W naukach społecznych interakcji odnosi się do wszystkich wzajemnych działań pomiędzy dwoma lub więcej osobników , podczas której informacje są udostępnione; na przykład kupujący omówi ze sprzedającym i wejdzie w interakcję we wcześniejszym kontekście znanym dwóm bohaterom : wymiany rynkowej.
Mówi się, że interakcja ma charakter społeczny, ponieważ nie tylko wytworzy znaczenie , ale także dlatego, że jest częścią kontekstu, który wpływa na działania każdej osoby. Za związek uważa się trwałą interakcję .
Dla socjologii interakcja społeczna oznacza elementarną wymianę krótkotrwałą. Związek to seria interakcji między tymi samymi osobami w czasie.
Interakcja społeczna jest postrzegana zarówno jako jednostka działania, ale także jako proces, w którym tworzone są historie i znaczenie . Oprócz tego, że są produktywne, interakcje wpływają na siebie nawzajem i mają tendencję do ograniczania każdemu z nich możliwości swobodnego działania: „ Podobnie jak w grze w szachy, każda czynność dokonana we względnej niezależności stanowi cios na szachownicy. Społeczny, który nieuchronnie wywołuje reakcję ze strony innej osoby (na scenie społecznej jest to tak naprawdę wiele zwrotów wykonywanych przez wiele osób) ograniczając swobodę działania pierwszego gracza ”
Związek to historia interakcji społecznych; różni się od interakcji społecznej wpisaniem się w czas trwania i mnogość powiązań, które łączą dwa byty społeczne. Historie są również nośnikami powiązań, które mogą sięgać nawet od interakcji społecznych do relacji: „Relacja między dwojgiem ludzi składa się zatem z wielu historii, które inscenizują interakcje lub powiązania między tymi dwojgiem ludzi. W pewnym sensie zrozumienie relacji wymaga uwzględnienia wielu narracyjnych punktów widzenia ”.
Można zdefiniować interakcję społeczną u ludzi jako „relację międzyludzką, w której interwencja werbalna lub postawa, znacząca ekspresja lub działanie prowokują do działania w odpowiedzi, która rezonuje na inicjatorze (wymiany)”. Ma to fundamentalne znaczenie dla jednostek i sprzyja procesom neurogenezy .
Termin interakcja jest często używany jako skrót interakcji społecznej. Według Edmonda Marca i Dominique'a Picarda ( Vocabulaire de la psychosociologie , Erès, 2016) nie jest ona przedmiotem jednej definicji, „ale wręcz przeciwnie, przedstawia pewną dyspersję semantyczną”: czasami wyznacza proces, czasem przedmiot, czasem punkt widzenia (w szczególności w perspektywie interakcyjnej) do ujęcia zjawisk relacyjnych. Zdaniem autorów interakcja pozostaje uprzywilejowanym przedmiotem psychosocjologii i psychologii społecznej.
Interakcje są werbalne lub niewerbalne (gesty, spojrzenie, postawy itp.).
Interakcje mogą być:
Interakcje opierają się na działaniach, które mogą mieć charakter intrapersonalny lub interpersonalny.
Działania intrapersonalne mogą być:
Działania interpersonalne mogą być również:
Siłę i wartość grupy mierzy liczba, a także jakość interakcji i ich harmonijny rozkład. Jakość tych interakcji jest różna w zależności od dojrzałości grupy.
Znaczenie interakcji nie jest jej nieodłączne, odzwierciedla interpretację jednostki i angażuje jej zachowanie . Na przykład „ behawioryzm ” analizuje nasze działania społeczne pod kątem bodźców / reakcji.
Język jest podstawowym narzędziem dla rozwoju sens świata . Świat jest iloczynem stałej aktywności fizycznych.
Skoncentrowana interakcja różni się od interakcji nieostrej.