Javier Sotomayor
| Javier Sotomayor | |||||||||||||||||||||
 Javier Sotomayor w 2009 roku. | |||||||||||||||||||||
| Informacja | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dyscypliny | Wysoki skok | ||||||||||||||||||||
| Okres aktywności | 1984-2001 | ||||||||||||||||||||
| Narodowość | kubański | ||||||||||||||||||||
| Narodziny | 13 października 1967 | ||||||||||||||||||||
| Lokalizacja | Limonar | ||||||||||||||||||||
| Skaleczenie | 1,93 m (6 ′ 4 ″ ) | ||||||||||||||||||||
| Przezwisko | Soto el Magnifico , Książę Wysokości | ||||||||||||||||||||
| Trener | Jose Godoy, Guillermo de la Torre | ||||||||||||||||||||
| Dokumentacja | |||||||||||||||||||||
| Obecny rekordzista świata w skoku wzwyż : 2,45 mw terenie otwartym (27.07.1993) i 2,43 mw hali (03.04.1989). | |||||||||||||||||||||
| Nagrody | |||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
Javier Sotomayor Sanabria , urodzony dnia13 października 1967w Limonar jest kubańskim sportowcem , specjalistą w skoku wzwyż . Mistrz olimpijski w 1992 roku i mistrz świata sześciokrotnie (dwukrotnie zewnątrz i cztery razy w pomieszczeniu), jest on obecny rekordzista świata dla tej dyscypliny z 2,45 m , ustanowiony na występ27 lipca 1993podczas spotkania w Salamance . Jest także rekordzistą świata halowego, skacząc na 2,43 m, osiągniętym w 1989 roku.
Uważany za największego skoczka wzwyż swoich czasów Kubańczyk dwadzieścia jeden razy przekroczył poprzeczkę powyżej 2,40 m , a wysokość 2,35 m przekroczył 89 razy . Wykonał siedem z dziesięciu najlepszych skoków wszechczasów na świeżym powietrzu i cztery z dziesięciu najlepszych skoków halowych. Podczas swojej osiemnastoletniej kariery na najwyższym poziomie ośmiokrotnie pobił rekordy świata IAAF i jedenaście razy znalazł się w pierwszej trójce skoczków wzwyż roku.
Zawieszony na dwa lata przez Międzynarodową Federację Lekkoatletyczną (IAAF) po pozytywnym wyniku testu na obecność kokainy w 1999 r. Javier Sotomayor został zmniejszony o połowę za „wyjątkowe okoliczności”. Wstyczeń 2002, po przejściu na emeryturę, przeszedł pozytywny wynik testu na obecność nandrolonu po teście przeprowadzonym wLipiec 2001. Jest zawieszony dożywotnio z wszelkich zawodów. W 2015 roku został naturalizowany Hiszpanem.
Kariera sportowa
Początki (1984-1987)
Urodzony w Limonar , małym miasteczku liczącym 25 000 mieszkańców, około sto kilometrów na wschód od Hawany , Javier Sotomayor jest dzieckiem pracowników zatrudnionych na dużych plantacjach trzciny cukrowej . Zaczął skakać wzwyż w 1982 roku po tym, jak został zauważony przez Jose Godoya, jednego z najlepszych techników kubańskiej lekkoatletyki. Autor skoku na 2,00 m w roku ich współpracy, uzyskał stypendium Wyższej Szkoły Sportu w Hawanie. Przez cztery lata ustanowił wszystkie rekordy świata we wszystkich kategoriach wiekowych od piętnastu do dziewiętnastu lat. Wspiął 2,17 m w 1983 roku , przed przejściem na początku następnego roku, w ciągu zaledwie czterech miesięcy, 2,20 m , 2,23 m , 2,24 m oraz 2,31 m . Plik19 maja 1984w Hawanie młody Sotomayor ustanawia nowy rekord świata juniorów skokiem na 2,33 m , poprawiając jednocześnie o jeden centymetr rekord narodowy swojego rodaka Francisco Centellesa w seniorkach . Jako siedemnastolatek jeden z najlepszych specjalistów na świecie, musiał jednak zrezygnować z letnich igrzysk olimpijskich w Los Angeles w 1984 r. W wyniku bojkotu demokracji ludowych wspieranych przez władze kubańskie. Tym niemniej nadal uczyć się poprzez uruchomienie objazd spotkaniach europejskich, w tym wykonywania 2,30 m w Londynie i 2,28 m na Memorial Van Damme w Brukseli .
