Ismidon z Sassenage

Ismidon z Sassenage Funkcje
Biskup Die
1097-1115
Kanon
przed 1097
Biografia
Narodziny Nieznana data
Śmierć 28 września 1115 (?)
Rodzina Dom Sassenage
Inne informacje
Impreza 28 września

Ismidon Sassenage , zmarł około 1115, jest katolicki święty , A biskup Die , późno XI th  wieku i na początku XII th  century. Jest obchodzony lokalnie w dniu28 września i świętowali 30 wrześniado martyrologii rzymskiej .

Biografia

Początki

Ismidon (znajdujący się w formach Ismido, Ysmido, Ismeo, Ismio, Hismion , zwłaszcza w Regeste Dauphinois ) pochodzi z Sassenage w Dauphiné. Należy do rodziny szlacheckiej, najprawdopodobniej do rodziny Dauphinoise z Sassenage . Byłby synem, według Nicolasa Choriera ( Historia genealogiczna Domu Sassenage , 1669 s.  20 ) i przejętym przez niektórych jego następców, w tym Gustave de Rivoire de La Bâtie (1867), Hectora, Lorda Sassenage, i Kany. Mógł więc być bratankiem Ismidon, księcia Royans .

Kariera kościelna

Ismidon rozpoczął karierę kościelną w Valence u wuja, zanim został kanonikiem Saint-Étienne w Lyonie.

Został wybrany na biskupa Die przez kapitułę Notre-Dame w 1097. Tę nominację, według Julesa Chevaliera , można przypisać arcybiskupowi Lyonu , Huguesowi , byłemu biskupowi Die. Papież Urban II w liście do arcybiskupa Huguesa zatwierdza wybór nowego biskupa Die. Hugues de Flavigny w swojej Kronice podkreśla tę bliskość między dwoma prałatami. Ismidon towarzyszy mu gdzie indziej w Ziemi Świętej .

Ismidon uczestniczy w trzech soborach: Rzymie w 1099, Poitiers w 1100 i Anse w 1100 .

Kiedy udał się do Rzymu w 1099, był agentem arcybiskupa Lyonu, a jego misją była obrona prymatu Lyonu nad innymi arcybiskupami. List papieża Urbana II do arcybiskupa Huguesa potwierdza rolę, a zwłaszcza umiejętności Ismidona. Obecny w Rzymie, uczestniczył w Soborze Kwietniowym jako legat arcybiskupa Lyonu.

Papież Paschał II w następnym okresie (1099/1118) potwierdza prawa arcybiskupa Vienne do sufraganów w regionie, w szczególności Die.

Przekazał darowiznę na kościół klasztorny Sainte Marie de Sinard ,4 września 1100, do kanoników Oulx , w zamian za roczny cennik. Kilka miesięcy później18 listopada 1100brał udział w synodzie w Poitiers, podczas którego w imieniu arcybiskupa Lyonu bronił biskupa Autun Norgaud. Następnie udaje się do Anse na wezwanie Arcybiskupa Lyonu, które odbywa się w grudniu.

Odbył dwie pielgrzymki do Ziemi Świętej , u boku Hugues de Lyon . Pierwsza ma miejsce w 1101 roku23 września 1003, jest obecny u boku biskupa Grenoble , Huguesa , podczas darowizny od hrabiego Albon , Guigues le Vieux .

W 1106 był świadkiem u Hugues de Grenoble , arcybiskupa Lyonu, w sporze między duchownymi Besançon a opatem Saint-Bénigne z Dijon . W następnym roku był świadkiem w Lyonie u boku biskupów Huguesa z Grenoble i Roberta de Langres  ; arbiter w Genoble, w sporze, który w szczególności sprzeciwia się żonie hrabiego d'Albon i wyznaczony przez papieża na arbitra w sporze między dwoma opactwami.

Do dnia dzisiejszego nie ma żadnych dokumentów z okresu jego biskupstwa, tj. od 1110 do 1113. Chevalier przekonuje, że brak ten można wytłumaczyć drugą, nieudokumentowaną wizytą w Ziemi Świętej, przy jednoczesnym podkreślaniu braku dowodów.

w Kwiecień 1113, jest wymieniony jako sędzia. W tym samym roku podpisał przywilej od biskupa Langres Jocerana de Brancion .

Śmierć i sukcesja

Ismidon umiera 30 września, według nekrologu z Lyonu, prawdopodobnie z roku 1115. Regeste Dauphinois wspomina o obicie 28 lub 30 tego miesiąca. Niekiedy znajdujemy rok 1120, uważany za fałszywy, gdyż akt z września 1116 wymienia jego następcę, Piotra II.

Opuszcza Kapitułę w Lyonie ze złotym pierścionkiem wzbogaconym kamieniem szlachetnym.

Zgodnie z tradycją pozostawia „pamięć zręcznego i bezinteresownego rozjemcy” .

Uroczystość

Z powodu jego działania wierzący uznają go za świętego, zanim zostaną rozpoznani przez Kościół. Zarejestrowany w Martyrologium Rzymskim , obchodzony jest w dniu28 września, w diecezji Valence, Die i Saint-Paul-Trois-Châteaux . Strona nominis.cef.fr podaje30 września.

