| Jean Mendiondou | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Zastępca | |
| Rząd | Trzecia Republika |
| Grupa polityczna | żołnierz amerykański |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 25 czerwca 1885 |
| Data śmierci | 26 października 1961 (w wieku 76 lat) |
| Rezydencja | Dolne Pireneje |
Léon François Jean Mendiondou jest francuskim politykiem urodzonym dnia25 czerwca 1885w Oloron-Sainte-Marie ( Basses-Pyrénées ) i zmarł dnia26 października 1961w Anglet .
Jean Mendiondou pochodzi ze starej rodziny prawników z Oloron-Sainte-Marie, gdzie jego dziadek, a następnie jego ojciec, Auguste Mendiondou, wykonywali zawód adwokata. Starszy brat tego ostatniego, prawnik Léon Mendiondou, był burmistrzem miastaWrzesień 1885 w Maj 1892, zanim reprezentował kanton Oloron-Est w Radzie Generalnej od 1892 roku do swojej śmierci w 1904 roku.
Po ukończeniu studiów prawniczych Jean Mendiondou zapisał się do paryskiej adwokatury, a następnie w 1908 r. Wstąpił do Ministerstwa Sprawiedliwości jako attaché. Był kilkakrotnie wzywany do gabinetu Louisa Barthou , zastępcy Olorona i byłego przyjaciela politycznego swojego wuja w Ministerstwie Sprawiedliwości (1909) i na poziomie edukacji publicznej (1913).
Zmobilizowany podczas I wojny światowej , został odznaczony Croix de Guerre i Medalem Wojskowym .
Po zakończeniu działań wojennych wrócił do Ministerstwa Sprawiedliwości, a następnie ponownie współpracował z Louisem Barthou jako zastępca szefa gabinetu cywilnego w Ministerstwie Wojny (1921) i zastępca szefa sztabu w Ministerstwie Sprawiedliwości (1922).
Kariera administracyjna Jeana Mendiondou w Kancelarii dobiegła końca w 1926 r. Zaangażowany w sprawę kilku urzędników podejrzanych o ułatwianie naturalizacji za opłatą, został zawieszony w pełnieniu obowiązków i skazany na rok więzienia. Ostatecznie uniewinniony na korzyść wątpliwości przez poprawczą izbę apelacyjną, musi jednak zrezygnować.
Ten wypadek przywiódł go z powrotem do rodzinnego Béarn, gdzie zajął się polityką.
W 1928 r. Starał się o posadę posła Olorona przeciwko kandydatowi sponsorowanemu przez Louisa Barthou, Henri Lillazowi , ale otrzymał tylko 1772 głosów na 12800 wyborców. W następnym roku, podczas wyborów samorządowych, sporządził listę, na której bezskutecznie stanął burmistrz Oloron Amédée Gabe.
Ponownie kandydat w wyborach samorządowych w 1935 r., Tym razem przeciwko ustępującemu burmistrzowi Josephowi Vignau, który zastąpił Amédée Gabe w 1932 r., Zginął w wypadku samochodowym, jego lista radykalnych tendencji wygrała w drugiej turze dzięki wycofaniu się z socjalistów i lista komunistyczna. Jean Mendiondou zostaje burmistrzem Oloron19 maja 1935.
Podczas wyborów parlamentarnych w 1936 r. Jean Mendiondou, niezależny radykalny kandydat, został wybrany zastępcą Oloron z 2 głosami przed Henri Lillazem. Zakwestionowany przez konkurenta wybór potwierdza Izba Poselska.
Jean Mendiondou najpierw przyłączył się do Niezależnej Lewicy, a od końca 1937 r. Do radykalno-socjalistycznej grupy . Był jednym z posłów, którzy wspierali rządy Frontu Ludowego aż do jego dyslokacji w rMarzec 1938.
Seria jego sukcesów wyborczych kończy się Październik 1937, kiedy nie udało mu się podbić kantonu Oloron-Est , reprezentowanego wcześniej przez wuja Léona, w obliczu ustępującego radnego generalnego Jean Fauchay. Wyraźniejsza przynależność polityczna doprowadziła również do dezintegracji większości miejskiej. Zbiorowa rezygnacja prowadzi do nowych wyborów, ale lista, którą prowadzi, wygrywaGrudzień 1938.