Na scenie międzynarodowej zadebiutował w 1985 roku przy okazji Światowych Igrzysk Halowych w Paris-Bercy , pierwszych międzynarodowych zawodach halowych organizowanych przez IAAF . Sotomayor zdobył tam pierwszy medal w swojej karierze, zajmując drugie miejsce w konkursie z 2,30 m , dwa centymetry od Szweda Patrika Sjöberga . W marcu na Kubie poprawia rekord życiowy o jeden centymetr, przekraczając 2,34 metra na spotkaniu w Hawanie. Utrzymuje ten stan formy latem, wygrywając wszystkie zawody rozgrywane na terenie Europy, w szczególności dominując Hennadiya Avdyeyenko w Rzymie i Francisco Centelles w Turynie . Zna swoją pierwszą porażkę w tym roku podczas Letniej Uniwersjady w Kobe , zajmując dopiero dziesiąte miejsce w finale z 2,20 m . Wytypowany do drużyny Ameryk na Mistrzostwach Świata Narodów rozgrywanych na koniec sezonu w Canberze Kubańczyk zajął trzecie miejsce w zawodach z 2,28 m , za Patrikiem Sjöbergiem i Amerykaninem Jimem Howardem . Na początku 1986 roku w Santiago de Cuba Javier Sotomayor ustanowił z 2,36 m najlepszy skok w swoim sezonie i drugi najlepszy wynik roku za sowieckim Igorem Paklinem . Potem nastąpiło jego pierwsze zwycięstwo na Mistrzostwach Kraju, a następnie sukces na Mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów, gdzie Kubańczyk pokonał poprzeczkę na 2,31 m . Plik20 lipca 1986w Atenach został mistrzem świata juniorów z 2,25 m , wyprzedzając Amerykanina Hollisa Conwaya .
W marcu 1987 roku Javier Sotomayor spada z podium na halowe mistrzostwa świata w Indianapolis z poprzeczką do 2,32 m . Wyróżnił się w czerwcu, wyrównując swój życiowy rekord na mityngu w Atenach (2,37 m ), ale potem kontuzjował kostkę, skracając tym samym swój program spotkań w Europie. Powrócił w środku lata, wygrywając po raz pierwszy finał Igrzysk Panamerykańskich w Indianapolis, przed Bahamskim Troyem Kempem . Wciąż zmartwiony kontuzją kostki, zajmuje dziewiąte miejsce na Mistrzostwach Świata w Rzymie z 2,29 m , kończąc sezon po zawodach.
Pierwsze rekordy świata (1988-1991)
Na tory lekkoatletyczne powrócił w lutym 1988 roku , w szczególności podpisując kontrakt na 2,30 m podczas mityngu halowego w Atenach, a następnie 2,35 m na swojej ziemi w Hawanie. Mając główny cel sezonu, jakim są igrzyska olimpijskie w Seulu , rywalizacji, którą przegapił cztery lata temu, stoi on w obliczu nowego bojkotu krajów wspierających wycofanie igrzysk w Korei Północnej . Kubańczyk akceptuje decyzje władz swojego kraju, po czym oświadcza: „Przyjaźń naszych przyjaciół z Korei Północnej jest ważniejsza niż olimpijskie złoto […]” . Kontynuując sezon w Europie, został wyprzedzony przez radzieckiego Rudolfa Povarnitsyna w Bratysławie ( 2,32 m) , zanim ustanowił w czerwcu w Kvarnsveden nowy rekord życiowy ( 2,38 m) . Następnie wygrał kilka etapów toru IAAF Grand Prix , wygrywając kolejno w Oslo, Brukseli, Kolonii, Rieti, potem Atenach, na spotkaniu, w którym Kubańczyk wymazał wysokość 2,35 m . Plik8 września 1988podczas spotkania Gran Premio Diputación w Salamance Javier Sotomayor ustanowił nowy rekord świata w tej dyscyplinie, przekraczając poprzeczkę umieszczoną na wysokości 2,43 m za drugim podejściem . Dodając pięć centymetrów do swojego rekordu osobistego, poprawia poprzedni najlepszy światowy znak 2,42 metra należący do szwedzkiego Patrika Sjöberga z30 czerwca 1987. Drugi czarny sportowiec po Amerykaninie Johnie Thomasie, który zdobył rekord świata w skoku wzwyż, został drugim Kubańczykiem, który ustanowił rekord świata w lekkoatletyce po Alberto Juantorenie na dystansie 800 metrów w 1976 roku.
W marcu 1989 roku Sotomayor zdobył pierwszy w swojej karierze międzynarodowy tytuł w kategorii seniorów na Halowych Mistrzostwach Świata w Budapeszcie . Wygrał zawody, pokonując 2,43 m za pierwszym podejściem i poprawiając o jeden centymetr rekord świata w halach, należący do Niemca Carlo Thränhardta . Dietmar Mögenburg zajmuje drugie miejsce w finale z 2,35 metra , a Patrik Sjöberg kończy podium na tej samej wysokości. Zwycięzca mistrzostw Kuby niecały tydzień później odniósł jedenaście zwycięstw z rzędu od lutego doLipiec 1989, wielokrotnie podpisując występy poza 2,35 m . Pobity przez Sjöberga na spotkaniu w Nowym Jorku Javier Sotomayor wyróżnił się29 lipca 1989podczas Mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów w San Juan w Puerto Rico ustanawiając nowy rekord świata na 2,44 m , udany występ za drugim podejściem. Dla Anglosasów pierwszym sportowcem, który przekroczył 8 stóp , jest ograniczenie symbolizowane przez wysokość klatki z piłką nożną . Swój sezon kontynuował zdobywając złoty medal Letniej Uniwersjady w Duisburgu (2,34 m ) kilka dni po zwycięstwie na mityngu w Berlinie (2,35 m ). U szczytu światowych rekordów IAAF drugi rok z rzędu jest faworytem na Mistrzostwach Świata Narodów, które odbywają się pod koniec sezonu w Barcelonie . Nie mogąc przekroczyć 2,25 m , zajął dopiero trzecie miejsce w konkursie, za Patrikiem Sjöbergiem i Daltonem Grantem .
Kontuzjowany ścięgno Achillesa na początku sezonu 1990 , Sotomayor musiał przejść poważną operację. Skorzystał z rekonwalescencji, aby ukończyć studia w École supérieure des sports i tym samym potwierdzić swój dyplom z zakresu aktywności fizycznej i nauk o sporcie. Kilka tygodni później dowiedział się o śmierci Jose Godoya, wczesnego trenera, który doprowadził go do rekordu świata. Wracając na tory lekkoatletyczne pod koniec sierpnia pod kierunkiem Guillermo de la Torre, swojego nowego trenera, Kubańczyk oddaje swój najlepszy skok roku na spotkaniu w Jerez de la Frontera z 2,36 m , a następnie zajmuje trzecie miejsce w rankingu. Finał Grand Prix z Aten z 2,32 m . Wciąż skrępowany przez kostkę, rok 1991 rozpoczął od wspinania się na trzeci stopień podium na halowych mistrzostwach świata w Sewilli z 2,31 m , daleko za 2,40 m Hollis Conway. W maju zdobył kolejny tytuł mistrza kraju, zanim w następnym miesiącu pokonał dwa razy więcej niż 2,35 m (w Eberstadt i Formii). Plik19 lipca 1990w Saint-Denis ustanowił najlepszy wynik roku z 2,40 m , pozostawiając swoim głównym przeciwnikom ponad dwadzieścia centymetrów. Następnie zagrał i wygrał Igrzyska Panamerykańskie 1991 w Hawanie (2,35 m ), odnosząc swój drugi sukces z rzędu w tych zawodach. Na Mistrzostwach Świata w Tokio jest głównym celem jego sezon. Ulubiony zawodów, podobnie jak Amerykanie Charles Austin i Hollis Conway, Javier Sotomayor ostatecznie zdobył srebrny medal w konkursie z 2,36 m , dwa centymetry od Charlesa Austina.
Na szczycie dyscypliny (1992-1994)
| # | Wysokość | Sportowiec | Przestarzały | Lokalizacja |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 2,45 m | Javier Sotomayor | 1993 | Salamanka |
| 2 | 2,44 m | Javier Sotomayor | 1989 | San Juan |
| 3 | 2,43 m | Javier Sotomayor | 1988
2014 |
Salamanka |
| 4 | 2,42 m | Patrik Sjöberg | 1987 | Sztokholm |
| Javier Sotomayor | 1994 | Sewilla | ||
| Ivan Ukhov | 2014 | Praga | ||
| Bohdan Bondarenko | 2014 | Nowy Jork | ||
| Mutaz Essa Barshim | 2014 | Nowy Jork | ||
| 9 | 2,41 m | Igor paklin | 1985 | Kobe |
| Javier Sotomayor | 1994 | Hawana | ||
| Javier Sotomayor | 1994 | Londyn |
Mimo że wciąż osłabiony nowymi kontuzjami, Javier Sotomayor rozpoczął sezon 1992 serią spotkań w hali, w szczególności podpisując skok na 2,34 m w Berlinie. Po opuszczeniu dwóch ostatnich edycji mówi, że chce skupić się na przygotowaniach do letnich igrzysk olimpijskich w Barcelonie w sierpniu. Korzystając ze znacznego spadku w specjalności, od maja do maja odniósł 12 kolejnych zwycięstwLipiec 1992, Zdobywając pierwsze miejsce na mistrzostwach kraju w Hawanie w maju i uzyskując najlepszy wynik w roku z 2,36 m na spotkaniu w Eberstadt w lipcu. W ramach próby do igrzysk olimpijskich wygrał konkurs na mistrzostwa iberoamerykańskie w Sewilli . Następnie dołączył do delegacji kubańskiej paradującej podczas ceremonii otwarcia Igrzysk w Barcelonie, dwanaście lat po swoim ostatnim udziale olimpijskim. Zakwalifikował się do finału dzięki skokowi na 2,26 m wykonanemu podczas kwalifikacji, dwa dni później wziął udział na stadionie Montjuic w spornym finale olimpijskim w ostrym upale. Pięciu zawodników przekroczyło 2,34 m (w tym Patrik Sjöberg , Artur Partyka , Tim Forsyth i Hollis Conway ), a wysokość tylko Sotomayorowi udało się w pierwszej próbie. W ten sposób zdobył złoty medal po tym, jak na próżno spróbował ostatniego sztabu na 2,39 m , zdobywając najbardziej prestiżowy tytuł w swojej karierze i zastępując Alberto Juantorena , ostatni kubański sportowiec, który zdobył złoto w lekkoatletyce. Zakończył sezon 1992 trzema kolejnymi zwycięstwami na trzech prestiżowych spotkaniach Grand Prix w Monako, Zurychu i Berlinie. Pozbawiony nieoficjalnego tytułu „najlepszego wykonawcy roku” przez młodego Brytyjczyka Steve'a Smitha (2,37 m ) Kubańczyk zna jedną z rzadkich porażek swojego sezonu, przegrywając na Pucharze Świata w Hawanie z byłym sowieckim Jurijem Sergiyenko .
