Człowiek Steinheim | |||
Oryginalna czaszka Steinheim | |||
Informacje kontaktowe | 48 ° 58 ′ 06 ″ na północ, 9 ° 16 ′ 34 ″ na wschód | ||
---|---|---|---|
Kraj | Niemcy | ||
Wylądować | Badenia-Wirtembergia | ||
Sąsiednie miasto | Steinheim an der Murr | ||
Data | 340 000 do 300 000 lat | ||
Okres geologiczny | Środkowy plejstocen | ||
Epoka geologiczna | Środkowy paleolit | ||
Odkryto na | 1933 | ||
Odkrywcy | Karl Sigrist | ||
Wiek | 25 lat | ||
Seks | kobiecy | ||
Zidentyfikowano w | Człowiek neandertalczyka | ||
Geolokalizacja na mapie: Badenia-Wirtembergia
| |||
Human Steinheim to nazwa nadana do ludzkiej czaszki skamieniałości odkryto w 1933 roku w Steinheim an der Murr , 20 km na południowy północ od Stuttgartu w Badenii-Wirtembergii w Niemczech . Skamieniałość, datowana od około 340 000 do 300 000 lat temu, jest dziś przypisywana głównie neandertalczykom .
Czaszka Steinheim została znaleziona 24 lipca 1933 roku przez Karla Sigrista podczas eksploatacji jego żwirowni w Steinheim an der Murr , pośrodku 15-metrowej ściany żwirowej. Niemiecki paleontolog Fritz Berckhemer przybył na miejsce ze Stuttgartu tego samego dnia i mógł w ten sposób zbadać znalezisko nadal umieszczone w ścianie.
Skamielina została opisana w 1936 roku przez Fritza Berckhemera, z pomocą jego asystenta Maxa Böcka. Z tej okazji stworzył imię Homo steinheimensis , które nie zostało zachowane w środowisku naukowym.
Uważa się, że czaszka, uważana za smukłą, należy do kobiety w wieku około 25 lat.
Czaszka jest lekko spłaszczona w wyniku deformacji tafonomicznej . Miałby pojemność czaszki od 1110 do 1200 cm 3 . Inni autorzy szacują ją na 1179 ± 30 cm 3 lub w 2003 roku na 1270 ± 10 cm 3 .
Ucha wewnętrznego czaszki ma specyficzny kształt do neandertalczyków.
Według badań z 2003 roku czaszka Steinheima ma patologiczną deformację, która może być najstarszym znanym dowodem oponiaka (guza mózgu).
Wiek kopalnych szacuje pomiędzy 340.000 i 300.000 lat, co odpowiada interglacjalnego okres od izotopowej Etap 9 .
Po pewnym czasie powiązania z gatunkiem Homo heidelbergensis ze względu na swój wiek, skamieniałość jest dziś powszechnie przypisywana neandertalczykom .
W 2016 roku badanie genetyczne okazów kopalnych z Sima de los Huesos w Atapuerca w Hiszpanii , datowanych na 430 000 lat i przypisywanych neandertalczykom , wykazało, że gatunek ten był znacznie starszy, niż sądziliśmy do tego czasu.
Filogeneza ostatnich gatunków z rodzaju Homo , po Strait, Grine & Fleagle (2015) oraz Meyer i in. (2016):
Homo |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
Oryginalna skamielina jest przechowywana w Lions Gate Museum w Stuttgarcie , będącym częścią Narodowego Muzeum Historii Naturalnej w Stuttgarcie .