Hoftag to nieformalny i nieregularne spotkanie z niemieckim-rzymskiego króla czy cesarza z wybranymi szlachty od Świętego Cesarstwa Rzymskiego . Najstarsze badania określają te spotkania jako Reichstag , chociaż spotkania te nie są abstrakcyjnie związane z Rzeszą , ale konkretnie z odpowiednim przywódcą.
Już w okresie późnego średniowiecza obowiązek osobistego stawiennictwa przed sądem na konsultacje i decyzje na wniosek króla wynika z obowiązku pożyczania królowi słowem i czynem; tak zwany Hoffahrtspflicht . W tym celu ustawiono Hoftages . Te dni przesłuchań są inaczej nazwane w źródłach. Są takie nazwy, jak parlamentum , conventus , colloquium , curia , curia regis . Wszystkie te określenia można uzupełnić dodatkami, takimi jak solemnis (po francusku : „ solennellement ”) lub magnus (po francusku : „ grand ”), w celu wyjaśnienia znaczenia spotkania. W Hoftages różniły się od zwykłych konsultacji sądowych w istocie tylko w obecności osób zaproszonych. Mogą to być książęta, szlachta, dostojnicy religijni lub przedstawiciele obcych mocarstw. Od 13 -tego wieku , przedstawiciele cesarskich miast zaproszono też do Hoftage . W Hoftages były również organizowane w ramach sądu i ściśle wiąże się z królem.
Data, w której król sprawował takie Hoftages i kogo zaprosił, była według jego uznania. Dlatego trudno jest odróżnić prawomocną zgodę książąt na decyzję od zwykłej rady. Jednak obowiązek doradzania królowi wkrótce dał książętom prawo do bycia wysłuchanym przed zajęciem się ważnymi sprawami dotyczącymi imperium, jak np. Kontyngent Reichsheerfahrt . Wydaje się, że sprawy, w których król zasięgnął rady i uzyskały aprobatę książąt, pozostawały w dużej mierze w gestii króla, więc nie może być mowy o zinstytucjonalizowanej dominacji książąt.
W dokumentach z wczesnego i wczesnego średniowiecza, które zawierają ważne decyzje polityczne lub postanowienia dotyczące własności cesarskiej, wskazano, że były to decyzje podejmowane za „radą” i „zgodą” książąt. Te dwa terminy są używane w tych dokumentach jako synonimy, z punktu widzenia ich znaczenia prawnego. Ci, którzy nie zostali zaproszeni przez książąt lub którzy sprzeciwiali się królowi, nie czuli się związani decyzjami sądu.
Interregnum od 13 XX wieku w rolę Księcia wyborców , ponieważ grali tylko rolę książąt cesarstwa i że tzw Willebriefe (w języku francuskim : "listów intencyjnych„), ich formalna zgoda na królewskich dekretów dotyczące Reichsgut . Ale nawet wtedy król nie jest zobowiązany do żądania takich listów intencyjnych dla jego dekretów.
Po usunięciu monarchii w późnym 14 th wieku na terytoriach dziedzicznych i ogólne osłabienie w momencie Grafenkönige , w dni bez króla , bez większych spotkanie monarchy, zyskały coraz większe znaczenie. W Hoftages rzadko miało miejsce. Instytucja prawna Reichstagu wzrosła od tego czasu bez królewskiej (w języku niemieckim : Königslose Tag ) w późnym 15 th wieku . W szczególności Sejm Robaków (1495) znacząco wpłynął na reformę imperium . Niemiecki król Maksymilian I jako pierwszy zaakceptował przekształcenie instytucji Hoftag w Reichstagu (po francusku : „dieta”) jako wpływowy instrument polityczny.