Kariera sportowa Sotomayora osiągnęła swój szczyt w 1993 roku , kiedy zdobył tytuł mistrza świata w hali i na świeżym powietrzu i ustanowił nowy rekord świata w tej dyscyplinie. Plik14 marca, cztery lata po swojej ostatniej koronacji zdobył złoty medal na halowych mistrzostwach świata w Toronto z występem na 2,41 m , dwa centymetry lepiej niż Patrik Sjöberg. Mistrz Kuby po raz czwarty w swojej karierze przekroczył 2,40 mw maju w Hawanie i trzykrotnie zawiódł na 2,45 m . Plik27 lipca 1993w Salamance , miejscu swojego pierwszego globalnego wyczynu, Javier Sotomayor po raz trzeci w swojej karierze poprawił rekord świata w skoku wzwyż, pokonując 2,45 m za drugim podejściem. Ten skok jest nadal najlepszym światowym znakiem w tej dyscyplinie. Logiczny faworyt mistrzostw świata, zakwestionowany pod koniec sierpnia w Stuttgarcie , Kubańczyk potwierdza swoją pozycję ustanawiając nowy rekord konkurencji z 2,40 m , wyprzedzając Artura Partykę i Steve'a Smitha o trzy centymetry. Sacred po raz pierwszy na światach pod gołym niebem, poprosił o poprzeczkę na 2,46 m, ale nie udało mu się poprawić własnego rekordu świata. Po nowym tytule zdobytym podczas Igrzysk Środkowoamerykańskich i Karaibów w Ponce , Javier Sotomayor ma jeden z najlepszych wyników w swojej karierze. Wysokość 2,40 m przekroczył pięć razy w ciągu roku , piętnaście razy 2,35 m i wykonał siedem z piętnastu najlepszych skoków sezonu. Zapytany o granicę 2,50 m , Sotomayor powiedział: „Nie sądzę, żebym mógł osiągnąć taką wysokość. To będzie sprawa następnego pokolenia. […] Myślę, że mogę poprawić się o dwa centymetry, jeśli nie mam problemów zdrowotnych… ” .
Ponieważ w 1994 roku nie było dużych międzynarodowych zawodów , Javier Sotomayor skupił się na wydarzeniach z kalendarza Grand Prix IAAF. Utrzymuje swój stan z poprzedniego roku wykonując w lutym w halach dwa skoki na 2,40 m (w Wuppertalu i Birmingham ). 5 czerwca na spotkaniu w Sewilli podpisał 2,42 m najlepszym osiągnięciem roku i czwartym skokiem w swojej karierze za trzema rekordami świata. Kubańczyk wygrywa trzydzieści trzy zawody w 1994 roku, w tym 2,41 m na Mistrzostwach Krajowych w Hawanie i ośmiokrotnie pokonując poprzeczkę do 2,40 m . Pod koniec 1994 roku Sotomayor jest wymagany na Stade Charlety w Paryżu podczas Grand Prix Finału , a także umożliwia drużynie z obu Ameryk zajęcie trzeciego miejsca w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w Londynie, dzięki sukcesowi w skoku wzwyż na dystansie 2,40 m. .
