Narodziny |
21 kwietnia 1906 Belloy-en-Santerre |
---|---|
Śmierć |
23 listopada 1996 Paryż 17 th |
Narodowość | Francuski |
Trening | Specjalna szkoła wojskowa w Saint-Cyr |
Zajęcia | Dziennikarz , bankier , żołnierz, bojownik ruchu oporu |
Rodzina | Rodzina Morel (de Foucaucourt i de Boncourt) |
Rodzeństwo | Jean de Foucaucourt ( d ) |
Małżonka | Charlotte Goüin ( d ) |
Dziecko | Christine jordis |
Pracował dla | Le Monde , Banque Goüin |
---|---|
Zakon religijny | Order św. Benedykta |
Członkiem | Organizacja Ruchu Oporu Armii |
Stopień wojskowy | Pułkownik |
Konflikt | Druga wojna światowa |
Przykazanie | Komandosi Francji |
Różnica | Narodowy Order Legii Honorowej |
Baron Henri de Foucaucourt Morel to francuski oficer , awanturnik i bankier , urodzony w zamku z Belloy-en-Santerre na21 kwietnia 1906 i martwe 23 listopada 1996.
Z rodziny oficerskiej jest synem Édouarda Morela de Foucaucourta (1867-1929), oficera piechoty i Andrée d'Aubigny (1871-1909), córki generała Arsène d 'Aubigny i wnuczki marszałka Edmonda Le Bœuf , Minister wojny. Henry jest także bratem lotnika Jean de Foucaucourt (1896-1939).
W 1940 roku poślubił Charlotte Goüin, córkę komendanta Émile Goüin i prawnuczkę Eugène Goüin ; para ma troje dzieci, w tym córkę Marie-Christine Morel de Foucaucourt, która poślubiła Alexandra Jordisa-Lohausena.
Opuszczając szkołę wojskową w Saint-Cyr w 1925 r., Został wysłany do Syrii, aby zapewnić bezpieczeństwo Djébel el-Druze , dowodząc druzyjskimi partyzantami przeciwko Anglikom.
W czasie II wojny światowej , po zawieszeniu broni, brał udział w tworzeniu Armii Zemsty i był członkiem Armii Oporu (ORA).
Dołączył do oddziałów francuskiej Afryki Północnej, które słabo wyposażone blokowałyby niemieckie czołgi podczas kampanii w Tunezji .
Podczas kampanii włoskiej , rozkazał spółka z 8 th pułk strzelców marokańskiej i zachowuje się bohatersko w bitwie pod Monte Cassino , szef jedynego zespołu, który wybuchł niemieckiej pozycji w tym Cassino i obejmującą Rzym . Następnie wziął udział w kampanii francuskiej na czele grupy francuskich komandosów .
W Listopad 1990, osobiście zainauguruje Place des Commandos i komendanta Henri de Foucaucourt w Masevaux
W 1948 roku, po czym pułkownik kawalerii, opuścił armię do przejęcia zarządzania Banque Gouin w Tours (Bank of żony rodziny , Charlotte Gouin). Jest także członkiem rady nadzorczej grupy Prouvost .
Został także wiceprzewodniczącym stowarzyszenia ojcowskiego kolonii penitencjarnej Mettray .
Poświęca się także dziennikarstwu, między innymi tworzy reportaże w Ameryce Południowej jako korespondent Le Monde i Correo de Manha .
W wieku sześćdziesięciu lat, a następnie na emeryturze w Turenii , oddał wszystko, co miał i wyjechał na kilka lat, aby poświęcić się Eskimosom na lodowych pustyniach bieguna północnego . Regularnie wysyłał kroniki o Eskimosach, publikowane w La Nouvelle République du Centre-Ouest .
Po powrocie do Francji , stał się benedyktynów z opactwa Solesmes , następnie w klasztorze Keur Moussa w Senegalu , gdzie poświęcił się populacji cierpienia senegalskiego Sahelu i gdzie wyreżyserował fabrykę zebu serów mlecznych przez okres pięciu lat.
Po kilku latach wrócił do Touraine.