Sowa uszata

Asio flammeus  • Sowa brachyota

Asio flammeus Sowa uszata Klasyfikacja (COI)

Królować	Animalia
Klasa	Aves
Zamówienie	Strigiformes
Rodzina	Strigidae
Uprzejmy	Asio

Gatunki

Asio flammeus
( Pontoppidan , 1763 )

Rozkład geograficzny

Stan ochrony IUCN

LC  : Najmniejszy niepokój

Status CITES

Załącznik II , Rev. z dnia 12.06.2013 r

Sowa błotna i sowa błotna ( Asio flammeus ) jest gatunkiem z Raptors nocy należące do rodziny Strigidae .

Charakterystyka

• Opis: Tak duża jak uszatka , jej głowa ma niepozorne czaple wykonane z wydłużonych piór. Jego żółte oczy są zarysowane na czarno i otoczone białymi dyskami na twarzy. Jego upierzenie jest brązowe do czerwonawo-żółtego z brązowo-czarnymi paskami powyżej, podczas gdy na klatce piersiowej znajdują się ciemne iskry. Jego skrzydła są dość długie, a ogon krótki.
  • Wagi i wymiary: Długość od 34 do 43 cm (dł. Gołębia); Waga: mężczyzna: 350 g, kobieta: 420 g; Rozpiętość skrzydeł: 95 cm do 107 cm.
• Długowieczność: do 12 lat w naturze .

Maniery

Najczęściej za sówkę uszatą uważa się sówkę zmierzchnikową, to znaczy normalnie spotyka się ją w godzinach przed zachodem słońca, a także o każdej porze dnia, pochmurno, a czasem w pełnym słońcu. Co sprawia, że ​​różni autorzy mówią, że ten drapieżnik należy do sów o zwyczajach dziennych, a nie do sów o zwyczajach nocnych. Jednak można go również zaobserwować wszędzie w środku nocy, a zwłaszcza w starych, sąsiednich wycinkach lasów. Najczęściej odkrywa się go podczas polowania w locie, kilka metrów nad trawami nieuprawianych terenów, w biały dzień lub o zmierzchu. Jego lot jest lekki i może zmieniać styl w zależności od „nastroju”. Czasami ewoluuje w zauważalnie nieregularny sposób, kołysząc się delikatnie na jedną stronę, a potem na drugą, a innym razem porusza się raczej prostoliniowo. W locie można go łatwo pomylić z uszatką, która szczególnie w okresie lęgowym może polować w biały dzień, zwłaszcza w godzinie przed zachodem słońca.

Jedzenie i polowanie

• Jej pożywienie składa się prawie w większości z norników (90%) , potem małe szczury i myszy, rzadziej ptaki, jaszczurki i węże, czasem kilka owadów.
• Poluje w ciągu dnia, poruszając się nad ziemią lub przysiadając na posterunku obserwacyjnym, skąd obserwuje swoją ofiarę, aby następnie rzucić się na szpony do przodu. Na ziemi połyka zdobycz w całości, głową do przodu.
  • Kula odrzucająca: 22 do 48 mm .

Reprodukcja

• Dojrzałość płciową osiąga pod koniec pierwszego roku życia (w marcu lub kwietniu), samiec wykonuje okrężne loty pokazowe nad swoim terytorium, przepychając nawoływania do zalotów, aby przyciągnąć samicę. Po kryciu para buduje gniazdo na ziemi, kopiąc miskę, którą ozdabia suchą trawą, gałązkami itp. Czasami gniazdo można uzyskać po prostu osadzając roślinność pod ciałem ptaka.
• Nioski: od marca do czerwca, od 4 do 7 jaj , etapami (1 jajko co 48 godzin). Oznacza to, że każde pisklę będzie więc o 48 godzin starsze od swojego rodzeństwa. W latach, kiedy gryzonie są bogate, samica może złożyć do 14 jaj . Lęg zaczyna się od pierwszego, co powoduje, że młode wylęgają się sukcesywnie po 24 do 27 dniach. Samiec pilnuje i przynosi jedzenie całej rodzinie. Małe sówki oddalają się od gniazda około 3 do 4 tygodni, a latają około 5 tygodni.
  • Jajko: 35 ~ 45 X 29 ~ 33 mm , czysta matowa biel.

Dystrybucja i siedlisko

• Jeden z rzadkich gatunków sów, których występowanie jest praktycznie na całym świecie, rozpowszechniony prawie w całej Europie, osobniki wielkich wędrowców z północy będą zimować w cieplejszych krajach. Osoby na południu są nieobliczalne. We Francji jest tylko sto par. Jest uczęszczana głównie na otwarte obszary równin i podmokłych łąk w pobliżu stawów i jezior lub błotnistych miejsc i torfowisk. To siedlisko jest wspólne zarówno dla uszatki, jak i uszatki. Niestety, w ostatnich dziesięcioleciach populacja uszatki dramatycznie spadła na całym świecie.
• Chociaż uważa się, że rozmnażają się / migrują , kilka osobników zimuje nieregularnie, chociaż obserwacje uszatek w okresie zimowym pozostają raczej rzadkie. Zwykle pojawia się na początku kwietnia i opuszcza nas wczesną jesienią.

Ochrona

Sowa uszatka jest objęta całkowitą ochroną na terytorium Francji od czasu dekretu ministerialnego z dnia 17 kwietnia 1981odnoszące się do ptaków chronionych w całym kraju. Jest on wymieniony w załączniku I do dyrektywy ptasiej w Unii Europejskiej . Zabrania się zatem niszczenia, okaleczania, chwytania lub usuwania, celowego niepokojenia lub naturalizacji, a także niszczenia lub usuwania jaj i gniazd oraz niszczenia, zmieniania lub degradowania jego środowiska. Nieważne, czy żyje, czy nie żyje, zabrania się również transportu, handlu, używania, trzymania, sprzedawania lub kupowania.

Uwagi i odniesienia

1. Zbiorowe, Historia naturalna , Flammarion,marzec 2016, 650  pkt. ( ISBN  978-2-0813-7859-9 ) , uszatki, strona 466
2. Źródło: DA Sibley

Zobacz też

Odniesienia taksonomiczne

• (en) Referencyjny Międzynarodowy Kongres Ornitologiczny  : Asio flammeus w kolejności Strigiformes (konsultowany na21 maja 2015)
• (fr + en) Odniesienie do Avibase  : Asio flammeus ( + dystrybucja ) (skonsultowano1 st lipca 2015)
• (en) Referencyjne źródło nazewnictwa Zoonomen ( Alan P. Peterson ): Asio flammeus in Strigiformes
• (fr) Odniesienie CITES  : takson Asio flammeus (na stronie internetowej francuskiego Ministerstwa Ekologii ) (dostęp1 st lipca 2015)
• (en) Odniesienie CITES  : Asio flammeus species (Pontoppidan, 1763) (+ rozmieszczenie na Species + ) (konsultowano1 st lipca 2015)
• (en) Referencja Fauna Europaea  : Asio flammeus
• INPN odniesienia  : Asio flammeus (Pontoppidan, 1763)
• (fr + en) Odniesienie ITIS  : Asio flammeus (Pontoppidan, 1763) (+ wersja angielska )
• (w) Reference Animal Diversity Web  : Asio flammeus
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Asio flammeus (z uwzględnieniem taksonów )

Linki zewnętrzne

• (fr) Odniesienie do Oiseaux.net  : Asio flammeus ( + dystrybucja )
• (en) Odniesienie do IUCN  : gatunek Asio flammeus (Pontoppidan, 1763) (konsultowany1 st lipca 2015)
• Szczególna troska: uszatka błotna w środowisku kanadyjskim