Henryka Monniera


 Ten artykuł jest szkicem dotyczącym francuskiego aktora i francuskiego pisarza .

Możesz dzielić się swoją wiedzą poprzez jej doskonalenie ( jak? ) Zgodnie z konwencjami filmograficznymi .

Henryka Monniera Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Henry Monnier przebrany za Monsieur Prudhomme (około 1875), sfotografowany przez Étienne Carjata . Kluczowe dane
Imię i nazwisko Henry-Bonaventure Monnier
Narodziny 7 czerwca 1799
Paryż , Francja
Śmierć 3 stycznia 1877 r.
Podstawowa działalność rysownik , ilustrator , dramaturg i aktor and
Nagrody Nagroda
Viteta (1875) Nagroda Monbinne (1879)
Autor
Gatunki erotyczna karykatura

Podstawowe prace

Henry Bonaventure Monnier , urodzony dnia7 czerwca 1799w Paryżu, gdzie zmarł3 stycznia 1877 r.Jest rysownikiem , ilustratorem , dramatopisarzem i aktorem francuskim .

Biografia

Po studiach w Liceum Bonaparte wstąpiłLipiec 1816 do Ministerstwa Sprawiedliwości w celu podjęcia przeciętnej pracy jako skrobak do papieru, którą porzucił w maj 1821, nie mogąc już znieść szykan przełożonych. Równolegle z tym zajęciem administracyjnym od 1819 bywał w warsztatach Anne-Louis Girodet i Antoine-Jean Gros . Pierwsze portrety aktorów opublikował w 1821 roku.

W 1822 r. odbył swój pierwszy pobyt w Londynie, gdzie rozwinęły się techniki litografii barwnej. Po kilku pobytach angielskich wrócił do Francji pięć lat później. Jego spotkania z Alexandre Dumasem , Théophilem Gautierem , Stendhalem , Eugène Sue , Prosperem Mérimée , Eugène Scribe , Eugène Delacroix , Louisem Boulangerem i Honoré de Balzac otworzyły mu drzwi sławy.

W latach 1827-1832 zwielokrotnił albumy litograficzne , szkicując obyczaje i fizjonomie współczesnych, od grysety po urzędnika. Jest twórcą karykaturalnego Monsieur Prudhomme , pulchnej, konformistycznej, poważnej i imbecylskiej postaci, o której Balzac powie, że wyróżnia się jako „znakomity typ mieszczanina Paryża” i z którego Paul Verlaine będzie inspirowany w Poèmes saturniens , za poemat o tej samej nazwie.

21 maja 1834Żona Monniera Bruksela Carolina Péguchet, zwana Carolina Linsel (ur2 lutego 1809 w Brukseli i zmarł dnia 6 października 1887w Parnes, w Oise), aktorka Théâtre de la Monnaie . Para będzie miała troje dzieci: Alberta Pierre'a (1835-1884), Fanny Gilberte i Jenny Albertine (1847-1923).

Od lat pięćdziesiątych poświęcił się głównie pisarstwu i teatrowi .

Akademia Francuska przyznała mu nagrodę Vitet w 1875 i Nagroda Monbinne w 1879 roku przyznano wdowę.

Henry Monnier posłużył jako wzór dla Balzaca dla postaci Jean-Jacquesa Bixiou w powieści Pracownicy czy przełożona (1838), urzędnika państwowego, karykaturzysty, człowieka dowcipnego, który powraca w wielu powieściach The Human Comedy .

Pracuje

Publikacje

Ilustracje wektorowe

Dramat

Potomkowie

Uwagi i referencje

  1. Lub Henri Monnier, urodzony jako Henry-Bonaventure Monnier. Nie mylić z Henrym Le Monnierem (1893-1978)
  2. Henry Monnier, Sceny popularne - Bas-fonds of Society , przedmowa Anne-Marie Meininger, s.  14 i 15, Gallimard, folio n O  1.596 1.984.
  3. „Rozpoznajemy model. To Henry Monnier, twórca Josepha Prudhomme'a i stopniowo pochłaniany przez jego dzieło. Félicien Marceau , Balzac et son monde, Gallimard TEL, Paryż, 1986, s.  251 , ( ISBN  2070706974 ) . "
  4. aforyzm „Miasta powinny być budowane na wsi [...]” nie jest ani Alphonse Allais ani Henry Monnier, któremu to przypisana jako zaczerpnięte z jego zaawansowania wielkości i dekadencji M. Joseph Prudhomme (1852), bez podwójnego odczytania tego utworu, co umożliwiło jego weryfikację. Pomysł wrócił w rzeczywistości do Jean Louis Auguste Commerson , który opublikował w 1851 roku Pensées d'un packeur , w którym znajdujemy: „Gdybyśmy obecnie budowali miasta, budowalibyśmy je na wsi, powietrze byłoby zdrowsze tam. ” . . Żart wydawał się już „domeną publiczną” w połowie wieku. W Francœur et Giroflet Paul Boureulle zadaje drugie pytanie: „Czy zgadzasz się z tym Gaskonem, który tak bardzo kochał spacery, że żałował, że nasi przodkowie nie zbudowali wszystkich miast na wsi?” ( Pokojowa Demokracja z 24 września 1849, s. 2)

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne