401 żeglarzy i pianek
- Dla mechaników: 2 głównych inżynierów, 10 inżynierów i 66 regulatorów i kotłów
- Zaokrętowano oddziały piechoty morskiej: 3 oficerów, 6 podoficerów i 118 artylerzystów
Zastawianie
Serce HMS Warrior składa się z szalunku pancernego o długości 64,6 m, chroniącego działa i maszynownię. Kiedy został wystrzelony, tarcza 114 mm była praktycznie niewrażliwa na konwencjonalną artylerię morską , nawet z bliskiej odległości. Osłona wyłożona jest drewnem tekowym stanowiącym łącznie zestaw 1325 ton.
Rufa i dziób okrętu nie są jednak opancerzone, aby poprawić jego niezatapialność, kadłub podzielono na 92 wodoszczelne sekcje i uwzględniono podwójne dno pod maszynownią i prochowniami. Jego jedyną słabością był brak ochrony przekładni sterowej, która gdyby została trafiona radosnym ciosem, sprawiłaby, że statek byłby nie do opanowania.
Lista kapitanów statków:
| Nazwisko | Początek | Koniec |
|---|---|---|
| Hon. AALP Cochrane | 1 st sierpień 1861 | 22 listopada 1864 |
| J. Corbett | 1 st lipca 1867 | 24 lipca 1867 |
| H. Boys | 25 lipca 1867 | 27 sierpnia 1869 |
| FH Stirling | 28 sierpnia 1869 | 2 marca 1870 |
| Hon. HC Glyn | 3 marca 1870 | 15 września 1871 |
| WH Whyte | 1 st kwiecień 1875 | 14 marca 1878 |
| RG Dougls | 15 marca 1878 | 2 stycznia 1881 |
| ACF Heneage | 3 stycznia 1881 | 30 kwietnia 1881 |
| SP Townsend | 1 st maja 1881 | 26 listopada 1882 |
| ES Adeane | 27 listopada 1882 | 31 maja 1883 |
| JM De Robeck | 16 lipca 1902 | 29 maja 1903 |
| A. Dodgson | 30 maja 1903 | 29 sierpnia 1903 |
| HE Erskine | 30 sierpnia 1903 | 31 grudnia 1903 |
| EFB Charlton | 1 st styczeń 1904 | 31 marca 1904 |
| C. Allen | 12 stycznia 1987 | 24 maja 1991 |
| TF Morgan | 25 maja 1991 | 30 września 1997 |
| D. Newberry | 1 st październik 1997 | 31 marca 2006 |
| K. Jones | 1 st kwiecień 2006 |
Uwagi i odniesienia
- Przewodnik z pamiątkami (2007), strona 32
- przewodnik pamiatków (2007), page31
- Souvenir Guide (2007), strona 33
- Przewodnik z pamiątkami (2007), strona 30
- Według tablicy pamiątkowej umieszczonej na statku
Zobacz też
Bibliografia
- (en) Roger Chesneau i Eugène M. Koleśnik , Conway's All the World's Fighting Ships (1860-1905) ,1979[ szczegóły wydania ]
- (w) przewodnik Remembrance Historyczna stocznia Portsmouth, flagowy Portsmouth Trust2007, 48 s. ( ISBN 978-0-9531084-0-4 i 0-9531084-0-6 )
- (en) Otmar Schäuffelen ( przetłumaczone z niemieckiego przez Casay SERVAIS), Chapman, Wielkie żaglowce świata , Hearst Books (Nowy Jork),2002, 420 s. ( ISBN 1-58816-384-9 , czytaj online )
- JAFFRY Gwendal, MILLOT Gilles , Przewodnik po żaglowcach: Od pracujących żaglówek po statki szkoleniowe , Le Chasse Marée,1999, 128 str. ( ISBN 2-903708-86-X )
- LE BRUN Dominique , The Tall Ships Guide , Grenoble, Le Chasse Marée - Glénat,2010, 127 str. ( ISBN 978-2-35357-059-1 )