Rodzaj | Dwór |
---|---|
Budowa | 1672-1673 |
Dziedzictwo |
![]() |
Kraj | Francja |
---|---|
Region |
![]() |
Departament |
![]() |
wspólny |
![]() |
Adres | 1 rue Nationale |
Informacje kontaktowe | 43 ° 17 ′ 57 ″ N, 5 ° 22 ′ 35 ″ E |
---|
Hotel Pesciolini to dawny dwór znajduje się w 1 st dzielnicy z Marsylii , w Francji , na n ° 1 ul Krajowego na rogu z Rue d'Aix .
Ten hotel znajduje się w XVII -tego wieku na rogu ulicy Narodowy i Aix ulicy ma na swej strony południowej elewacji do Belsunce nad konwencjonalnym urządzeniu budynków Marsylia z trzema oknami. Niższy poziom składa się ze sklepów i antresoli, dwóch szlachetnych kondygnacji oraz poddasza na trzecim piętrze. Ten hotel słynie z balkonu z kutego żelaza na pierwszym piętrze, na którym stoją dwa monumentalne Atlantydy, obramowujące strzałę w dziesiątkę na antresoli, pod którą wyrzeźbione są dwa pochylone sfinksy . Każdy Atlantean jest obsługiwany przez kolumnę otaczającą przednie drzwi. Jeśli ogólna aranżacja tej dekoracji może przywoływać architekturę tylnych zamków statków z wysokimi burtami, którymi opiekował się Pierre Puget w arsenale w Tulonie, nie można mu przypisać autorstwa tego dzieła.
Herkules Pesciolini, mąż Marii de Palagio z rodziny z San Gimignano w Toskanii , urodzony w Marsylii bankier i kupiec. Znamy go co najmniej troje dzieci: Marsylia poślubia Jeansoulen, Antoine i Amant, który poślubia26 lipca 1665 z Françoise de Cousinéry, córką Barthélemy de Cousinéry, który był trzecim konsulem Marsylii w latach 1659-1660 i który będzie drugim radnym w 1668 roku. 9 kwietnia 1672dla jego teścia działka budowlana położona w pobliżu klasztoru Récollets, z której do dziś zachował się tylko kościół Saint-Théodore . Plik18 czerwcaW tym samym roku miał prywatną rezydencję zbudowaną na tej ziemi przez przedsiębiorców César Portal i Alexandre Casteau. Prace zakończyły się szybko pod koniec 1673 r. Lub na początku 1674 r. Ustalona cena (szacunek)18 czerwca 1672wskazuje wszystkie standardy konstrukcji i określa, że zamiast konsol przewidzianych na planach murarze wykonają dwa kolosy, które będą podtrzymywać i podtrzymywać balkon; pomimo wyraźnego odniesienia do domu M. Maurela de Pontevès (hotel d'Espagnet) przy Cours Mirabeau w Aix-en-Provence , jasne jest, że rzeźbiarze, których tożsamość jest nieznana, inspirowali się dwoma rzeźbiarzami atlantes przez Pierre Puget do ratusza Tulonu w 1657 roku: rzeczywiście ruchy tułowia i ramion są bardzo podobne w obu pracach <.
Budynek powstał w latach 1672-1673. Jego monumentalna brama została uznana za zabytek przez dekret z dnia8 marca 1929.
Nie wiemy, czy Amant de Pesciolini mieszkał w tym hotelu, ale od 1692 roku budynek ten był wynajmowany Jean-Paul de Foresta (1631-1721), którego nie należy mylić z komendantem Foresta, który wyróżnił się przed Palermo . Miłośnik Pesciolini zapisuje ten hotel swojej jedynej córce Marie-Anne, która poślubia radnego Parlamentu Jeana de Montaud. Ten ostatni sprzedał hotel w 1708 r. Pośrednikowi Josephowi Villetowi, który w 1714 r. Sprzedał go Nicolasowi de Gantel-Guitton. W okresie rewolucji budynek nadal jest własnością rodziny, która jednak już w nim nie mieszka. Joachim-Elzéard de Gantel-Guitton , syn Nicolasa i były burmistrz Marsylii, uciekł do Lyonu po pożarze jego zamku w Mazargues w 1790 roku i odebrał całą swoją własność na rzecz swojego syna Nicolasa Jean Joachima. Ten ostatni zostanie aresztowany i stracony28 grudnia 1793. W następnym roku jego towary zostały sprzedane na aukcji, a hotel Pesciolini został sprzedany Barthélemy'emu Girardowi za 89 500 funtów. Po raz kolejny wystawiony na aukcję w 1806 roku przez beneficjentów Girarda, hotel stał się własnością Jean-Sylvestre Reynarda, rafinerii cukru, który w 1821 roku sprzedał go Jean-Josephowi Martinowi, producentowi mydła. Córka tego ostatniego, Catherine Joséphine Martin, odziedziczyła hotel w 1836 roku; owdowiała po pierwszym małżeństwie, ponownie wyszła za mąż za André-Élisée Reynard , burmistrza Marsylii w latach 1843-1848, który był własnym synem Jean-Sylvestre Reynarda, co pozwoliło na powrót dobra w rodzinie poprzedniego właściciela