Jules Chevalier podkreśla, że choć jest ona wymieniona w Vita Sancti Petri Tarentasiensis Episcopi z Geoffreya z Auxerre ( XII th  century), „nic nie da nam większe pojęcie o zaletach naszych świętych hymnów, antyfon których brewiarz Die poświęca na jego pochwała ” .

Hołd

Kościół Saint-Pierre de Sassenage ma witraż gdzie Ismidon jest reprezentowany z napisem na dole: „Saint Ismidon de Sassenage, zmarłego biskupa Zgiń MCXX”. Rejestracja jest nieprawidłowa.

Zamek Sassenage posiada w swoich zbiorach, olej na płótnie nadrukowany XVII th  century, zatytułowany Portret St Ismidon (portret popiersie), którego autor jest nieznany. Obraz został odrestaurowany w 2016 roku.

Uwagi i referencje

  1. „  św Ismidon  ” , na tej stronie nominis.cef.fr (konsultowany w maju 2021 ) .
  2. Aurelien Le Coq, Hugues de Châteauneuf, biskup Grenoble (1080-1132). Reforma gregoriańska i władza biskupia między Rodanem a Alpami , Paryż, Historia. Uniwersytet Paris-Est,2015, 522  s. ( czytaj online ) , s.  225.
  3. Jules Chevalier , Esej historyczny o kościele i mieście Die. Tome I er , od początku aż do 1276 roku , t.  2, Montelimar,1888, 500  pkt. ( czytaj online ) , s.  177-183.
  4. „  Historia i święci diecezji  ” , na stronie diecezji Valence-valence.cef.fr (konsultacja w maju 2021 r . ) .
  5. Gustave de Rivoire de La Bâtie , Herbarz Dauphiné zawierający herby wszystkich szlacheckich i znaczących rodów tej prowincji, wraz z zapisami genealogicznymi uzupełniającymi szlachciców Choriera i Guya Allarda , Lyon, Imprimerie Louis Perrin ( przedruk .  1969 (Allier - Grenoble)) ( 1 st  ed. 1867), 821  str. ( czytaj online ) , s.  684
  6. Regeste Dauphinois , s.  453, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  2630 ( czytać on-line ).
  7. Michelle Berger, Historia gmin Isère: Grenoble i jego okręg , t.  4, Grenoble, Horvath,1987, 469  s. ( ISBN  2-7171-0492-5 ) , s.  184.
  8. Regeste Dauphinois , str.  456, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  2649 ( czytać on-line ).
  9. Regeste Dauphinois , str.  477, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  2778 ( czytać on-line ).
  10. Regeste Dauphinois , str.  477 Tome 1 , zeszytu 2 Acte n O  2780 ( czytać online ).
  11. Regeste Dauphinois , s.  455, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  2648 ( czytać on-line ).
  12. Regeste Dauphinois , s.  459, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  2661 ( czytać on-line ).
  13. Regeste Dauphinois , s.  477, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  2784 ( czytać on-line ).
  14. Regeste Dauphinois , s.  477, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  2775 ( czytać on-line ).
  15. Regeste Dauphinois , s.  489, Tome 1 , zeszytu 2 Acte n O  2866 ( czytać online ).
  16. Aurelien Le Coq, Hugues de Châteauneuf, biskup Grenoble (1080-1132). Reforma gregoriańska i władza biskupia między Rodanem a Alpami. , Paryż, Historia. Uniwersytet Paris-Est,2015, 522  s. ( czytaj online ) , s.  49
  17. Regeste Dauphinois , s.  491, Tome 1 , zeszytu 2 Acte n O  2885 ( czytać online ).
  18. Regeste Dauphinois , s.  501, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  2934 ( czytać on-line ).
  19. Jules Chevalier , eseju historycznego na kościół i miasto Die. Tome I er , od początku aż do 1276 roku , t.  2, Montelimar,1888, 500  pkt. ( czytaj online ) , s.  184-188.
  20. Regeste Dauphinois , s.  504-505, Tome 1 , zeszytu 2 Acte n O  2956 ( czytać online ).
  21. Regeste Dauphinois , s.  506, Tome 1 , zeszytu 2 Acte n O  2966 ( czytać online ).
  22. Regeste Dauphinois , s.  531, tom 1 , zeszyt 2 , procedur N O  3104 i n o  3105 ( czytać online ).
  23. Jules Chevalier , eseju historycznego na kościół i miasto Die. Tome I er , od początku aż do 1276 roku , t.  2, Montelimar,1888, 500  pkt. ( czytaj online ) , s.  188-189.
  24. Regeste Dauphinois , str.  535, Tome 1 , zeszytu 2 , ustawa n o  3131 ( czytać on-line ).
  25. Regeste Dauphinois , s.  536, Tome 1 , zeszytu 2 Act n O  3135 ( czytać online ).
  26. „  Portrait of St Ismidon - Anonymous biskupa Die  ” , na tej stronie atelier-acquaviva.fr (konsultowany w maju 2021 ) .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne