Rodzaj | Biblioteka Narodowa , Biblioteka Publiczna |
---|---|
Ojcowieństwo | Rosyjski obiekt dziedzictwa kulturowego |
Stronie internetowej | (pl + ru) www.nlr.ru |
Adres |
Plac Ostrovski 1/3 ( d ) , 165 корпус 2 Moskovsky Perspective , 36 quay rzeka Fontanki ( en ) i 1/33 ulica Krasnoarmeiskaya 4 ( d ) Sankt-Petersburg Rosja |
---|
Szczegóły kontaktu | 59°56′01″N, 30°20 °08″E′ |
---|
Rosyjska Biblioteka Narodowa ( rosyjski : Российская национальная библиотека ), znajduje się w Petersburgu , jest jedną z największych bibliotek publicznych w świecie. Jest to jeden z elementów sieci bibliotek narodowych z Rosji odpowiedzialnych za depozyt prawnej i nie powinny być mylone z Biblioteki Państwowej Rosji , znajduje się w Moskwie , a obu stron, choć część tej samej sieci mają odrębny status.
Zawiera unikalny i uniwersalny zbiór dokumentów w języku rosyjskim i obcym.
Pochodzi z Cesarskiej Biblioteki Publicznej , założonej w 1795 r. przez Katarzynę II z Rosji i otwartej w rokuStyczeń 1814. Jego długa fasada z kolumnadą jońską znajduje się na rogu prospektu Newskiego i rue Sadovaïa ( rue des Jardins ).
Po stłumieniu powstania kościuszkowskiego w 1794 r. i zdobyciu Warszawy przez Aleksandra Suworowa , Biblioteka Załuskich , licząca 400 tys. woluminów, została uznana za własność rządu rosyjskiego i jako trofeum wojenne została przeniesiona do Petersburga. Fundusze służyły jako podstawa Cesarskiej Biblioteki Publicznej.
Denis Diderot przybył do Petersburga jesienią 1773 r. i wyjechał ponownie wiosną 1774 r. Poświęcił Rosji szereg tekstów napisanych po tej podróży. Diderot następnie sprzedał swoją bibliotekę Katarzynie Wielkiej .
Te książki Diderota i Woltera zostały uzupełnione o 420 000 książek z Biblioteki Załuskich, przejętych przez Rosję, tworząc Cesarską Bibliotekę Publiczną (po rosyjsku : Императорская Публичная библиотека ) w 1795 r.
W 1815 roku The filolog Aleksandr Wostokow dołączył do zespołu bibliotekarzy Biblioteki Narodowej rosyjskiej i znaleźć wśród archiwów The Gospel Ostromir , A Ewangelia z XI th wieku , drugi wydawniczy manuskryptu najstarszy na świecie wschodniosłowiańskich .
Po wyjeździe rządu piotrogrodzkiego do Moskwy biblioteka nadal pełniła funkcje Biblioteki Narodowej Rosji . W 1925 r. nosiła nazwę Państwowej Biblioteki Publicznej, aw 1932 r . zmieniono ją na Bibliotekę ME Saltykov-Szczedrina (do 1992 r.).
W 2010 roku biblioteka posiadała łącznie 35,7 mln artykułów, w tym ponad 15 mln książek, 13 mln pojedynczych magazynów i czasopism, 617 000 rocznych tomów gazet i 450 000 rękopisów.
Biblioteka w przededniu dwustulecia stanęła w obliczu wielkich trudności, zwłaszcza w zakresie rozwoju swoich zbiorów. Ale pewnie inauguruje nową fazę swojego rozwoju: budowę nowego budynku, rozwój IT i zmiany legislacyjne.
Rękopis Bedy Czcigodnego (746)
Ewangelia Trebizondy X th wieku)
Codex Zographensis (en) (ok. 1000)
Kodeks Leningradzki (ok. 1010 r.)
Ewangeliarz Ostromira (1056)
The Great Chronicles of France autorstwa Simona Marmiona (około 1450)
Breviaire z Marie I ponownie Szkocji (1490)
Kochankowie , miniatura perska według dzieła Saadiego (1575-1576)