Jean-Pierre Ramel (1768–1815)

Jean-Pierre Ramel
Narodziny 16 października 1768
Cahors ( Lot )
Śmierć 18 sierpnia 1815(46 lat)
Tuluza ( Haute-Garonne )
Pochodzenie Francja
Uzbrojony Piechota
Stopień generał brygady
Lata służby 1783 - 1815
Przykazanie Dowódca wojskowy Haute-Garonne
Konflikty Wojny rewolucyjne
Wojny napoleońskie
Nagrody Rycerz Saint-Louis
Kawaler Legii Honorowej

Jean-Pierre Ramel , urodzony dnia16 października 1768w Cahors ( Lot ) i zmarł dalej18 sierpnia 1815w Tuluzie ( Haute-Garonne ), jest generałem brygady restauracji .

Jego brat Jean-Pierre Ramel , urodzony w 1760 roku w Cahors i zgilotynowany dalej1 st styczeń 1795, był parlamentarzystą, konstytucją i generałem armii republiki.

Biografia

Syn Pierre'a Ramela, prokuratora i notariusza królewskiego, i jego żony Françoise Guiches, Jean-Pierre Ramel - młody - wstąpił w wieku 15 lat jako ochotnik do pułku piechoty. W 1791 został mianowany adiutantem-majorem w legionie Lot , a rok później został kapitanem w pirenejskim . W 1793 roku awansował do stopnia dowódcy batalionu. W 1794 r. Został uwięziony wraz ze swoim bratem Jean-Pierrem Ramelem starszym , byłym członkiem Zgromadzenia Ustawodawczego, który miał zostać zamordowany podczas Terroru . Swą wolność zawdzięczał generałowi Dugommierowi i został mianowany adiutantem generalnym szefa brygady1 st listopad 1796, w armii Renu i Mozeli .

Adiutant generalny i deportacja do Gujany

Na tym stanowisku prowadził kampanię na Renie pod rozkazami Moreau i dowodząc obroną Kehl , skutecznie odparł ataki arcyksięcia Karola . W tym samym roku został wezwany do dowodzenia straży ciała ustawodawczego . On demaskuje spisek zorganizowany przez rojalistów Gabriel Brottier30 stycznia 1797, ale on sam był podejrzany o współczucie dla rojalistów, został rozbrojony przez Augereau podczas zamachu stanu 18 Fructidor Year V (4 września 1797). Zostaje aresztowany i zabrany do więzienia Temple .

Następnego dnia prawo potępia go, a poprzedniego dnia zakazano Pichegru , Barthélemy , Laffon-Ladebat , Barbé-Marbois . Został zwolniony i wysłany na deportację do Gujany , do Sinnamary .

Ucieczka do Londynu

Udaje mu się Czerwiec 1798, aby uciec z tej kolonii na pokładzie kajaka i dotrzeć do holenderskiego zakładu Paramaribo z Pichegru, Murinais, Willot , Barthélemy , Barbé-Marbois itp. Udał się do Hamburga, a następnie do Londynu i opublikował tam w 1799 r. Dziennik zawierający informacje dotyczące dnia 18 Fructidor, Transport, Stay and Escape of the Deportees , w wieku 18 lat.

Po uzyskaniu zgody Bonapartego na powrót do Francji, został przywrócony do wojska konsulatu . Opisuje swój pobyt w kolonii karnej Kajenna, opublikowaną w 1799 r. I przetłumaczoną na język angielski.

Kampanie we Włoszech, Hiszpanii i Portugalii

Otrzymał pracę w wyprawie na Saint-Domingue pod rozkazami generała Rochambeau i został tam ranny.08 stycznia 1803, wystrzału, którego konsekwencje uniemożliwią mu czynną służbę przez długi czas. Mianowany dowódca Wyspy Żółwia , generał Jean-Pierre Ramel otrzymuje pisemne rozkaz z datą5 kwietnia 1803i podpisany ręką Rochambeau: „Wysyłam cię, mój drogi komendancie, oddział stu pięćdziesięciu żołnierzy Gwardii Narodowej Przylądka”. Za nim podąża dwadzieścia osiem psów buldoga. Te posiłki pozwolą ci w pełni ukończyć twoje operacje. Nie pozwolę wam ignorować faktu, że nie będziecie brać pod uwagę ani racji, ani wydatków na pożywienie tych psów. Musisz ich nakarmić czarnuchów. Pozdrawiam cię serdecznie, Donatien Rochambeau. "

W XIII roku został wysłany do Włoch  ; przeprowadził tam kampanię w tym roku pod rozkazami Massény . Był wtedy odpowiedzialny za dowodzenie wybrzeżami Morza Śródziemnego.

W 1809 r. Był zatrudniony w żandarmerii, aw 1810 i 1811 r. Prowadził kampanie hiszpańskie i portugalskie  ; wyróżnił się tam kilkakrotnie, zwłaszcza podczas zdobywania Astorgi , gdzie wraz z kilkoma żołnierzami z dywizji Souhama uczynił siebie mistrzem mostu bronionego 30 działami, które spadły w jego mocy. Został kawalerem Legii Honorowej w dniu20 maja 1810.

Feldmarszałek

Po pierwszej restauracji Ramel został ostatecznie podniesiony przez Ludwika XVIII do rangi feldmarszałka i otrzymał odznaczenie Saint-Louis . W ciągu Stu Dni został potwierdzony w stopniu generała brygady na10 czerwca 1815. Podczas drugiego powrotu króla został mianowany dowódcą departamentu Haute-Garonne .

Na jakiś czas uczynił bezużytecznym wysiłki „reakcjonistów”, by wzniecić zamieszki w Tuluzie , narzucił się w obliczu partyjnego ducha i uwolnił kilka osób, które ich opinie wzbudziły podejrzenia. Wkrótce jednak musiał rozbroić tajne firmy, które powstały na południu pod nazwą Verdets , niczym królewska milicja.

Zamordowany w Tuluzie

Operacje te uczyniły go wrogami wszystkich, którzy zorganizowali Biały Terror w 1815 roku i18 sierpniaZostał śmiertelnie ranny w Tuluzie jako zwolennik Napoleona I er .

M. de Villèle , ówczesny burmistrz Tuluzy, nie interweniuje i nie ściga przestępców. Dwa lata później zabójcy generała staną przed sądem burmistrza Pau . Dwóch z nich zostało skazanych na karę więzienia; inni są uniewinnieni.

Joseph-Marie de Combettes de Caumont (1771-1855), doradca Sądu Królewskiego (apelacyjnego) w Tuluzie, badał w ramach drugiej restauracji sprawę zabójstwa generała Ramela. W dowód satysfakcji Ludwik XVIII nadał mu tytuł wicehrabiego listami królewskimi z r2 sierpnia 1817, zarejestrowany przez Royal Court of Toulouse w dniu 15 listopada 1817.

Uwagi i odniesienia

  1. "O siódmej wieczorem przed jego hotelem zbiera się zgromadzenie i odtwarza tam farandol, z okrzykami" precz z Ramelem! " śmierć Ramelowi! Generał wychodzi i przedstawia się. - Czego chcesz od Ramela? Powiedział donośnym głosem. To oblicze narzuca zbójcom chwilę; ale w chwili, gdy się wycofuje, zabójcy rzucają się na niego i na wartownika przy drzwiach, i obaj padają przebici ciosami. Generał zostaje przewieziony do hotelu; ale wkrótce Verdeci, dowiadując się, że on wciąż oddycha, wpadli do hotelu, splądrowali go, wchodzą do pokoju ofiary i wykańczają go na łóżku ” .

Źródło

Linki zewnętrzne