Mały sylvander

Hipparchia hermione

Hipparchia hermione Mały sylvander Klasyfikacja

Królować	Animalia
Gałąź	Arthropoda
Klasa	Insecta
Zamówienie	Lepidoptera
Świetna rodzina	Butterflyoidea
Rodzina	Nymphalidae
Podrodzina	Satyrinae
Uprzejmy	Hipparchia

Gatunki

Hipparchia hermione
( Linneaus , 1764 )

Mały Sylvandre ( Hipparchia Hermiona ) jest gatunkiem z Lepidoptera (motyle), należące do rodziny z Rusałkowate , podrodziny oczennicowate i płci Hipparchia .

Opis

Mały sylvander jest koloru ciemnobrązowego z białym pasem podbrzeżnym, graniczącym z przeplataną grzywką i dużymi czarnymi oczkami na wierzchołku przedniej części i drugim małym i drugim małym w tylnej, bardzo dyskretnie źrenicy.

Odwrotna strona przednia jest podobna: brązowa z białym pasem podbrzeżnym i czarnym oczkiem źrenicowym z białym na wierzchołku, podczas gdy tylne nogi są marmurkowe z brązowo-białym paskiem z szerokim białym paskiem. Brak dymorfizmu płciowego.

Jest mniejszy niż sylwander wielki ( Hipparchia fagi )

• Twarz grzbietowa MHNT

• △ Odwróć MHNT

Biologia

Okres przelotu i zimowania

Little Sylvan lata w ciągu jednego pokolenia od czerwca do sierpnia.

Rośliny żywicielskie

Roślinami żywicielskimi jego gąsienicy są różne poaceae (trawy): Brachypodium sylvaticum , Brachypodium pinnatum , Festuca ovina , Festuca rubra .

Ekologia i dystrybucja

Sylvandre Lesser występuje w kilku izolatach, w Maroku w Afryce Północnej, w części Hiszpanii , Francji i Włoch, następnie w Europie Środkowej, a także w Kurdystanie i Azji Mniejszej .

We Francji metropolitalnej Little Sylvandre występuje w postaci dwóch izolatów, z których jeden obejmuje Pireneje i Langwedocję-Roussillon , a drugi wschodnią część kraju, Alzację , Lotaryngię i Burgundię . Według innych źródeł występuje w regionach Limousin , Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże i Burgundia .

Znajduje się na skalistych zboczach.

Systematyczny

Gatunki Hipparchia hermione został opisany przez szwedzki naturalistę Carl von Linne w 1764 roku pod nazwą pierwotnego Papilio Hermioną .

Synonimy

• Papilio hermione Linnaeus, protonim 1764
• Papilio alcyone Schiffermüller, 1775;
• Hipparchia alcyone (Schiffermüller, 1775) Synonim nadal szeroko stosowany w literaturze.
• Papilio aelia Hoffmansegg, 1804.

Nazwy wernakularne

• Le Petit sylvandre w języku francuskim
• Rock Grayling w języku angielskim, Klein Waldportier w języku niemieckim i Banda acodada w języku hiszpańskim.

Taksonomia

Podgatunki

• Hipparchia hermione caroli w Maroku , ale często uważana za Hipparchia ellena caroli .
• Hipparchia hermione genava również uważana za odrębny gatunek Hipparchia genava Fruhstorfer, 1907; mieszka w Szwajcarii.

Mała Sylvan i mężczyzna

Ochrona

Brak specjalnego statusu ochrony.

Uwagi i odniesienia

1. Tom Tolman, Richard Lewington, Guide to European and North African butterflies , Delachaux and Niestlé, 1988, ( ISBN  978-2-603-01649-7 )
2. funet
3. lepinet
4. Dystrybucja INPN
5. Linneusz, 1764 Mus. Lud. Ulr .: 281
6. [Schiffermüller], 1775 Ank. syst. Schmett. Wienergegend: 169
7. Taksonimia INPN
8. Ochrona INPN

Zobacz też

Linki zewnętrzne

• (w) euroButterflies
• (en) Owady rosyjskie
• (w) Ćmy i motyle Europy i Afryki Północnej
• (en) Odniesienie do BioLib  : Hipparchia hermione (Linnaeus, 1764)
• Motyle z Poitou-Charentes

Bibliografia

• Tom Tolman, Richard Lewington, Przewodnik po motylach Europy i Afryki Północnej , Delachaux i Niestlé, ( ISBN  978-2-603-01649-7 )
• Lionel G. Higgins i Norman D. Riley, Przewodnik po europejskich motylach , Delachaux i Niestlé 1988 (Lozanna).