Henri Havret

Henri Havret Biografia
Narodziny 15 listopada 1848
Śmierć 29 września 1902 (w wieku 53 lat)
Narodowość Francuski
Czynność Misjonarz
Inne informacje
Religia katolicyzm
Zakon religijny Towarzystwo Jezusa
Nestorian-Stele-Budge-plate-III.jpg Stela z Xi'an , sfotografowany przez Henri Havret

Henri Havret , urodzony dnia15 listopada 1848w Wassy , w Haute-Marne ( Francja ) i zmarł dnia29 września 1901do Zi-Ka-Wei (Chiny), jest francuskim księdzem jezuitą , który był misjonarzem w Chinach , sinologiem i łaciną .

Biografia

Henri Havret wstąpił do Towarzystwa Jezusowego dnia19 kwietnia 1872. Jego nowicjat zakończony został wysłany (1874) do misji założona trzydzieści lat wcześniej przez ks. Claude Gotteland (1803-1856), François Estève (1804-1848) i Benjamin Brueyre (1810-1880) w Zi-Ka-Wei , następnie na przedmieściach Szanghaju . Tam kontynuował studia teologiczne i wykładał w kolegium Saint-Ignace, następnie przyjął święcenia kapłańskie i został profesorem filozofii i teologii . Pomaga także o. Angelo Zottoli w opracowywaniu i tłumaczeniu dzieł literackich klasyków chińskich oraz w założeniu biblioteki Zi-Ka-Wei (obecnie chroniony zabytek), która jest źródłem o pierwszorzędnym znaczeniu dla sinologów. W swojej pracy pomagali mu dwaj chińscy jezuici, Joseph Ma Xiangbo (1840-1939) i Laurent Li Wenyu (1840-1911), o których będzie mowa później, pierwszy jako nauczyciel akademicki, a drugi jako profesor jezuicki na „ University Dawn i założyciel prasy katolickiej w Chinach. Zarządzanie biblioteką powierzono ks. Louisowi Pfisterowi (1833-1891), historykowi Chin.

O. Harvet udał się następnie z misją do regionu Dolna Jangcy i od czasu do czasu wracał do Szanghaju, a następnie ostatecznie od 1894 r., Kiedy to kierował seminarium Zi-Ka-Wei.

Publikuje okresowe broszury badawcze w zbiorze Odmian Sinologicznych . Opublikował tam w szczególności swoje badania nad nestoriańską stelą z Xi'an (zwaną Si-ngan-fou w czasach ojca Havreta) z 825 r., Świadczące o bardzo starożytnej obecności chrześcijaństwa w Chinach , sięgającej co najmniej wiek przed wzniesieniem tej steli . Nazywana dziś „ stelą nestoriańską  ”, była przechowywana przez cesarzy od czasu jej odkrycia w 1625 roku.

Pisma

Linki zewnętrzne