Armia Stanów Skonfederowanych
Armia Stanów Skonfederowanych
| Armia Stanów Skonfederowanych | |
|
Sztandar wojsk konfederackich. | |
| kreacja | 21 lutego 1861 |
|---|---|
| Rozpuszczenie | 6 listopada 1865 r |
| Kraj | Stany Skonfederowane |
| Rodzaj | Siła Lądowa |
| Efektywny | 500 000 - 1 500 000 mężczyzn |
| Jest częścią | Departament Wojny Stanów Skonfederowanych |
| Wojny | Wojna domowa |
| Historyczny dowódca | Generał Robert Lee |
Armia Stanów Skonfederowanych (w języku angielskim : Armia Stanów Skonfederowanych ) została utworzona w lutym 1861 w obronie amerykańskiej Skonfederowanych Stanów , którzy urodzili się w tym samym roku, kiedy pierwsze siedem południowych stanach odłączyła się od Stanów Zjednoczonych . Znika po klęsce w wojnie secesyjnej .
Organizacja
Departament Wojny Konfederacji został ustanowiony przez Kongres Konfederacji Zjednoczonych przez prawie 21 lutego 1861 r . Ta nowa armia składała się z trzech komponentów:
- Armia Skonfederowanych Stanów Ameryki (ACSA, często w skrócie CSA: Confederate States Army ) była regularną armią, zorganizowaną na mocy ustawy o Kongresie Konfederacji z6 marca 1861 r. Mogła zgromadzić 15 015 mężczyzn, w tym 744 oficerów, ale w praktyce ten poziom nigdy nie został osiągnięty. Generałowie tacy jak Samuel Cooper i Robert Lee zostali powołani do ACSA jako mentor oficerów i niższych rang.
- Armia Rezerwowa Konfederacji ( PACS ) została ustanowiona ustawą Kongresu Konfederacji28 lutego 1861i zacząłem organizować 27 kwietnia. W rzeczywistości regularni żołnierze, ochotnicy i poborowi woleli wstąpić do Armii Rezerwowej, ponieważ pod presją wojny w ramach Armii Rezerwowej utworzono szereg nowych jednostek, wielu podoficerów i oficerów mogło zatem liczyć na szybszy postęp w ten ostatni, a nie w regularnej armii. Jeśli wojna została wygrana, Konfederaci zamierzali rozwiązać armię rezerwową, aby zachować tylko regularną armię.
- Zorganizowano milicje stanowe, które pod kontrolą rządu stanowego były w rzeczywistości „ gwardią narodową ” każdego ze skonfederowanych stanów. Podjęły klauzule organizacji i dowództwa milicji stanowych, silnie inspirowane ustawą o militariach Stanów Zjednoczonych z 1792 roku .
Nie ma dokładnych liczb dających realne wyobrażenie o sile Armii Konfederacji. Szacuje się, że od 500 000 do 1 500 000 żołnierzy służyło w całej wojnie dla Armii Skonfederowanych Stanów jako całości . Pierwsze raporty Departamentu Obrony pojawiły się pod koniec 1861 r. , wskazujące liczbę zatrudnionych 326 768; 449 439 w 1862 r .; 464 646 w 1863 r .; 400 787 w 1864 roku i według ostatniego raportu 358 692 mężczyzn w 1865 roku . Szacuje się, że pobór i zaciąg na czas wojny wynosił od 1 227 890 do 1 406 180 mężczyzn, w tym kilka tysięcy Afroamerykanów (głównie w rolach niekombatantów lub jako domownicy , właściciele niewolników otrzymują w zamian 30 dolarów miesięcznie od Konfederacji rządu), decyzja o ich uzbrojeniu została podjęta bardzo późno na zasadzie ad hoc.
Wezwania pod flagami odbywały się:
- 6 marca 1861 r : 100 000 ochotników i milicjantów;
- 23 stycznia 1862 r : 400 000 ochotników i milicjantów;
- 16 kwietnia 1862 r, pierwszy pobór wzywa białych mężczyzn w wieku od 18 do 35 lat na czas wojny;
- 27 września 1862 r, drugi pobór podnosi maksymalny wiek z 35 do 45 lat, rozpoczynając wymianę 15 lipca 1863 r ;
- 17 lutego 1864 r, trzeci pobór powołuje teraz do służby mężczyzn w wieku od 17 do 50 lat.
