| Narodziny |
19 czerwca 1938 Quebec |
|---|---|
| Śmierć |
31 maja 2019 roku(w wieku 80 lat) Montreal |
| Narodowość | kanadyjski |
| Zajęcia | Reżyser , operator zdjęć |
| Pracował dla | National Film Board of Canada |
|---|---|
| Członkiem |
Zarząd Cinémathèque québécoise ( d ) (1969-1972) Zarząd Cinémathèque québécoise ( d ) (1973-1978) Zarząd Cinémathèque québécoise ( d ) (1979-1982) |
| Nagrody |
Członek Orderu Kanady Prix Albert-Tessier (1992) Kawaler Orderu Quebecu (2009) |
Jean-Claude Labrecque to autor zdjęć , reżyser , montażysta , pisarz , producent i aktor urodzony w Kanadzie19 czerwca 1938w Quebecu i zmarł dalej31 maja 2019 rokuw Montrealu .
Jean-Claude Labrecque urodził się w Quebec City (Quebec) i uczył się jako asystent fotografa w NFB. Jako operator zdjęć nakręcił wiele pierwszych kluczowych filmów Claude'a Jutry ( À tout rire ), Michela Braulta ( Between the sea and fresh water ), Gilles Carle ( The happy life of Léopold Z ), Gilles Groulx ( Le Chat dans le sac ) i Don Owen ( The Ernie Game ). W 1965 roku z 60 Cyclesami odbył wyścig na rowerze przełajowym na północnym brzegu rzeki Św. Wawrzyńca, opisywany jako wirtualna encyklopedia technik kamerowych. Zdobył 22 międzynarodowe nagrody i był nominowany do nagrody BAFTA. Odszedł z NFB w 1967 roku, aby stworzyć własną firmę produkcyjną, chociaż nadal był samozatrudniony w zarządzie.
W trakcie swojej długiej kariery zainteresowania Jean-Claude Labrecque koncentrowały się na tematach niepokojących mieszkańców Quebecu, niezależnie od tego, czy są to sprawy sportowe, kulturalne czy polityczne. Wśród jego najbardziej znanych filmów należą wizycie generała de Gaulle'a w Quebec (gdzie nakręcił słynny „ Vive le Quebec libre! ” Prezydent Francji Charles de Gaulle ), że Igrzyska XXI XX Olimpiady i jego drugiej funkcji, Les Vautours , wymowna i czarująca osobista medytacja nad narodzinami pokolenia uważanego przez krytyków za jego najlepszy film. Niedawno był kamerzysta Bernard Emond w krytykę filmów takich jak La femme qui boit (La femme qui boit), La nowenny (La Neuvaine) i Le Cercle du Haut ( wbrew wszelkiej nadziei ). Wśród wielu nagród i wyróżnień zdobył dwie kanadyjskie nagrody filmowe w 1964 i 1970 roku oraz nagrodę Jutra dla najlepszego filmu dokumentalnego w 2003 roku. Wykładał filmoznawstwo na Uniwersytecie Quebec w Montrealu.