Incydent Mainila ( fiński : Mainilan laukaukset ) był incydent wojskowy, który odbył się26 listopada 1939. Tego dnia Armia Czerwona zbombardowała rosyjską wioskę Mainila (ru) (położoną niedaleko Beloostrow ), oświadczyła, że pochodzenie bombardowania pochodzi z Finlandii , granica jest bardzo blisko, i ogłosiła utratę życia. Dzięki tej fałszywej flagi pracy The ZSRR zyskał dużo propagandy i casus belli dla uruchomienia wojny zimowej cztery dni później .
Związek Radziecki podpisał międzynarodowe traktaty o nieagresji z Finlandią: traktat z Tartu w 1920 r., Pakt o nieagresji podpisany w 1932 r., Który odnowiono w 1934 r., Oraz Kartę Ligi Narodów . Rząd radziecki próbował trzymać się tradycji legalizmu i do rozpoczęcia wojny potrzebny był casus belli . Wcześniej w tym samym roku nazistowskie Niemcy zorganizowały stosunkowo podobny incydent w Gliwicach, aby stworzyć dla siebie pretekst do wycofania się z paktu o nieagresji z Polską . Ponadto radzieckie gry wojenneMarzec 1938 i 1939 były oparte na scenariuszu, w którym incydenty graniczne we wsi Mainila rozpoczęłyby wojnę.
Wystrzelono siedem pocisków artyleryjskich, a ich punkty lądowania zostały wykryte przez trzy fińskie posterunki obserwacyjne. Świadkowie ci oszacowali, że pociski eksplodowały około 800 metrów na terytorium ZSRR. Finlandia zaproponowała neutralne śledztwo w sprawie incydentu, ale Związek Radziecki odmówił i zerwał stosunki dyplomatyczne z Finlandią w dniu29 listopada.
Dokumenty z prywatnych archiwów Kadry Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego Andrieja Żdanowa jednoznacznie sugerują, że cały incydent został zaaranżowany w celu przedstawienia Finlandii jako agresora i rozpoczęcia ofensywy. Finowie zaprzeczyli jakiejkolwiek odpowiedzialności za ataki i zidentyfikowali sowiecką artylerię jako odpowiedzialną. Rzeczywiście, dzienniki fińskich baterii artyleryjskich zlokalizowanych w pobliżu granicy wskazywały, że Mainila była poza zasięgiem każdego z nich, ponieważ zostały wcześniej wycofane, aby zapobiec takim incydentom.
W następnych dniach po bombardowaniu radziecka machina propagandowa generowała wiele hałasu na temat innych fikcyjnych aktów agresji fińskiej. Związek Radziecki następnie potępił pakt o nieagresji z Finlandią i30 listopada 1939, rozpoczął pierwsze ofensywy wojny zimowej.
Finowie natychmiast przeprowadzili dochodzenie, w wyniku którego stwierdzono, że żadna fińska artyleria ani moździerze nie mogły dotrzeć do wioski Mainila. Marszałek Mannerheim nakazał wszystkie fińskie armat do tyłu, aby wycofać się poza zasięgiem. Ponadto fińscy strażnicy graniczni powiedzieli, że słyszeli odgłosy ostrzału artyleryjskiego z radzieckiej strony granicy.
Rosyjski historyk Pavel Aptekar przeanalizował odtajnione sowieckie dokumenty wojskowe i stwierdził, że codzienne raporty żołnierzy znajdujących się w regionie nie wskazywały na żadne ofiary w omawianym okresie, co doprowadziło go do wniosku, że bombardowanie wojsk radzieckich było zakładane na scenie.
Lata po incydencie przywódca Związku Radzieckiego Nikita Chruszczow napisał, że zbombardowanie Mainili zostało zlecone przez feldmarszałka Grigorija Kulika . W 1994 roku prezydent Rosji Borys Jelcyn potępił wojnę zimową , uznając, że jest to wojna agresyjna.