Kontuzje i nowe tytuły światowe (1995-1998)
Javier Sotomayor, nazywany obecnie przez iberyjską prasą Soto el Magnifico („Soto Wspaniały”) lub El príncipe de las Alturas („Książę Wysokości”), odczuwa nowe bóle fizyczne na początku sezonu 1995 , zwłaszcza w kostce jego stopa do startu. Dominator przez ostatnie trzy sezony, za główny cel roku wyznaczył sobie Mistrzostwa Świata odbywające się latem w Göteborgu . Rozpoczynając rok od spotkań w hali, wyróżnił się w Liévin , pokonując 2,38 m, a następnie trzykrotnie przegrywając na 2,44 m . Plik12 marca 1995Barcelona, Kubańczyk po raz trzeci w swojej karierze zdobywa złoty medal Mistrzostw Świata w hali , pokonując sztangę na 2,38 m greckiego Lambrosa Papakostasa . Dwa tygodnie później, w Mar del Plata , zagrał i wygrał swoje trzecie z rzędu Igrzyska Panamerykańskie z 2,40 m , Amerykanin Steve Smith zajął drugie miejsce w konkursie z 2,29 m . Autor najlepszego spektaklu roku 1995, ten szczyt przekroczył po raz ostatni w swojej karierze. Po raz kolejny został mistrzem Kuby, a następnie osiągnął przekonującą serię podczas swojej trasy po europejskich spotkaniach, wygrywając w szczególności w Eberstadt i Salamance z 2,37 m . Na Mistrzostwach Świata w Göteborgu Sotomayorowi nie udało się zachować tytułu zdobytego dwa lata wcześniej. Kłania się licznym próbom z Bahamskim Troyem Kempem z 2,37 m , ale zdobywa trzecie podium w tych zawodach i drugi srebrny medal po World Tokyo 1991.
Ponownie kontuzjowany w 1996 roku , Sotomayor rozegrał tylko piętnaście konkursów w ciągu sezonu. Trzeba Lievin z 2,38 m , podobnie jak w zeszłym roku, ale pozostaje zablokowany do 2,33 mw maju w Atlancie . Zwycięzca Mistrzostw Iberoamerykańskich w Medellin (2,20 m ), jego najlepsze występy w roku są jednak znacznie poniżej jego dwóch głównych rywali, Charlesa Austina (2,39 m ) i Artura Partyki (2,38 m ). Zmniejszony podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie Kubańczyk nie utrzymuje tytułu i zajmuje dopiero 11. miejsce w finale, skacząc na 2,25 m , daleko za 2,39 m Charlesa Austina. Jednak w następnym roku Javier Sotomayor wskoczył na szczyt podium podczas Mistrzostw Świata w Atenach w 1997 r., Skacząc na 2,37 m (najlepszy światowy występ roku), wyprzedzając Artura o dwa centymetry. Partyka i Tim Forsyth . Kubańczyk rywalizując sam w swoich szóstych zawodach sezonu, zostaje pierwszym sportowcem, który dwukrotnie zdobył tytuł mistrza świata na boisku na świeżym powietrzu. Zakończył sezon czterema kolejnymi zwycięstwami w rajdach, zdobywając 2,35 mw Eberstadt i Kingston . W 1998 roku w Hawanie Javier Sotomayor zdobył z 2,35 metra swój dziesiąty tytuł mistrza kraju, pierwszy od 1995 roku . 20 sierpnia zdobył kolejny złoty medal na Mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów rozgrywanych w Maracaibo w Wenezueli . Przekroczył poprzeczkę na 2,37 m , podpisując po raz ostatni w swojej karierze najlepszy występ roku. Wciąż zawstydzony powtarzającymi się kontuzjami kolan i kostek, był zmuszony po raz kolejny skrócić sezon. Mimo to we wrześniu rozegrał dwa ważne zawody, finał Grand Prix w Brukseli , który wygrał przed szwedzkim Staffan Strand z 2,31 m , oraz Puchar Świata Narodów w Johannesburgu , gdzie Kubańczyk zajął drugie miejsce za Charlesem Austinem z 2,28 m. .