Działania miejskie Jeana Mendiondou naznaczone są rozwojem pomocy społecznej, utworzeniem miejskiego funduszu bezrobocia i jego zaangażowaniem w przyjmowanie uchodźców z hiszpańskiej wojny domowej. Będzie on rzeczywiście jedną z niewielu lokalnych postaci opowiadających się za utworzeniem obozu dla uchodźców, początkowo planowanego w Ogeu, a ostatecznie założonego w Gurs .
W Izbie Deputowanych Jean Mendiondou interesuje się głównie sprawami rolnictwa, poświęcając jej kilka raportów i jedyną swoją interwencję na posiedzeniu publicznym.
W Vichy wcześnie Lipiec 1940, jest jednym z 28 sygnatariuszy wniosku radykalno-socjalistycznego posła Vincenta Badiego, który deklaruje gotowość przyznania marszałkowi Pétain wszelkich uprawnień do naprawy gospodarczej kraju i kontynuowania negocjacji w sprawie trwałego pokoju, ale odmawia głosowania na projekt, który nieuchronnie doprowadziłby do zniknięcia reżimu republikańskiego.
Plik 10 lipca 1940, jest jednym z 80 parlamentarzystów sprzeciwiających się ustawie konstytucyjnej przyznającej marszałkowi Pétainowi pełne uprawnienia do ogłoszenia nowej konstytucji państwa francuskiego.
Po odroczeniu Izby poświęcił się pełnieniu funkcji burmistrza, ale dekretem z dnia 1 st grudzień 1940rada gminy Oloron zostaje zawieszona i zastąpiona przez specjalną delegację pod przewodnictwem przemysłowca Paula Dabadie.
W czasie okupacji Jean Mendiondou brał udział w organizacji sieci przekraczania hiszpańskiej granicy.
Liberation pozwala mu odzyskać oficjalnych funkcji. WSierpień 1944został mianowany przewodniczącym specjalnej delegacji Oloron i in Listopad 1944, zostaje mianowany Partią Radykalną i zasiada w Tymczasowym Zgromadzeniu Konsultacyjnym .
Jednak powrót do normalnego procesu wyborczego był dla niego mało korzystny i odtąd ograniczał go do pełnienia funkcji miejskich na krótki okres czterech lat.
Ponownie został burmistrzem Oloron w wyborach samorządowych w Maj 1945, został ponownie wybrany w październiku 1947 r., ale trzy zastępcze stanowiska przypadły jego przeciwnikom. Jego mniejszość w radzie miejskiej prowadzi do29 maja 1949nowe wybory w dużej mierze wygrał Paul Dabadie, burmistrz od 1940 do 1944 roku, który uzyskał dwie trzecie głosów. Jako jedyny wybrany na swoją listę, Jean Mendiondou pozostał radnym opozycji do 1953 roku.
Podczas wyborów kantonalnych Wrzesień 1945, został ponownie pobity w kantonie Oloron-Est.
W wyborach parlamentarnych 21 października 1945 roku zdobył tylko 10% głosów na czele listy radykalno-socjalistycznej; nie uzyskuje żadnego wybranego ani tego, na którym pojawia się ponownie podczas wyborów parlamentarnych w listopadzie 1946 r . WListopad 1948Chociaż jest on nadal burmistrzem Oloron, że ubiega się o fotel w sprawie Rady Republiki , ale zajmuje tylko 10 th pozycji z 210 głosów 1173 głosów.
Wreszcie jego ostatnia próba powrotu politycznego, podczas wyborów parlamentarnych w listopadzie 1958 r. , Zakończyła się poważną porażką. Niezależny radykalny kandydat w okręgu Oloron uzyskał zaledwie 2% głosów.
Jean Mendiondou poślubił Marguerite-Jeanne-Amélie Daner w Paryżu w 1922 roku . Zmarł w Anglet dnia26 października 1961 i spoczywa na cmentarzu Sainte-Croix w Oloron.