Narodziny |
W kierunku 1290 Korek |
---|---|
Śmierć |
15 lutego 1370 Korek |
Zajęcia | Historyk , pisarz |
Religia | Kościół katolicki |
---|
True Chronicles ( d ) |
Jean le Bel , znany również jako Jean Lebel lub Jehan le Bel , jest średniowiecznym kronikarzem z Liège , urodzonym w Liège około 1290 roku i zmarł15 lutego 1370, kanon Saint-Lamberta . Został on opisany przez Henri Pirenne pierwszy wielki prozaik z XIV -tego wieku .
Jacques de Hemricourt pochwalił go w Miroir des nobles de Hesbaye , opisując go jako kogoś uczciwego i hojnego, kochającego poezję, piękne ubrania i polowania.
Pochodzący z rodziny patrycjuszy, jego ojciec był radnym w Liège . Po studiach prawniczych od 1313 r. Zgłaszany był jako uczestnik życia publicznego , jako prepozyt Saint-Jean de Liège. Udał się do Anglii w 1327 roku i wraz z bratem Henri le Belem wziął udział w kampanii wojskowej przeciwko Robertowi Bruce'owi . Staje się blisko Jean de Beaumont , syna hrabiego Jana I st of Hainaut .
Pomimo tytułu kanonika katedry Saint-Lambert w Liège , cieszył się życiem towarzyskim i czasami walczył, prowadząc szczęśliwe życie; miał nieślubne dzieci - bliźniaki, które rozpoznał, urodzone przez młodą damę z dobrej rodziny, kiedy on sam był już w średnim wieku. Skomponował ważne dzieło poetyckie, ale zostało utracone.
W swojej pracy zatytułowanej Vrayes chroniques (w rzeczywistości Vraye hystoire du roi Edwart ), rozpoczętej w 1357 r. , Opowiada o pierwszej części wojny stuletniej , obejmującej okres od 1326 do 1361 r. , Której historia została nagle przerwana. Podejmując się tej pracy na prośbę Jeana de Beaumonta , sam określa swój temat jako historię panowania Edwarda III w Anglii, ale zajmuje się także wydarzeniami we Flandrii, Hainaut i Francji. Jest to bardzo żywa relacja, w dialekcie walońskim , o wydarzeniach, których był współczesny, zwłaszcza w historii wojskowości, częściowo według jego wspomnień, częściowo według relacji naocznych świadków. Jego niezwykły styl przyniósł mu sukces. Jego klarowne, obiektywne spojrzenie i talent sprawiają, że Jean le Bel jest jednym z najważniejszych źródeł w badaniach pierwszej fazy wojny stuletniej .
Jean Froissart , który był nim bardzo zainspirowany przy napisaniu pierwszej części swoich Kronik , w swoim prologu uznaje swój dług:
„Chcę oprzeć się i uporządkować na prawdziwych kronikach, wcześniej sporządzonych i zebranych przez czcigodnego człowieka i dyskretnego lorda prałata Jeana le Bel, kanonika Saint-Lambert de Liége, który z wielką troską i starannością włożył w tę sprawę i kontynuował to wszystko jego życie tak, jak tylko mógł, i wiele kosztowało go jego zdobycie i posiadanie. "
Część Kroniki Jeana le Bela znajduje się również w kompilacji Jeana d'Outremeuse zatytułowanej Myreur des hystoirs .
Kronika Jean le Bel dawna uważane utracone, niewątpliwie ofiarą sukcesu, że od Froissarta, który zabierze go bardzo szeroko. Został znaleziony w 1861 roku przez czartrysta Paula Meyera w rękopisie w Miejskiej Bibliotece Châlons-en-Champagne i do tej pory znany jest tylko ten jeden rękopis.
Prowadzimy Kronikę Ryszarda II od 1377 do 1399 roku , której autor w prologu nazywa się „Jean le Bel, dawniej kanonik Saint-Lambert of Liège”. To oczywiście nie to samo. Jean Alexandre Buchon , który opublikował ten tekst w swoim Collection of French National Chronicles w 1826 roku , uważał, że był to wnuk pierwszego, jednego z jego naturalnych synów. Według Josepha Kervyna de Lettenhove jest to zwykłe zamieszanie, autor niezdarnie odtworzył prolog Froissarta na początku swojego tekstu.
Plac w dzielnicy Outremeuse nosi jego imię, Place Jehan le Bel .