Prezes Towarzystwa Historii Francji | |
---|---|
1895-1896 | |
Auguste Longnon Jules Lair | |
Prefekt Indre-et-Loire | |
1876-1877 | |
Prezes Towarzystwa Nauk, Literatury i Sztuki Pau and Béarn | |
1875 | |
Prefekt Pirenejów Atlantyckich | |
1871-1876 | |
Prezes Towarzystwa Archeologicznego w Vendômois | |
1869-1870 | |
Burmistrz Saint-Jean-Froidmentel ( d ) | |
1862-1870 |
Markiz |
---|
Narodziny |
16 lipca 1818 Londyn |
---|---|
Śmierć |
1 st październik 1.904(w wieku 86 lat) Cloyes-sur-le-Loir |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Antropolog , paleontolog , starszy urzędnik , żołnierz, historyk |
Rodzina | Rodzina Pouget de Nadaillac |
Tata | Sigismond du Pouget de Nadaillac |
Małżonka | Marie-Edith Roussel de Courcy ( d ) |
Dziecko | Sigismond de Nadaillac ( d ) |
Pokrewieństwo | Jean de Nadaillac (wnuk) |
Religia | katolicyzm |
---|---|
Partia polityczna | Legitymizm |
Członkiem |
Academy of Inscription and Letters Królewska Akademia Nauk Dokładnych, Fizycznych i Przyrodniczych Akademia Nauk w Turynie (1890) |
Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
Archiwa prowadzone przez | Archiwa Narodowe (F / 1bI / 168/1) |
Jean-François-Albert du Pouget, markiz de Nadaillac , urodzony dnia16 lipca 1818w Londynie ( Anglia ) i zmarł dnia1 st październik 1.904W Cloyes-sur-le-Loir ( Eure-et-Loir ), w swoim zamku Rougemont, jest reżyserem, paleontologiem i antropologiem francuskim .
Jean-François-Albert du Pouget de Nadaillac jest synem markiza Sigismonda du Pouget de Nadaillac . Żonaty z Marie Edith Roussel de Courcy (siostra generała Henri Roussel de Courcy ), przewodniczącą żłobka Sainte-Madeleine i wiceprzewodniczącą Komitetu Dam Sztuk Dekoracyjnych, jest ojcem generała Sigismonda du Pouget de Nadaillac ( 1846-1928) oraz dziadek Jeana Pougeta Nadaillaca i M me Raoul de Boigne , a także ojciec - Xavier Froidefond Florian .
Oficer, stał burmistrz Saint-Jean-Froidmentel ( Loir-et-Cher ) od 1862 do 1870, gdzie nabył zamek Rougemont , wówczas prefekt z Basses-Pyrénées z 1871 do 1876, od Indre-et-Loire w 1877 roku.
Legitymista i zwolennik „ hrabiego de Chambord ”, zrezygnował z administracji po niepowodzeniu przywrócenia monarchii i poświęcił się badaniom paleontologicznym i antropologicznym, skupiając się zarówno na prehistorycznych populacjach Ameryki, jak i na dekorowanych jaskiniach na południu Francji.
Głęboko katolik , interesował się relacjami między nauką a wiarą.
Był korespondentem Institut de France ( Akademia Inskrypcji i Literatury Pięknej ) i prezes Towarzystwa Archeologicznego Vendômois w 1869. Większość jego publikacji pierwszy ukazały się w Journal of Instytutu lub w pytaniach Revue des naukowych z Louvain i Bruksela .
Był rycerzem Legii Honorowej .