John Brown Gordon

John Brown Gordon Obraz w Infobox. Generał JB Gordon Funkcje
Senator
Georgia Class 3 miejsce senatu ( d )
4 marca 1895 -4 marca 1897
Alexander S. Clay ( we )
Senator
Georgia Class 3 miejsce senatu ( d )
4 marca 1893 -4 marca 1895
Senator
Georgia Class 3 miejsce senatu ( d )
4 marca 1891 -4 marca 1893
Joseph E. Brown ( w )
Gubernator stanu Georgia
9 listopada 1886 -8 listopada 1890
Henry Dickerson McDaniel ( we ) William J. Northen ( we )
Senator
Georgia Class 3 miejsce senatu ( d )
4 marca 1879 -26 maja 1880
Joseph E. Brown ( w )
Senator
Georgia Class 3 miejsce senatu ( d )
4 marca 1877 -4 marca 1879
Senator
Georgia Class 3 miejsce senatu ( d )
4 marca 1875 -4 marca 1877
Senator
Georgia Class 3 miejsce senatu ( d )
4 marca 1873 -4 marca 1875
Joshua Hill ( w )
Biografia
Narodziny 6 lutego 1832
Hrabstwo Upson ( Georgia )
Śmierć 9 stycznia 1904
Miami ( Floryda )
Pogrzeb Cmentarz Oakland
Narodowość amerykański
Wierność  Stany Konfederacji (1861-65)
Zajęcia Polityk , właściciel niewolników
Inne informacje
Partia polityczna partia Demokratyczna
Członkiem Weterani Zjednoczonego Konfederacji ( en )
Ku Klux Klan
Uzbrojony Armia Stanów Konfederacji
Stopień wojskowy Generał dywizji
Konflikty Civil War
Atak Gordona ( d )
Battle of the Wilderness
Battle of Spotsylvania
Battle of Fort Stedman
Battle of Appomattox Court House
Battle of Gettysburg
Battle of Antietam
Battle of Banks 'Ford ( d )
First Battle of Bull Run
Battle of the Seven Days
Battle of Opequon
Stopień Skonfederowane Stany Ameryki General-collar.svg Generał porucznik
Archiwa prowadzone przez Stuart A. Rose Manuscript, Archives and Rare Book Library ( d )
podpis Johna Browna Gordona podpis

John Brown Gordon (6 lutego 1832 - 9 stycznia 1904) był jednym z najbardziej lojalnych generałów Konfederacji Roberta E. Lee pod koniec wojny secesyjnej . Po wojnie był zagorzałym przeciwnikiem rekonstrukcji, a niektórzy uważają, że był czołowym członkiem Ku Klux Klanu w Gruzji pod koniec lat 60. XIX w. Członek Partii Demokratycznej , był senatorem Stanów Zjednoczonych od 1873 do 1880 i ponownie od 1891 do roku 1897. był 53 th  gubernator Gruzji od 1886 do 1890 roku.

Przed wojną

Gordon jest potomkiem szkockich imigrantów i urodził się na farmie swojego ojca w hrabstwie Upson w stanie Georgia , jako czwarte z dwunastu dzieci. Wielu członków rodziny Gordona walczyło w wojnie o niepodległość . Jest wybitnym studentem University of Georgia , gdzie jest członkiem Mystical 7 Society  (in) , ale odszedł przed ukończeniem studiów. Studiował prawo w Atlancie i zdał egzamin adwokacki  (in) . Gordon i jego ojciec Zachariah inwestują w kilka kopalni węgla w Tennessee i Gruzji. Zajmuje się również prawem. Gordon poślubił Rebeccę „Fanny” Haralson, córkę Hugh Andersona Haralsona  (w) w 1854 roku i mają długie i szczęśliwe małżeństwo.

W spisie z 1860 roku John Brown Gordon posiadał 14-letniego niewolnika.

Wojna domowa

Chociaż brakowało mu szkolenia lub doświadczenia wojskowego, Gordon został wybrany kapitanem kompanii wojsk górskich i szybko awansował z kapitana na generała brygady (1 st listopad +1.862), a następnie generał dywizji (14 maja 1864). Chociaż sam Gordon ogłasza, że ​​został awansowany do stopnia generała porucznika , nie ma zapisów o tym awansie. Gordon to agresywny generał. W 1864 roku Gordon został opisany przez generała Roberta E. Lee w liście do prezydenta Konfederacji Jefferson Davis jako jeden z jego najlepszych brygadzistów, „charakteryzuje się wspaniałą odwagą . ”

Gordon był generałem brygady i dowódcą brygady w dywizji DH Hill podczas kampanii półwyspowej w 1862 roku. Podczas bitwy siedmiu dni , gdy Gordon maszerował nieustraszenie wśród swoich ludzi, pociski wroga roztrzaskały kolbę jego pistoletu, przebiły jego tykwę i rozdarły część jego kurtki. Jego oczy zostały zranione podczas ataku na Malvern Hill .

Przydzielony przez generała Lee do utrzymania Submerged Vital Road lub „Bloody Lane” podczas bitwy o Antietam , skłonność Gordona do kontuzji osiąga nowy poziom. Najpierw kula Minié przecina jego łydkę. Potem druga kula trafia go nieco wyżej w tę samą nogę. Trzecia kula przecina jego lewe ramię. Nadal prowadzi swoich ludzi pomimo okaleczonych mięśni i ścięgien oraz małej tętnicy przeciętej przez tę kulę. Czwarta kula trafia go w ramię. Pomimo wezwań do cofnięcia się, nadal dowodzi swoimi ludźmi. W końcu został zatrzymany przez kulę, która trafiła go w twarz, przeszła przez lewy policzek i wyszła z szczęki. Wpada twarz w czapkę i mógłby utonąć, gdyby krew nie przepłynęła przez otwór w czapce. Chirurg Konfederacji uważa, że ​​nie przeżyje, ale po powrocie do Wirginii reanimuje go żona.

Po miesiącach rekonwalescencji w Czerwiec 1863Gordon dowodzi gruzińską brygadą w dywizji Jubal A. Early podczas inwazji konfederatów na Pensylwanię . Jego brygada zajęła Wrightsville nad rzeką Susquehanna , najbardziej wysuniętym na wschód punktem w Pensylwanii, do którego kiedykolwiek dotarły wojska Konfederacji. Milicja Unii dowodzona przez pułkownika Jakuba G. Frick  (w) ogień zadaszony drewniany most  (w) wzdłuż 2 kilometrów aby zapobiec Gordona zza rzeki, a ogień szybko rozprzestrzenia się na części Wrightsville. Wojska Gordona przekształcają się w straż pożarną i udaje im się zapobiec dalszemu zniszczeniu części miasta.

W bitwie pod Gettysburgiem w1 st lipiec 1863Brygada Gordon łamie XI th  ciała na Barlowa za Knoll. Tam pomaga wrogowi i rannemu dowódcy dywizji Francisowi Barlowowi . Ten incydent prowadzi do opowieści (którą niektórzy uważają za apokryficzną) o dwóch oficerach, którzy później spotkali się w Waszyngtonie , nieświadomi, że Barlow przeżył bitwę. Historia jest opowiadana przez Barlowa i Gordona i jest publikowana w gazetach oraz w książce Gordona.

„Siedząc przy stole Clarkson Potter, zapytałem Barlowa: „ Generale, czy jest pan spokrewniony z Barlowem, który zginął pod Gettysburgiem? ” . Odpowiedział: „Cóż, to ja, proszę pana”. Czy jesteś spokrewniony z Gordonem, który mnie zabił? „ Jestem człowiekiem, proszę pana” - odpowiedziałem. Żadne moje słowo nie odda emocji, które powstały na tych słowach. Nic więcej niż prawdziwe zmartwychwstanie zmarłego nie mogło nas zaskoczyć. Od teraz, aż do jego ostatniej śmierci w 1896 r., Przyjaźń między nami dwojga, która narodziła się wśród warknięć Gettysburga, miała wielką wartość dla nas obojga. "

- John B. Gordon, Wspomnienia wojny domowej

Niektórzy historycy odrzucają tę historię, pomimo współczesnych relacji i zeznań obu mężczyzn, z powodu skłonności Gordona do wyolbrzymiania w swoich powojennych pismach i ponieważ jest dla nich nie do pomyślenia, że ​​Gordon nie wiedział, że walczył później z Barlowem w bitwie na pustyni .

Na początku kampanii Overland w 1864 roku, podczas bitwy o puszczę , Gordon zaproponował atak z flanki na prawicę Unii, który mógłby mieć decydujący wpływ na losy bitwy, gdyby generał Early pozwolił mu wystrzelić ją przed koniec dnia. Plik8 maja 1864Gordon otrzymuje dowództwo nad dywizją Early w korpusie generała porucznika Richtarda S. Ewella (później w Korpusie Early'a ). Sukces Gordona w odparciu potężnego ataku Unii w bitwie pod Spotsylvania Court House („Bloody Angle”) zapobiega ucieczce Konfederatów. Pozostał z Early podczas kampanii w dolinie Shenandoah w 1864 roku i został ranny25 sierpnia 1864W Shepherdstown , Wirginia Zachodnia . Po leczeniu z powodu kontuzji prawego oka, wrócił do walki. Konfederat kartograf Jedediah Hotchkiss' oficjalny raport o incydencie stwierdza «animowane potyczki, w których następuje Gordon jest ranny w głowę, ale on prowadzi dzielnie, krwi spływały na niego . » Jego żona Fanny, towarzysząca mężowi w kampaniach, jak to czasami robią żony generałów, wybiega na ulice w Trzeciej Bitwie o Winchester, aby zmusić wycofujące się oddziały Gordona do odwrócenia się i stawienia czoła wrogowi. Gordon jest przerażony, gdy znajduje ją na ulicy, a wokół niej strzelają łuski i kule.

Wracając do armii Lee po klęsce Early w bitwie nad Cedar Creek , Gordon dowodził Drugim Korpusem Armii Północnej Wirginii do końca wojny. W tym poście obronił linię podczas oblężenia Petersburga i nakazał atak na Fort Stedman na25 marca 1865(gdzie znowu jest kontuzjowany, w nogę). W Appomattox Court House prowadzi swoich ludzi w ostatniej szarży Armii Północnej Wirginii , zdobywając okopy i kilka dział artylerii na jego froncie tuż przed kapitulacją. Plik12 kwietnia 1865, Oddziały Konfederacji Gordona formalnie poddają się komisarzowi generałowi Joshua L. Chamberlainowi , działającemu w imieniu generała porucznika Ulyssesa S. Granta , szczegółowo szczegółowo przedstawił Chamberlain:

„Ogromne wrażenie wywarło na mnie znaczenie terminu tej okazji. Postanowiłem oznaczyć ją kilkoma znakami uznania, które nie mogły być niczym innym jak ukłonem w ręce. Zdając sobie sprawę z przyjętej odpowiedzialności i krytyki, która się pojawi, jak pokazałyby sequele, nic takiego nie mogło mnie poruszyć. W razie potrzeby tego aktu można by obronić sugestią, że takie salutowanie nie było z powodu powieszenia flagi konfederackiej, ale z powodu jej zejścia przed podniesieniem flagi Unii. Jednak moim głównym powodem nie był autorytet ani prośba o przebaczenie. Przed nami w pokornym upokorzeniu stanęła masa żołnierzy: ludzi, których ani pułapki, ani cierpienia, ani fakt śmierci, ani katastrofy, ani rozpacz nie mogły przynieść rozwiązania; stojących teraz przed nami, chudych i znoszonych, głodnych i wyprostowanych, z oczami wpatrującymi się prosto w nasze oczy, budzącymi wspomnienia, które łączyły nas jak żadna inna więź - czy ci mężczyźni, którzy mieli zostać przyjęci do Unii, musieli zostać przetestowani i ubezpieczony? Instrukcje zostały wydane; a kiedy głowa każdej kolumny dywizji stanęła przed naszą grupą, nasz dźwięk trąbki dał sygnał i natychmiast całą linię od prawej do lewej, pułk po pułku, jeden po drugim, salutując żołnierzowi, od „noszenia broni” do „prezentowania broni” ” . Gordon na czele kolumny, na koniu ze swą wielce natchnioną i ponurą twarzą, usłyszał dźwięk poruszających się ramion, unosi głowę i wyczuwając znaczenie, skręca znakomicie, czyniąc siebie i swojego konia postacią wzniosłą, z głęboką salutować, gdy zniża swój miecz do stopy; następnie twarzą do swoich ludzi wydaj rozkaz kolejnym jego brygadom, aby przechodziły przed nami na tej samej pozycji, - honor odpowiadający za honor. Z naszej strony ani dodatkowego dźwięku trąbki, ani bębnów; przez hurra ani szept próżnej chwały, ani gest człowieka, który wciąż pozostaje w porządku, ale raczej poruszony spokój; i wstrzymując oddech, jakby dzwonił! "

