| Narodziny |
1574 Bamberg ( Episkopalne Księstwo Bambergu ) |
|---|---|
| Śmierć |
29 września 1629 Rzym |
| Trening | Niemcy, Santo Spirito w szpitalu Sassia (Rzym) |
| Zajęcia | Botanik , profesor , lekarz |
| Małżonka | Marie Anne Hyrler |
| Pracował dla | College of France (1582-1590) |
|---|---|
| Członkiem | Lyncean Academy |
Giovanni Faber lub Joannes Faber, urodzony jako Johan Schmidt , czasami poddany francuzyfikacji przez Johna Fabera , jest lekarzem anatomem i botanikiem Roman pochodzenia bawarskiego, urodzony w 1574 roku w Bambergu w biskupstwie Bambergu i zmarł29 września 1629w Rzymie . Urzędował w Rzymie i był jednym z najbardziej aktywnych członków młodego towarzystwa naukowego Academy of the Lynceans .
Jean Faber urodził się około 1570 roku w Bambergu, w biskupim księstwie Bamberg, w rodzinie protestanckiej i został osierocony rok po epidemii dżumy . Następnie przyjął go kuzyn-współpracownik, Philippe Schmidt, który nawrócił go na katolicyzm . Rozpoczął studia medyczne na uniwersytetach w Niemczech, w tym w Wurzburgu pod kierunkiem Adrien Romain, gdzie uzyskał dyplom lekarza w 1597 roku . W następnym roku 1598 wyemigrował do Włoch, aby doskonalić swoje umiejętności, szczególnie w szpitalu Santo Spirito w Sassii , stając się asystentem wielkich mistrzów, takich jak Andrea Cesalpino i Andrea Bacci , a następnie współpracując z Angelo Colli, lekarzem w Sienie, z którym bada anatomię bezpośrednio na ludzkim ciele za pomocą obranych kawałków skóry , otwierając nowe horyzonty dla praktyki, która do tej pory była prowadzona prawie wyłącznie na eksperymentach na zwierzętach. Doktorat, laur doktorancki, uzyska na Wydziale Rzymskim. Oprócz studiów medycznych rozwinął pasję do botaniki, której nauczył się u boku Cesare Cesalpino.
Wkrótce po 1600 roku Jean Faber objął katedrę medycyny w rzymskiej akademii, czyli został profesorem zwyczajnym na wydziale medycyny „ La Sapienza ”. Znalazł też czas, aby rozwinąć pasję do historii naturalnej , po czym w 1600 roku papież Paweł V mianował go dyrektorem ogrodów botanicznych Państwa Kościelnego. Nie zaniedbał badań naukowych, co skłoniło go do nawiązania licznych korespondencji z naukowcami i artystami z Włoch i Europy, w tym z malarzem Rubensem . Papież Paweł V w 1608 r. , Chcąc wzbogacić ogrody watykańskie, polecił mu udać się i zebrać rzadkie rośliny do Neapolu . Podczas dwumiesięcznego pobytu w Neapolu Jean Faber korzysta z okazji, by odwiedzić muzeum przyrodnika Imperato , odkrywa przyprawy, ogrody, spotyka się z intelektualistami. Wspólnie omawiają tematy od mineralogii po spagyrię , fizjonomię po astrologię, botanikę po biologię i nauki medyczne, a on współpracuje z uczonym Giambattistą della Porta i botanikiem Fabio Colonną oraz prowadzi obserwacje na temat argofilów . Rozwijał głębokie zainteresowanie sztuką i botaniką, stając się jednym z najbardziej znanych kolekcjonerów tamtych czasów. W swoim domu w Rzymie, niedaleko Panteonu, Faber tworzy imponującą i różnorodną kolekcję zwierząt, warzyw i minerałów: ma ponad sto szkieletów lub czaszek, w tym tygrysa i lwa, szkieletu myszy hermafrodyty, mały krokodyl. Ta szczególna kolekcja zachwyci jego przyjaciela malarza i grawera Filippo Teodoro di Liagno, znanego też jako Filippo Napoletano, stałego gościa Jean Fabera. Te unikalne rysunki i ryciny zostaną następnie włączone do publikacji złożonej z osiemnastu paneli przedstawiających szkielety zwierząt i istot ludzkich ozdobione komentarzami Jeana Fabera.
Równolegle ze swoją działalnością zastępuje Scioppiusa , wziętego przez inne zajęcia, pisząc komentarze do zbioru portretów wybitnych ludzi starożytności, które Scioppus zobowiązał się napisać do Fulvio Orsiniego . Nowa edycja Illustrium Orsiniego, z komentarzami Fabera, ukazała się w Antwerpii w 1606 roku . Składa się z osiemdziesięciu ośmiu stron tekstu, stu pięćdziesięciu tablic wyrytych przez Thomasa Galle oraz załącznika osiemnastu obrazów z ilustracjami autorstwa Filippo Napoletano i poświęconych kardynałowi Cinzio Passeri Aldobrandini . W następnym roku, w 1607 , Jean Faber wydał wspomnienie przeciwko uczonemu Scaligerowi De nardo et epythimo adversus Jos. Scaligerum discatio w Rzymie.
W 1608 r. Jean Faber uzyskał obywatelstwo rzymskie i poślubił Marię Annę Hyrler, również pochodzenia niemieckiego. Mają wiele dzieci, z których przeżyje tylko troje: Maria Vittoria, Maria Maddalena i Giano Domenico.
Nawiązuje głęboką przyjaźń z botanikiem i farmaceutą Enrico Corvino, którego ogród uchodzi za najpiękniejszy i najrzadszy w mieście. Jego zamiłowanie do botaniki doprowadziło go do spotkania z botanikiem i przyrodnikiem Federico Cesim i jego współpracownikami, z którymi odbył kilka wizyt botanicznych w regionie Lacjum we Włoszech.
Następnie zostaje przyjęty 29 października 1611w jednym z pierwszych towarzystw naukowych na świecie, accademia dei Lincei (Akademia Lynceans), nowo założona przez księcia Federico Cesiego ,23 kwietnia 1612. W tamtych latach przypisuje się mu stworzenie słowa „mikroskop”. Zaprzyjaźni się ze swoimi rówieśnikami, takimi jak Galileo . Do swoich przyjaciół zaliczał także swojego rodaka, jezuity Christophorusa Claviusa , którego imię jest związane z reformą kalendarza gregoriańskiego , oraz Scioppiusa , mniej znanego ze swoich dzieł niż z nieustannych kontrowersji z uczonymi tamtych czasów.
Zakładając Academy of the Lynceans, Cesi pragnie promować publikację dzieła napisanego przez neapolitańskiego lekarza Nardi Antonio Recchi na temat historii naturalnej Meksyku, na podstawie rękopisów pozostawionych przez Francisco Hernándeza , lekarza Filipa II Hiszpanii . Część poświęcona zoologii Meksyku została opublikowana w Rzymie pod tytułem De animalibu indicis Apul Mexicum w 1628 r. , Ale kompletne dzieło Recchiego zostanie opublikowane dopiero w 1651 r. Dodatki Fabera nie odnoszą się do tego, ponieważ większość jego prac polegała na ilustrowaniu i komentowanie pracy.
Jean Faber zostaje uhonorowany tytułem botanika przez papieża Urbana VIII, którego jest lekarzem. Zmarł w Rzymie dnia29 września 1629, został pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny za Duszę w Rzymie wraz z żoną, która zmarła dwa lata wcześniej w 1627 roku.