- 13 marca 1865 r, autoryzacja afroamerykańskich oddziałów bojowych, projekt jednak tylko częściowo zrealizowany.
Armia Konfederacji podpisała kapitulację siłom Unii w mieście Appomattox dnia 9 kwietnia 1865.
Piechota
Podstawową jednostką jest pułk złożony z 10 kompanii .
Artyleria
OrganizacjaPodstawową jednostką jest kompania artyleryjska, zwana baterią . Bateria zazwyczaj zawiera 4 pistolety.
EkwipunekBroń jest podobna do tej używanej przez mieszkańców północy. Jednak brytyjskie karabiny gwintowane Blakely były używane tylko przez Południowców, i to w niewielkiej liczbie.
Istnieją dwa rodzaje dział artyleryjskich używanych przez Armię Południe. Z jednej strony części gładkie, az drugiej części w paski.
Gładkolufowe sztuki artylerii polowej to w sumie 12 armat haubic "Napoleon". To znaczy elementy imitowane z francuskiego modelu armaty wyobrażonego przez księcia Ludwika Napoleona Bonaparte. To 12-funtowe pistolety.
Gwintowane elementy tej samej artylerii polowej to Parrott (nazwany na cześć ich wynalazcy), 10 lub 20 funtów, Whitworth 20 funtów lub 3 cale (wynalezione przez J. Griffen).
-
„Napoleon” 12- funt granatnik armata .
-
Gwintowana lufa na receptę 4,5 cala.
-
Kanon Whitwortha.
-
Kanon Parrot.
Bateria obejmuje stu ludzi. Ogólny n O 811 st listopad 1862przewiduje, że bateria 4 dział musi ustawić 1 kapitana, 1 podporucznika, 2 podporuczników, 1 sierżanta majora, kwatermistrza , 4 sierżantów, 8 kapralów , 2 trębaczy , 1 przewodnika drzwi, 2 fajerwerki i od 64 do 125 strzelców .
Kawaleria
Armia konfederatów starała się sformować wiele pułków kawalerii, jednak była ograniczona liczbą dostępnych koni. Niektóre jednostki kawalerii będą służyć jako jednostki piechoty.
Usługi
- Służba zdrowia
- Transmisje
- dżin
Przykazanie
Struktura terytorialna
Trudności
Podczas formowania Armii Konfederatów wszystkie ciała armii amerykańskiej i marynarki wojennej zostały rozdzielone między oba obozy. Byli tam Marines Konfederacji i Marynarka Konfederacji . Armia Stanów Skonfederowanych była pierwotnie armią obronną, więc wielu żołnierzom nie podobało się, gdy Lee zabrał Armię Północnej Wirginii do Maryland podczas kampanii Antietam . Prawie 50 000 mężczyzn zdezerterowało wtedy, przypominając, że zaangażowali się w obronę swojej ojczyzny, a nie w wojnie podboju. Po bitwach pod Gettysburgiem i Vicksburgiem liczba dezerterów sięgnęła 100 tysięcy .
Szeregi
Insygnia rangi Armii Południowej bardzo różnią się od insygniów armii Stanów Zjednoczonych . Ponadto cztery typy generałów zostały zredukowane do jednego wyróżnika.
Tak więc lista stopni oficerów i szeregowców armii Stanów Skonfederowanych jest w porządku malejącym, jak następuje:
- Generał
- Generał porucznik
- generał dywizji
- generał brygady
- Pułkownik
- oficer dowodzący
- Kapitan
- Porucznik
- Podporucznik
- Kadet
- Starszy sierżant
- Sierżant pułku kwatermistrza (kwatermistrz)
- Sierżant i steward szpitalny
- Sierżant szef
- Sierżant
- Kapral
| Odznaki podoficerów | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| starszy sierżant | sierżant Fourrier | Recepta sierżanta artyleryjskiego | sierżant szef | |||||||
|
|
|
|
|||||||
| sierżant | kapral | muzyk | Żołnierz ( prywatny ) | |||||||
|
|
brak odznaki | brak odznaki | |||||||
Odznaki oficerskie:
- podporucznik kawalerii (CSA)
- porucznik artylerii (CSA)
- Kapitan Korpusu Piechoty Morskiej (CSA)
- Major korpusu medycznego „lub dobrowolny” (CSA)
- Podpułkownik Kwatery Głównej (CSA)
- Pułkownik Piechoty (CSA)
- Ogólne (CSA)
Główne armie południowe
- Armia Konfederacji Tennessee ( Armia Tennessee ).
