Iwan Delianow

Iwan Delianow Obraz w Infoboksie. Tytuł szlachecki
Hrabstwo
Biografia
Narodziny 12 grudnia 1818 r.
Moskwa
Śmierć 10 stycznia 1898 r.(w wieku 79 lat)
Sankt Petersburg
Pogrzeb Cmentarz Ormiański w Smoleńsku ( d )
Narodowość Rosyjski
Szkolenie Wydział Prawa Cesarskiego Uniwersytetu Moskiewskiego ( d )
Działalność Polityk
Ojciec David Artemjevič Deljanov ( d )
Rodzeństwo Q96846922
Q96847153
Inne informacje
Nagrody

Hrabia Iwan Dawidowicz Delianow (po rosyjsku  : Иван Давыдович Делянов ), urodzony12 grudnia 1818 r., zmarł 10 stycznia 1898 r., jest rosyjskim politykiem, pochodzącym z Armenii . Był członkiem Rady Stanu (1874), Ministra Oświecenia Publicznego (Minister Edukacji Narodowej) pod Aleksandra III od 1882 do 1897 roku , a pod Mikołaja II od 1882 do 1897 roku .

Biografia

Ivan Dawidowicz Delianov studiował na Uniwersytecie Moskiewskim , aw 1838 roku uzyskał na doktorat z prawa .

Kariera polityczna

Iwan Dawidowicz Delianow zajmował kilka ważnych stanowisk w różnych rządach. W 1874 został członkiem Rady Stanu. Od 1881 do 1882 kierował Rosyjską Biblioteką Narodową w Petersburgu .

W 1882 r. Aleksander III zaproponował Iwanowi Dawidowiczowi Delianowowi tekę ministra oświaty publicznej. W 1895 został ponownie powołany na to stanowisko przez Mikołaja II.

Karta Uczelni

W 1884 r. Iwan Dawidowicz Delianow przedstawił nowy statut szkół, który pozbawił dawne uniwersytety autonomii. Hrabia odmówił również wstępu na uniwersytety kobietom ( 1886 ).

W czerwcu 1887 r. wydał okólnik, ograniczający dostęp dzieci drobnego pochodzenia do gimnazjów (szkół). Zgodnie z tym dokumentem gimnazja i gimnazja musiały ograniczyć przyjmowanie dzieci z nieszlacheckich warstw społecznych. Rozważano ewentualne wyjątki dla dzieci o niezwykłych zdolnościach.

Rosyjscy rewolucjoniści wykorzystali ten dyskryminujący język, z którego pochodziło słynne powiedzenie Lenina  : „W Związku Radzieckim nawet kucharze mogą rządzić państwem”.

Iwan Dawidowicz Delianow wprowadził do swojej polityki edukacyjnej pewien procent akceptacji Żydów w szkołach. Szkoły mniejszości narodowych zostały poddane przymusowej rusyfikacji.

W 1898 roku , Nikolai Bogolepov udało mu.

Źródło

Linki wewnętrzne