Tożsamość Lagrange'a

W matematyce , a zwłaszcza w algebrze , tożsamość Lagrange'a , odkryta przez Josepha Louisa Lagrange'a , jest formułą przekształcającą iloczyn sum kwadratów w inną sumę kwadratów; ma to istotny wpływ na właściwości iloczynu krzyżowego .

Algebraiczne sformułowania tożsamości

Tożsamość Lagrange'a jest:

Ma zastosowanie do dowolnych dwóch rodzin ( a 1 , a 2 ,…, a n ) i ( b 1 , b 2 ,…, b n ) liczb rzeczywistych lub zespolonych , lub bardziej ogólnie do elementów pierścienia przemiennego . To szczególny przypadek tożsamości Bineta-Cauchy'ego .

W rzeczywistości możemy to wyrazić bardziej zwięźle za pomocą notacji wektorowej:

gdzie a i b są wektorami ℝ n . Wyrażenie to można rozszerzyć do ℂ n , zastępując iloczyn skalarny iloczynem hermitowskim, a kwadrat liczby zespolonej z kwadratem jej modułu | z | :

to jest do powiedzenia :

Prawa strona równości jest dodatnia i znosi się tylko wtedy, gdy a i b są współliniowe , tożsamość Lagrange'a pociąga za sobą nierówność Cauchy'ego-Schwarza i jej przypadek równości w przypadku przestrzeni euklidesowych (takich jak ℝ n ) i jej analog w przestrzeniach hermitowskich (as ℂ n ).

Przypadki specjalne n = 2 i n = 3 mają interpretacje geometryczne:

Demonstracja wersji algebraicznej

Poniższy dowód odpowiada bezpośrednim obliczeniom algebraicznym i dlatego jest ważny w każdym pierścieniu przemiennym .

Tożsamość Lagrange'a w algebrze zewnętrznej

Korzystając z produktu zewnętrznego , tożsamość Lagrange można zapisać:

Daje więc normę iloczynu zewnętrznego dwóch wektorów zgodnie z ich iloczynem skalarnym:

Tożsamość Lagrange'a i iloczyn krzyżowy

W trzech wymiarach tożsamość Lagrange'a mówi, że kwadrat pola równoległoboku jest równy sumie kwadratów powierzchni jego rzutów na trzech płaszczyznach współrzędnych. Algebraicznie, jeśli a i b są wektorami ℝ 3 z normą | a | i | b |, możemy zapisać tożsamość za pomocą iloczynu krzyżowego i iloczynu skalarnego  :

Rzeczywiście, lewa strona jest

gdzie θ jest kątem utworzonym przez wektory a i b  ; jest polem równoległoboku boków | a | i | b | i kąta θ (patrz także artykuł Determinant (matematyka) ), a zatem lewa strona jest kwadratem tego obszaru. Iloczyn poprzeczny po prawej jest zdefiniowany przez

wektor, którego współrzędne są (w wartościach bezwzględnych) polami rzutów równoległoboku odpowiednio na płaszczyzny yz , zx i xy .

W wymiarze 7

Dla wektorów a i b ℝ 7 tożsamość Lagrange'a można zapisać, podobnie jak w przypadku ℝ 3 , w postaci:

Jednak 7-wymiarowy iloczyn poprzeczny nie ma wszystkich właściwości zwykłego iloczynu krzyżowego. Na przykład nie weryfikuje tożsamości Jacobiego .

Interpretacja przez kwaternionów

Kwaternion P określa się jako sumę skalarnych T i wektor v  :

Produkt dwóch kwaterniony t = t + V i Q = a + w jest określone

Koniugat q jest

a kwadrat jego normy to

Mamy multiplikatywność normy, to znaczy, że dla kwaternionów p i q mamy:

O quaternions p i q mówi się, że są urojone (lub czyste), jeśli ich część skalarna wynosi zero, lub jeśli

Tożsamość Lagrange'a (w wymiarze 3) sprowadza się po prostu do stwierdzenia multiplikatywności normy dla urojonych kwaternionów

ponieważ z definicji

(Multiplikatywność dla dowolnych kwaternionów daje inną ważną tożsamość: tożsamość czterech kwadratów Eulera ).

Bibliografia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Lagrange's identity  ” ( zobacz listę autorów ) .
  1. (w) Eric W. Weisstein , CRC Concise Encyclopedia of Mathematics , CRC Press , 2003, 2 II  wyd. , 3252  s. ( ISBN  978-1-4200-3522-3 , czytaj online ).
  2. (w) Robert E. Greene i Steven G. Krantz , Teoria funkcji jednej zmiennej złożonej , AMS , 2006, 3 e  ed. , 504  str. ( ISBN  978-0-8218-3962-1 , czytaj online ) , „Ćwiczenie 16” , s.  22.
  3. (w) Vladimir A. Boichenko, Leonov Gennadii Alekseevich and Volker Reitmann, Teoria wymiarów dla zwykłych równań różniczkowych , Vieweg + Teubner Verlag , 2005( ISBN  3-519-00437-2 , czytaj online ) , str.  26.
  4. (w) J. Michael Steele , The Cauchy-Schwarz Master Class: An Introduction to the Art of Mathematical Inequalities , UPC ,2004, 306  str. ( ISBN  978-0-521-54677-5 , czytaj online ) , „Ćwiczenie 4.4: Tożsamość Lagrange'a dla liczb zespolonych” , s.  68-69.
  5. Patrz na przykład strona 4 z rozdziału 7 w tej książce Frank Jones, Uniwersytecie Rice .
  6. (w) Howard i Chris Anton Rorres, Elementary Linear Algebra: Applications Version , John Wiley & Sons ,2010, 10 th  ed. , 773  s. ( ISBN  978-0-470-43205-1 i 0-470-43205-5 , czytaj online ) , „Relacje między iloczynami skalarnymi i krzyżowymi” , str.  162.
  7. (w) Pertti Lounesto , Clifford Algebras and spinors , CUP,2001, 2 II  wyd. , 338  s. ( ISBN  978-0-521-00551-7 , czytaj online ) , str.  94.
  8. Lounesto 2001 . Zobacz w szczególności § 7.4 Produkty krzyżowe w § 7 , str.  96 .
  9. (w) Jack B.Kuipers , Quaternions and Rotation Sequences: A Primer with Applications to Orbits, Aerospace and Virtual Reality , PUP ,2002, 371,  str. ( ISBN  978-0-691-10298-6 , czytaj online ) , rozdz.  § 5.6 („Norma”) , s.  111.
<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">