I Rantzau ( Les Rantzau ) jest opera w czterech aktach przez Pietro Mascagni (1892), w oparciu o libretto autorstwa Guido Menasci i Giovanni Targioni-Tozzetti i zainspirowany spektaklu Les Rantzau (1873) przez pisarzy Erckmann-Chatrian , z po ich powieści (1882) Les Deux Frères .
To miał premierę w Teatro della Pergola we Florencji , we Włoszech , na10 listopada 1892.
Uwertura cieszy się popularnością i została nagrana w Berlinie w 1927 roku pod batutą Mascagniego. Solo sopranistki w akcie 1 jest doskonałym przykładem prawdziwej melodii werystycznej i ma emocjonalny wpływ podobny do tego samego utworu kompozytora Cavalleria rusticana . Duet sopranowo-tenorowy jest imponujący (nagrany w ostatnich latach przez Plácido Domingo i Renatę Scotto ), ale opera ta jest chyba najmniej wykonywana ze wszystkich "innych" oper Mascagniego, mając tylko jedno nagranie całej opery.
| Rola | Głos | Kreacja, 10 listopada 1892 (szef: -) |
|---|---|---|
| Gianni Rantzau | baryton | Mattia Battistini |
| Giorgio | tenor | Fernando De Lucia |
| Luisa | sopran | Hariclea Darclée |
| Giacomo Rantzau | Niska | Luigi Broglio |
| Fiorenzo | baryton | Edoardo Sottolana |
| Giulia | mezzosopran | Stefania Collamarini |
| Lebel | tenor | Giovanni Paroli (en) |