Jacques Trorial | |
Jacques Trorial w 2017 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Sekretarz Stanu ds. Edukacji Narodowej | |
10 lipca 1968 - 20 czerwca 1969 ( 11 miesięcy i 10 dni ) |
|
Prezydent | Charles de Gaulle |
Rząd | Couve de Murville |
Poprzednik | Marie-Madeleine Dienesch |
Następca | Pierre Billecocq |
Poseł francuski | |
3 kwietnia 1967 - 12 sierpnia 1968 ( 1 rok, 4 miesiące i 9 dni ) |
|
Wybór | 12 marca 1967 |
Ponowna elekcja | 30 czerwca 1968 |
Okręg wyborczy | 7 e Meurthe et Moselle |
Grupa polityczna | UDR |
Poprzednik | Louis Dupont |
Następca | Robert Richoux |
Biografia | |
Imię urodzenia | Jacques Leon Trorial |
Data urodzenia | 8 lutego 1932 |
Miejsce urodzenia | Saulnes ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna |
UD- V e UDR |
Ukończyć |
IEP Strasburg IHEDN |
Zawód | Podprefekt |
Jacques Trorial , urodzony dnia8 lutego 1932w Saulnes jest wyższym urzędnikiem i politykiem francuskim .
Zastępca 7 th powiat Meurthe i Mozela w 1967 był krótko Ministrowie edukacji Wielkiej Brytanii po wydarzeniach z maja 1968 roku . Następnie kierował różnymi organizacjami transportu morskiego i rzecznego .
Jacques Trorial jest synem Gilberta Troriala, brygadzisty w Société des aciéries de Longwy .
Po ukończeniu zajęć w Lycée de Longwy i uzyskaniu licencji prawniczej i dyplomu Instytutu Nauk Politycznych w Strasburgu w 1952 r. Był regionalnym audytorem w Institut des Hautes Etudes de la Defense Nationale (IHEDN) w 1959 r. .
Odbywa służbę wojskową od Marzec 1957 w Wrzesień 1958 . Jest honorowym kapitanem służby sztabowej .
Zaprzysiężony ekspert ds. Szkód wojennych przemysłowych i handlowych delegacji Ministerstwa Odbudowy i Mieszkalnictwa Bas-Rhin (Marzec 1953-Kwiecień 1955), zostaje następnie przyłączony do prefektury Meuse d 'Kwiecień 1955 w 1 st marca 1957.
Po dwuletnim kursie został mianowany szefem sztabu prefekta Ardennes (1958) i Lot-et-Garonne (1959), wówczas sub-prefekt okręgu Bar-sur-Aube (1963).
Chargé de mission w gabinecie ministra spraw wewnętrznych, został zastępcą, a następnie szefem serwisu informacyjnego burmistrzów i radnych generalnych (1964-1967).
dostępne od Marzec 1967 w Grudzień 1969, zostaje przywrócony, mianowany podprefektem hors classe, a następnie umieszczony, dekretem z 14 maja 1975, w specjalnej dostępności (bez leczenia). Odszedł na emeryturę w 1992 roku.
Został wybrany zastępca 7 th powiat Meurthe i Mozela12 marca 1967i wybrano ponownie 30 czerwca 1968. W dniu został mianowany sekretarzem stanu ds. Edukacji narodowej12 lipca 1968w rządzie Couve de Murville pod koniec prezydentury Charlesa de Gaulle'a .
Odegrał decydującą rolę w wznowieniu edukacji narodowej po 68 maja , będąc specjalnie powierzonym przez premiera Maurice'a Couve de Murville i ministra edukacji narodowej Edgara Faure'a , odpowiedzialnym za zapewnienie powrotu do szkoły i na uniwersytet. od września doListopad 1968, aby nadrobić kilkumiesięczne opóźnienie w zakresie wyposażenia szkół i uniwersytetów (uruchomienie uniwersytetów w Dauphine , Vincennes i Villetaneuse ) oraz wznowić stałe kształcenie. Odszedł z urzędu prawie rok później20 czerwca 1969.
Jest prezesem Stowarzyszenia na rzecz Ekspansji Przemysłowej Lotaryngii (1969-1973) i członkiem Krajowej Komisji Planowania Regionalnego (1969-1973).
Członek Rady Gospodarczej i Społecznej Regionalnego w Île-de-France od 1982 do 2002 roku był stały sprawozdawca komisji finansów (1989-1995) i przewodniczący komisji planowania regionalnego (1995-1998).
Został Przewodniczącym Rady Dyrektorów Autonomicznego Portu Paryża wCzerwiec 1970 (honorowy prezes i administrator od Luty 1997).
Założył komitet armatorów rzecznych w 1971 r., Któremu przewodniczył do 1988 r. Oraz komitet łącznikowy ds. Promocji drogi wodnej do 1987 r.
Pełni również różne mandaty i funkcje w organizacjach transportowych:
Był prezesem Stowarzyszenia na rzecz rozwoju francuskich portów od października 1986 do 2013 roku
[ref. niezbędny], a następnie wiceprzewodniczący Union des ports de France (UPF) od 2013 r.
W grudzień 2020po śmierci Valéry'ego Giscarda d'Estainga jest jedynym wciąż żyjącym byłym członkiem francuskiego rządu pod przewodnictwem Charlesa de Gaulle'a .