- Armia Północnej Wirginii ( Armia Północnej Wirginii ).
- Armia Missisipi ( Armia Missisipi ).
- Armia Kanawha ( Armia Kanawha )
- Armia Kentucky ( Army of Kentucky ) i Army of Central Kentucky ( Army of Central Kentucky )
- Armia Missouri ( Armia Missouri )
- Armia Trans-Mississippi ( Armia Trans-Mississippi )
- Armia Nowego Meksyku ( Armia Nowego Meksyku )
- Armia Północno-Zachodnia ( Armia Północnego Zachodu )
- Armia Półwyspu ( Armia Półwyspu )
- Armia Konfederacji Potomaku ( Armia Konfederacji Potomaku )
Uwagi i referencje
Uwagi
- Gwintowany kawałek ma wyryte w tubie spiralne paski, których celem jest nadanie pociskowi ruchu obrotowego, co poprawia zarówno jego zasięg, jak i stabilność trajektorii, zwiększając w ten sposób precyzję strzału. Pierwotnie wszystkie działa były gładkolufowe; zakładanie pasków wymaga również znacznie bardziej precyzyjnej produkcji, a ich wygląd zależał od ewolucji sztuki metalurgicznej. Wszystkie działa Napoleona były gładkolufowe.
- Odniesienie do wagi użytej piłki, 12 funtów wagi.
- Istnieje cała gama Parrotta, od 10 funtów do 300 funtów.
- To są importowane brytyjskie pistolety. Na razie mają szczególną cechę ładowania zamkiem. Znane ze swojej precyzji i odległości strzelania, mają również szczególny dźwięk, który pozwala odróżnić ich pociski.
- Stopień generała porucznika nie pojawia się w Regulaminie Armii Stanów Skonfederowanych , prawdopodobnie dlatego, że jego utworzenie nastąpiło po napisaniu pracy.
Bibliografia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z anglojęzycznego artykułu Wikipedii zatytułowanego „ Armia Konfederacji Stanów Zjednoczonych ” ( patrz lista autorów ) .
- Frank Browning i John Gerassi, Historia kryminalna Stanów Zjednoczonych , Nowy Świat,2015, s. 256.
- (w) " Czarni żołnierze Konfederacji, mit czy rzeczywistość? » , W sprawie Club Confédéré et Fédéral de France (konsultacja 28 września 2015 r . ) .
- Mark M Boatner III, Słownik wojny secesyjnej, strona 68.
- P. Katcher, artylerzysta konfederacji , s. 7-8 .
- (w) Skonfederowanych Stanów Ameryki. Departament Wojny, Samuel Preston Moore, Regulamin Armii Stanów Skonfederowanych , Wydawnictwo Norman,1992, przedruk wyd. , 420 pkt. ( ISBN 978-0-930405-36-6 )
Źródła
-
ogólnie
-
(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z anglojęzycznego artykułu Wikipedii zatytułowanego „ Armia Konfederacji Stanów Zjednoczonych ” ( patrz lista autorów ) .
- James Mc Pherson, The Civil War , 1991, Robert Laffont, Bouquins, ( ISBN 2-221-06742-8 ) , strony 333-334 (numery), 339-340 (organizacja).
- Przegląd Tradycja , Special Issue n o 36, Armie wojny secesyjnej , 2009, tekst R. Chartranda.
-
Artyleria
- P. Katcher, Konfederacki Artylerzysta 1861-65 , Osprey, Warrior 34, 2001, ( ISBN 1-84176-300-4 ) .
Bibliografia
- (en) Boatner, Mark Mayo, III. Słownik wojny secesyjnej. McKay, 1959 ( 2 e wydanie, poprawione, 1988) ( ISBN 0-8129-1726-X ) .