-  Joshua Lawrence Chamberlain , Przejście armii , s.  260-61

Po wojnie

Gdy rząd stanu Georgia został odtworzony w celu ponownego przyjęcia do Unii, Gordon kandydował na gubernatora w 1868 roku, ale przegrał wybory. Jest zagorzałym przeciwnikiem rekonstrukcji i promuje środki mające na celu zachowanie zdominowanego przez białych społeczeństwa, w tym ograniczenia wolności i stosowania przemocy. Uważa się, że Gordon był szefem Ku Klux Klanu w Gruzji, ale organizacja ta jest tak tajna, że ​​jego rola nigdy nie została ostatecznie udowodniona. Podczas jego zeznań przed Kongresem w 1871 roku Gordon zaprzecza udziałowi w Klanie, ale przyznaje, że jest związany z tajną „Peace Police” organizacji , której jedynym celem jest „zachowanie spokoju . ”

„Niezwykle trudno jest określić dokładną rolę Gordona w Klanie, ale w zależności od charakteru jego świadectwa, jego ciągłych podróży do Gruzji i Południa oraz jego pragnienia utrzymania pokoju, porządku społecznego i białej supremacji, można dojść do rozsądnego wniosku pewność, że był przynajmniej szefem Ku Klux Klanu w Gruzji. Nawet jeśli prawdopodobnie miał niewielką wiedzę i kontrolę nad lokalnymi klanami, ponieważ to stowarzyszenie terrorystyczne nigdy nie zostało w pełni zorganizowane. Chociaż w żadnym wypadku nie jest możliwe, aby Gordon zignorował groźby i przemoc ze strony białych południowych tak często stosowanych wobec czarnych południowców, wydaje się bardziej prawdopodobne, że Gordon po prostu „spojrzał w inną stronę” i zgodził się na takie nadużycia, jak cena do zapłacenia, aby pokój społeczny - pokój określony i zdefiniowany wyłącznie przez białych z Południa - zostaje odnaleziony i zachowany. Gordon mógł nie aprobować przemocy ze strony członków Klanu, ale nie kwestionował jej ani nie sprzeciwiał się jej, ponieważ uważał, że jest ona uzasadniona. W tym sensie Gordon uosabia najwyższe szczeble społeczeństwa południowego: zrobiłby to, co należało zrobić, aby zapewnić kontrolowany przez białych porządek społeczny, ale miał nadzieję, że zostanie to osiągnięte bez przemocy. "

- Ralph Lowell Eckert, John Brown Gordon: Żołnierz, Południowiec, Amerykanin , str. 149.

Gordon został wybrany do Senatu Stanów Zjednoczonych w 1873 roku, aw 1879 został pierwszym byłym Konfederatem, który przewodniczył Senatowi. Jest zdecydowanym zwolennikiem „nowego południa” i industrializacji. Następnego dnia otrzymał od prezydenta Ulyssesa S. Granta obietnicę usunięcia urzędników federalnych Gruzji, którzy uzyskali swoje stanowiska w wyniku oszustwa lub korupcji.

Gordon rezygnuje Maj 1880promowanie ryzykownych interesów Georgia Pacific Railway  (en) . Został wybrany na gubernatora stanu Georgia w 1886 roku i powrócił do Senatu Stanów Zjednoczonych w latach 1891-1897. W 1903 roku Gordon opublikował swoją historię wojny secesyjnej zatytułowaną Reminiscences of the Civil War . Bierze udział w serii popularnych konferencji w całym kraju.

Generał Gordon był pierwszym głównodowodzącym weteranów Zjednoczonej Konfederacji  (w), kiedy grupa została zorganizowana w 1890 roku i zajmował to stanowisko aż do śmierci. Zmarł podczas wizyty u swojego syna w Miami w wieku 71 lat i został pochowany na cmentarzu Oakland w Atlancie  ; ponad 75 000 osób poszło za nim i wzięło udział w pogrzebie.

Pamięć

Uwagi i odniesienia

  1. Wyrick 2014 .
  2. New Georgia Encyclopedia .
  3. (in) "  Spis ludności Stanów Zjednoczonych z 1860 r., Harmonogramy niewolników  " ,1860, s.  432.
  4. Eicher 2001 , s.  260.
  5. walijski 1995 .
  6. Eckert 1993 , s.  145-149.

Zobacz też

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Linki zewnętrzne