Abbe |
---|
Narodziny |
W kierunku 995 Florencja |
---|---|
Śmierć |
12 lipca 1073 Tavarnelle Val di Pesa |
Imię w języku ojczystym | Giovanni Gualberto |
Czynność | Religijny |
Religia | Kościół Katolicki |
---|---|
Zakon religijny | Order św. Benedykta |
Etap kanonizacji | Święty |
Przyjęcie | 12 lipca |
Jean Gualbert (we włoskim Giovanni Gualberto ) urodzony w Tavarnelle Val di Pesa niedaleko Florencji między 995 i 999 - zmarł w Badia a Passignano w 1073 , jest katolicki święty opat i założyciel zgromadzenia Vallombrosains ; obchodzony 12 lipca .
Pochodzący z Tavarnelle Val di Pesa w prowincji Florencja do bogatej rodziny w mieście. Jego ojciec jest Lord of Petroio w Val de Pesa . Jest wychowywany w nadmiarze, ale jego życie zmienia się w dniu, w którym przebacza oprawcy swego brata (lub krewnego) medytując nad męką Chrystusa . Głęboko przemieniony modlitwą przywdział habit benedyktyński w klasztorze San Miniato al Monte , miał wtedy 18 lat. Po śmierci opata Saint-Miniat został wybrany na jego następcę. Ale nie chce objąć tej funkcji i odbywają się nowe wybory. Przekonany o symonii biskupa Florencji , Pierre'a Mezzabarby, potępia ją. Wycofał się do jednego ze swoich aneksów, by wieść surowe życie z dwoma pustelnikami.
W 1015, przeniesiony na emeryturę do Vallombreuse, bez klerykatury, przejął jednak kierownictwo wspólnoty jako proboszcz, a następnie jako opat, ponieważ wielu świeckich i mnichów z San Miniato przyłączyło się do niego, stosując się do reguły św. Benedykta , pozostając inspiracją dla Dawni Ojcowie, zwłaszcza św. Bazylego , kładąc nacisk na miłość i życie wspólne Ora et labora , dał początek zakonowi Vallombrosains . W 1036 zbudowali oratorium i cele i przyjęli pielgrzymów. Kościół został konsekrowany w 1038 r. przez biskupa Paderborna Rudolfa, reprezentującego cesarza Henryka II. W 1051 spotkał papieża Leona IX i dalej wspierał słowami walkę z symonią prowadzoną przez papieży.
Przebywał na emeryturze w Abbazia di San Michele Arcangelo a Passignano , zmarł tam w 1073, gdzie jego relikwie od dawna są przechowywane w rzeźbionym grobowcu Benedetto da Rovezzano (obecnie w San Salvi we Florencji).
W 1090 zakon został uznany przez papieża Urbana II .
Został kanonizowany w 1193 przez papieża Celestyna III . Papież Pius XII ogłosił go patron z leśnikami z Włoch w 1951 roku i od leśników w Brazylii w 1957 roku .
W ikonografii św. Jana Gualberta (na wielu wspornikach klasztornych: freskach, bramie, płaskorzeźbach) przedstawia go ręka trzymająca trzon laski dławiącej dwa węże symonii i nikolaityzmu . Jego koledzy pustelnicy są pokazani niosąc laskę z kijem Tau , znanym również jako krzyż św . Antoniego .
Kilka miejsc lub dzieł Florencji jest mu poświęconych: