Generalny rolnik | |
---|---|
1762-1768 |
Narodziny |
22 września 1713 Saint Malo |
---|---|
Śmierć |
19 lipca 1794(80 lat) Paryż |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Bankier |
Rodzina | Rodzina Magon |
Tata | Luc Magon de la Balue |
Rodzeństwo |
Luc Magon de la Blinaye François-Auguste Magon de Terlaye |
Właściciel | Hotel de Ségur , Hotel Magon de La Balue ( d ) |
---|
Jean-Baptiste Magon de La Balue , urodzony dnia22 września 1713w Saint-Malo i stracony w Paryżu dnia19 lipca 1794, Jest francuski największego finansowego w drugiej połowie XVIII -go wieku i dużego francuskiego banku, w tym hrabiego Artois i wielu arystokratów blisko Sądu .
Syn Luca Magona de la Balue i Hélène Porée (córki Charlesa Porée de La Touche i siostrzenicy Alaina Porée ), pochodzi z rodziny armatorów z Saint-Malo. Karierę rozpoczął w rodzinnym biznesie jako kupiec w Kadyksie od 1732 do 1759 roku .
Brakowało pieniędzy w 1758 r., W czasie wojny siedmioletniej , rząd francuski pożyczył 20 milionów reali z Hiszpanii za pośrednictwem Jean-Josepha de Laborde, którego markiz de Marquis de Choiseul mianował bankierem dworu. Dołączył do niego przedstawiciel Magon de la Balue, bogatych armatorów z Saint-Malo. Opuszczając Choiseul, a następnie z Laborde, Magon de la Balue został jedynym bankierem dworu. Otworzył bank na Place Vendôme w swoim imieniu: jest znany jako „Monsieur Magon”.
W czasach terroru , zarówno jako były generalny farmer w Bail Prévost (1762-1768), finansista hrabiego d'Artois i administrator Caisse d'Escompte (według Plessisa ), Magon de La Balue został oskarżony bycia zaangażowanym w coś, co wówczas nazywano „konspiracją Magona”. Komitet Bezpieczeństwa Ogólne decyduje o14 października 1793 jego aresztowanie na podstawie „uzgodnienia z emigrantami kontrrewolucyjnego celu, zapewnienia im funduszy i poparcia dla ich libertobójczych projektów”.
Został skazany i zgilotynowany w Paryżu dnia19 lipca 1794, a także całą jego rodzinę, aby jego kaci z pewnością odzyskali jego ogromny majątek: jego córka, Françoise Marie Jeanne, żona Bertranda Augusta de Saint-Pern, jego wnuk Jean Baptiste Marie de Saint-Pern, lat 17 (stracony w miejsce ojca), jego brat Luc Magon de la Blinaye , zięć jego córki François Auguste Toussaint de Cornulier i jego kuzyn Erazm Magon de La Lande (1746-1794). Wcześniej był więziony w różnych domach opieki, przekształconych w więzienia w czasie terroru, w tym w pensjonacie Belhomme przy rue de Charonne w Paryżu.
Fortune z Magona wyniosły w trakcie jego trwania, według Ernesta Daudet , do 9 milionów funtów , który umieścił go w pierwszych losy królestwa pod koniec XVIII e wieku. W 1795 r. Spadkobiercy widzieli, jak Dyrektorium przyznało im prawo do 2,7 miliona, zamienionych na renty (tj. 20 rent), ale w 1797 r. Zostali oparzeni przez działanie skonsolidowanej trzeciej strony, która obniżyła, jak w przypadku wszystkich abonentów, prawie 70% ich dochodów. Kiedy Burbonowie powrócili na tron , spadkobiercy przybyli, aby zażądać od Ludwika XVIII sumy ponad 600 000 funtów wysłanych w 1792 roku przez Magona do Koblencji, aby pomóc księciu na wygnaniu. Król był głuchy. W 1832 r. Wytoczyli proces, który wygrali i odzyskali 592 592 franków.
Ożenił się w Kadyksie w 1734 roku z Marie Jeanne Lefranc (1712-1776), córką kontrolera generalnego królewskich gospodarstw, w tym:
Jego dawna rezydencja w Paryżu znajduje się 18 rue Saint-Marc .