Narodziny |
28 maja 1922 Bois-Colombes |
---|---|
Śmierć |
11 sierpnia 2014(w wieku 92 lat) Chatou |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Pisarz , montażysta, scenarzysta , dramaturg , autor literatury dziecięcej |
Nagrody |
Kawaler Legii Honorowej Oficer Sztuki i Literatury Price Max Barthou (1955) |
---|
Jean-Claude Brisville , urodzony dnia28 maja 1922w Bois-Colombes i zmarł dalej11 sierpnia 2014 w Chatou , jest francuskim pisarzem , dramaturgiem , powieściopisarzem i autorem dla dzieci. Scenarzysta, w szczególności folii Beaumarchais, zuchwała , uzyskał Grand Prix teatru w Akademii Francuskiej w 1989 roku za całokształt swojej pracy.
Uznanie przyszło mu późno, w tym samym roku, gdy Le Souper , sztuką z Josephem Fouché i Charlesem-Maurice'em de Talleyrand-Périgordem w rolach głównych, wieczorem 1815 roku, kiedy wspólnie postanowili narzucić reżim monarchiczny na najechaną Francję. To filmowa adaptacja, którą Edouard Molinaro nakręcił w 1992 roku , Claude Brasseur wcielił się w rolę Fouché, a Claude Richa Talleyranda, która przedstawiła go szerokiej publiczności.
Syn przemysłowca mieszkającego w Asnières , Jean Claude Brisville, wychowany w okresie dorastania powieściami morskimi José Mosellego , rozpoczął karierę zawodową w Wyzwoleniu jako dziennikarz literacki. Poeta, dramaturg i eseista ceniony, ale poufny, pracował dla Hachette, a następnie został czytelnikiem w Éditions Julliard . W 1957 roku napisał i opublikował pierwsze badanie dotyczące Alberta Camusa , który faktycznie do 1959 roku był jego ostatnim sekretarzem. Obowiązki rodzinne sprawiły, że porzucił ryzykowny zawód dramaturga i całkowicie poświęcił się pracy redaktora . W 1964 roku , będąc dyrektorem literackim, rozsławił Ernsta Jüngera we Francji , publikując, dzięki determinacji Christiana Bourgoisa , nowe wydanie Journal de guerre .
W 1970 roku nawiązał trwałą przyjaźń z Julienem Gracqem, który zaakceptował adaptację, którą napisał do produkcji telewizyjnej, którą Jean-Christophe Averty nakręcił z Beau Ténébreux .
W 1976 roku został dyrektorem Pocket Book . Zwolnienie z pracy w 1981 roku w wieku pięćdziesięciu dziewięciu lat sprawiło, że ponownie nawiązał kontakt z piórem i rozliczył się z branżą wydawniczą w przypadku satyrycznego utworu Le Fauteuil à bascule , w którym dyrektor wydania sprzeciwia się chciwemu szefowi. Sukces sztuki w Petit Odéon i TEP doprowadzi go, po kilku niepowodzeniach z innymi kreacjami, do wznowienia procesu dialogu między dwoma postaciami, z których każda wciela sprawę przeciw sobie, Kartezjusz i Blaise Pascal z tego powodu. i wiary, Marquise du Deffand i Julie de Lespinasse dla starożytnych i współczesnych, Talleyrand i Fouché za polityczny geniusz i nachalność, Napoleon i Hudson Lowe za tragiczny los i uczciwą małość. To właśnie w L'Antichambre wyraża całą swoją melancholię jak na Francuza w procesie znikania.
W 1984 roku zbliżył się do René Chara , piszącego brata Alberta Camusa . Od 1997 roku rozpoczął pracę nad anamnezą , „żeby nie być sobie obcą”, którą opublikował wierny egzystencjalizmowi w postaci fragmentów minionego życia, odnoszących się mniej do niego samego niż do niego samego w swoim czasie, wspomnienia zmieszane z aforyzmami z pesymistycznym humorem.
Jean-Claude Brisville był kawalerem Legii Honorowej i oficerem ds. Sztuki i literatury .