Przypadek dopingu i koniec kariery (1999-2001)
Na początku sezonu 1999 w Maebashi Sotomayor zdobył czwarty złoty medal w swojej karierze na halowych mistrzostwach świata , co czyni go najbardziej utytułowanym sportowcem w tych zawodach. Wygrał zawody z 2,36 mi wyprzedził Rosjanina Wiaczesława Woronina w liczbie prób . Zdobył nowy tytuł mistrza kraju w maju, zanim wygrał na początku lata na spotkaniu Gaz de France w Paryżu-Saint-Denis, skacząc na 2,34 m , wyprzedzając Voronina i Forsytha. Plik30 lipca 1999W Winnipeg w Kanadzie Kubańczyk po raz czwarty z rzędu zdobył tytuł Pan American Games , pokonując wysokość 2,30 m . Ale 4 sierpnia w komunikacie prasowym Pan American Games Medical Commission donoszono o pozytywnej kontroli dopingowej kokainy wobec Javiera Sotomayora. Wkrótce po drugiej opinii potwierdzającej udowodniony doping Kubańczyka, IAAF postanawia odebrać mu złoty medal i zawiesić go we wszystkich zawodach sportowych na dwa lata, tj. Do31 lipca 2001. Wspierany przez Fidela Castro , szefa rządu kubańskiego i Alberto Juantorena , prezesa Kubańskiej Federacji Lekkoatletycznej, a po długiej batalii prawnej prowadzonej przez kubańskie organizacje sportowe, Javier Sotomayor widzi2 sierpnia 2000, jego wyrok skrócono do jednego roku za „wyjątkowe okoliczności” umożliwiające mu udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 . Według organów międzynarodowych, te wyjątkowe okoliczności uwzględniają karierę Kubańczyka oraz fakt, że w ciągu piętnastu lat na najwyższym szczeblu ten ostatni przeszedł trzysta testów antydopingowych, wszystkie z wynikiem negatywnym.
Wrócił na naszyjniki 15 sierpnia 2000na mityngu Montauban , wygrywając zawody z 2,28 m , a następnie wygrywając na spotkaniu Herculis w Monako z 2,30 m . W Sydney bierze udział w swoich trzecich igrzyskach olimpijskich z rzędu. Kubańczyk opuścił igrzyska z 1984 i 1988 roku z powodu bojkotu. Zakwalifikowany do finału dzięki skokowi na 2,27 m Javier Sotomayor ustanowił24 września 2000jego najlepszy skok roku na 2,32 m , drugie miejsce za zawodami zajął Rosjanin Sergey Klyugin (2,35 m ) i Algierczyk Abderrahmane Hammad (2,32 m ). Na początku 2001 roku Sotomayor zajął dopiero piąte miejsce na halowych mistrzostwach świata z 2,25 m , sześć centymetrów mniej niż jego rekord sezonu ustanowiony dwa tygodnie wcześniej w Atenach. Po powrocie na Kubę, 27 maja w Hawanie zdobył swój dwunasty i ostatni tytuł mistrza kraju na świeżym powietrzu. W sierpniu wziął udział w szóstych mistrzostwach świata w Edmonton , spadając z podium na 2,33 m , czyli tyle samo co medaliści z Rosji Wiaczesław Woronin i Jarosław Rybakow . Sezon 2001 zakończył zwycięstwem w rajdzie Yokohama z 2,31 m , kilka dni po przekroczeniu poprzeczki 2,35 m do Somosko. Plik11 października 2001, kilka dni przed swoimi trzydziestymi piątymi urodzinami Javier Sotomayor ogłasza, że kończy karierę sportową. Plik25 listopada, Międzynarodowe władze potwierdzają informacje z hiszpańskiego radia ukazując pozytywny test dla nandrolonu kubańskiej sportowca, przeprowadzona podczas spotkania w Teneryfie z14 lipca 2001. Plik10 stycznia 2002, IAAF potwierdza doping kubańskiego sportowca i postanawia zawiesić go dożywotnio na zawodach sportowych.
Konwersja
W 2004 roku Javier Sotomayor został powołany na członka zarządu Kubańskiej Federacji Lekkoatletycznej jej prezesa, byłego mistrza olimpijskiego Alberto Juantoreny . Pełni również funkcję menadżera zespołu wysokiego szczebla.
Styl
Javier Sotomayor posiada szablon dostosowany do ćwiczenia skoku wzwyż na najwyższym poziomie. Mierzący 1,93 m, jego optymalna waga w okresie aktywności wynosi około 80 kg. Zapytany w 1989 roku o kubańską technikę skoków, były rekordzista świata, Dwight Stones, przyznaje, że jego główne cechy leżą głównie w szybkości jego podbiegania oraz gwałtownej zmianie tempa na początku jego umieszczania i rozmachu. Amerykanin dodaje też, że siła jego ścięgien pozwala na wyjątkowe rozluźnienie w pionie. Pomimo tego bardzo szybkiego podbiegania Javier Sotomayor udaje się kontrolować przejście przeszkody, znajdując się prawie równolegle do drążka.
Nagrody
Javier Sotomayor to odnoszący największe sukcesy skoczek wzwyż. Jedyny zawodnik się dwukrotnie wygrał Świata Outdoor Mistrzostwa w skoku wzwyż (w 1993 i 1997), zdobył cztery złote medale na Halowe mistrzostwa świata (1989, 1993, 1995 i 1999), spektaklu, który tylko Szwed Stefan Holm udało pasować. Zwycięzca Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992 r. I srebrny medalista w Sydney , w 2000 r. Zdobył także trzy kolejne tytuły na Igrzyskach Panamerykańskich i dwukrotnie wygrał w finałach IAAF (1994 i 1998). W skali kraju Sotomayor jest najczęściej nagradzanym kubańskim skoczkiem wzwyż ze swoimi dwunastoma tytułami na świeżym powietrzu.
Międzynarodowy
Krajowy
Javier Sotomayor zdobył dwanaście tytułów na mistrzostwach Kuby w lekkoatletyce na świeżym powietrzu w latach 1986-1989, 1991-1995, a także 1998, 1999 i 2001.
Statystyka
Dokumentacja
Javier Sotomayor czterokrotnie pobił rekord świata w skoku wzwyż, trzykrotnie w terenie i raz w hali. Ustanowiono pierwszy rekord świata8 września 1988na spotkaniu w Salamance z 2,43 m , o jeden centymetr lepszy niż poprzednia najlepsza światowa marka Szweda Patrika Sjöberga . Kubańczyk pobił dwa nowe rekordy świata w następnym roku, 2,43 m w hali na świecie w Budapeszcie,4 marca 1989, następnie 2,44 m dalej29 lipca 1989w San Juan . Jego ostatni wyczyn, dokonany cztery lata później,27 lipca 1993, Ponownie w Salamance, mierzy 2,45 mi jest aktualnym rekordem świata w dyscyplinie na świeżym powietrzu.
W swojej osiemnastoletniej karierze na najwyższym poziomie Sotomayor przekroczył ponad dwadzieścia jeden razy poprzeczkę powyżej 2,40 mi przekroczył 89-krotnie wysokość 2,35 m. Wykonał siedem z dziesięciu i czternaście z dwudziestu najlepszych skoków wszechczasów w plenerze oraz cztery z dziesięciu najlepszych skoków wszechczasów w hali.
Postęp
|
|
Najlepszy występ roku
Przez osiemnaście lat kariery na najwyższym poziomie Javier Sotomayor zawsze znajdował się w gronie dziesięciu najlepszych sportowców światowych rekordów ustanowionych każdego roku przez IAAF, zajmując miejsce w pierwszej trójce jedenastu razy i ośmiokrotnie uzyskując tytuł „Najlepszego świata wykonawca roku ” , w 1988, 1989, 1991, 1993, 1994, 1995, 1997 i 1998.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uwagi i odniesienia
- (es) „ Javier Sotomayor, rekordzista mundial de altura, se nacionaliza español ” , w elmundo.es ,25 lipca 2015.
- (Es) „ Madrid concede la nacionalidad española a los atletas Javier Sotomayor y Orlando Ortega ” , na diariodecuba.com ,24 lipca 2015 r(dostęp 25 lipca 2015 ) .
- Sotomayor nadal chce dominować na świecie , La Dépêche.fr <, 13 sierpnia 2000
- (es) José Godoy: el viejo genio de las alturas , juventudrebelde.cu, 12 stycznia 2010
- Robert Parienté i Alain Billouin, La Fabuleuse Histoire de l'athlétisme , Paryż, Minerva Press , 2003, ( ISBN 2830707273 )
- (ES) Biografia Javier Sotomayor , biografiasyvidas.com, dostępne 02 stycznia 2010
- (it) [PDF] Szczegóły kariery Javiera Sotomayora , winalltime.it
- (w) Wyniki globalnych Indoor Games 1985 , gbrathletics.com, obejrzano 1 st styczeń 2010
- (w) Wyniki World Cup of Nations w 1985 roku , gbrathletics.com, obejrzano 1 st styczeń 2010
- Robert Parienté i Alain Billouin, op. cit. , str. 569
- (w) 2nd mistrzostwa świata w lekkoatletyce Roma 28-Aug / 06-wrz-87 , na stronie IAAF, dostępne na 1 st stycznia 2010
- Otwarcie Igrzysk Olimpijskich w Seulu , perspektywa.usherbrooke.ca, 17 września 1988
- Robert Parienté i Alain Billouin, op. cit., str. 568
- (w) rekord progresji światowego skoku wzwyż , apulanta.fi, obejrzano 1 st styczeń 2010
- (w) Results of World Indoor Championships 1989 , gbrathletics.com, dostęp 2 stycznia 2010
- (w) World Records w skoku wzwyż pomieszczeniu , strona IAAF, dostępne na 1 st stycznia 2010
- Robert Parienté i Alain Billouin, op. cit., str. 569
- (w) Wyniki Pucharu Narodów Świata w 1989 r. , Gbrathletics.com, dostęp 2 stycznia 2010 r
- [PDF] Javier Sotomayor: wysokość zdobyta , Enrique Capetillo, The Olympic Review, 1994
- Best performances of the year 1991 , apulanta.fi, dostęp 2 stycznia 2010
- (w) Wyniki 1991 World Championships , strona internetowa IAAF, dostęp 2 stycznia 2010
- (w) Najlepszy występ wszechczasów w skoku wzwyż , strona internetowa IAAF, dostęp 2 stycznia 2010
- Robert Parienté i Alain Billouin, op. cit., str. 570
- Robert Parienté i Guy Lagorce, The Fabulous History of the Olympic Games , strona 688, Paryż, Minerva 2004
- (w) Szczegółowy konkurs Igrzysk Olimpijskich 1992 , todor66.com, dostęp 3 stycznia 2010
- Sotomayor wreszcie w L'Humanité , 3 sierpnia 1992
- (w) Best performance of 1992 , apulanta.fi, dostęp 3 stycznia 2010
- (w) Wyniki Pucharu Narodów Świata w 1992 r. , Gbrathletics.com, dostęp 3 stycznia 2010 r
- (w) pana Kuby wysokiej osiągnięcia: Javier Sotomayor pobił swój własny rekord świata wysoki skok w zeszłym tygodniu , The Independent, 1 st sierpień 1993
- (w) Wyniki Mistrzostw Świata 1993, strona internetowa IAAF, dostęp 3 stycznia 2010
- (w) Best performance of 1994 , apulanta.fi, dostęp 3 stycznia 2010
- (w) Najlepszy wynik wszechczasów w skoku wzwyż , strona internetowa IAAF, dostęp 3 stycznia 2010
- (w) Wyniki Pucharu Narodów Świata w 1994 r. , Gbrathletics.com, dostęp 3 stycznia 2010 r
- (Es) El Rey de las alturas , cubahora.cu, 13 października 2007
- [PDF] (w) Wyniki halowych mistrzostw świata 1995 Strona internetowa IAAF, dostęp 3 stycznia 2010
- (w) Wyniki Pan American Games w 1995 r. , Gbrathletics.com, dostęp 3 stycznia 2010 r
- (w) Najlepszy występ roku 1995 apulanta.fi, dostęp 3 stycznia 2010
- (w) Wyniki mistrzostw świata w 1995 r. , Strona internetowa IAAF, dostęp 3 stycznia 2010 r
- (w) Top global performance of 1996 , apulanta.fi, dostęp 4 stycznia 2010
- (w) Konkurs Szczegóły Igrzysk Olimpijskich 1996 , todor66.com, dostęp 4 stycznia 2010
- (w) Wyniki 1997 World Championships , strona internetowa IAAF, dostęp 4 stycznia 2010
- (w) Best performance of 1998 , apulanta.fi, dostęp 4 stycznia 2010
- Robert Parienté i Alain Billouin, op. cit., str. 571
- (w) Wyniki finału Grand Prix w 1998 r. , Strona internetowa IAAF, dostęp 4 stycznia 2010 r
- (w) Wyniki Pucharu Narodów Świata 1998 , strona internetowa IAAF, dostęp 4 stycznia 2010
- (w) Szczegóły zawodów Halowe Mistrzostwa Świata w 1999 roku , strona internetowa IAAF, dostęp 4 stycznia 2010
- (w) Pan-American Games: Sotomayor jest powiązany z pozytywnym wynikiem testu na obecność narkotyków , The Independent, 5 sierpnia 1999
- Career Javier Somayor , The athletics Net, dostęp 9 stycznia 2010
- Javier Sotomayor dopuszczony do Igrzysk Olimpijskich , Le Nouvel Observateur, 3 sierpnia 2000
- (w) Skok szczegółów konkursu na Igrzyska Olimpijskie 2000 , todor66.com, dostęp 4 stycznia 2010
- (w) Wyniki Mistrzostw Świata 2001 , strona internetowa IAAF, dostęp 4 stycznia 2010
- (w) Sotomayor stoi nieruchomo , Humanity, 15 października 2001
- Nandrolone także dla Sotomayor , dhnet.be, 26 listopada 2001
- (es) IAAF confirmma el positivo de Sotomayor en Tenerife , abc.es, 10 stycznia 2002
- (es) Sotomayor desafiado por otro listón , trabajadores.cu, 28 października 2008
- (w) One Giant Leap , Sports Illustrated, 7 sierpnia 1989
- Techniki skoku wzwyż - Crossings , Jean-François Thirion, Dossiers de l'Équipe, dostęp 8 stycznia 2010
- (w) Outdoor High Jump all time , strona internetowa IAAF, dostęp 2 stycznia 2010
- (w) Indoor High Jump all time , strona internetowa IAAF, dostęp 2 stycznia 2010
- (w) Yearlist minionego , apulanta.fi, obejrzano 1 st styczeń 2010
- Ranking ustanowiony przez IAAF na podstawie najlepszych wyników roku
Linki zewnętrzne
- Zasoby związane ze sportem :
- [PDF] Kariera Javiera Sotomayora, winalltime.it
- Dokumentacja urzędowa :