Heike monogatari (平 家 物語, Heike monogatari ) Lub Le Dit des Heike , jest poetycką kroniką (lub, jeśli wolisz, eposem w prozie, z wyjątkiem pierwszych ośmiu wierszy, które stanowią krótki wstępny wiersz, „ Gion Shoja ") informuje, że walki między klanami Minamoto i Taira w XII -tego wieku dla kontroli Japonii , którego punktem kulminacyjnym jest bitwa Dan-no-Ura . Zebrany z ustnej tradycji w 1371 roku i uważany za jednego z wielkich klasykówśredniowiecznej literatury japońskiej , jest wytworem tradycji biwa hōshi , niewidomych mnichów, którzy przemierzali kraj i żyli recytując epickie wiersze towarzysząc biwa ( lutni ) .
Głównym tematem opowieści jest opowieść o upadku potężnego Tairy , klanu samurajów , który po pokonaniu Minamoto w 1161 r. Był tak pochłonięty nienawiścią, że zasiał ziarno własnego zniszczenia i ostatecznie został pokonany przez rewitalizację Minamoto w 1185 roku. Ten temat jest bardzo buddyjski - jest to moralna lekcja o przywiązaniu do doczesnych pragnień. Pomimo złożonej i krwawej natury większości tego eposu, nadrzędny motyw sugeruje, że recytacja miała na celu uspokojenie dusz poległych wojowników.
Ta historia jest podzielona na epizody, które mają być recytowane podczas serii nocnych czuwania. Jest to przede wszystkim epopeja samurajska, skupiona wokół pojedynczych postaci tworzących różne obozy, ale zawiera również szereg historii miłosnych, które nawiązują do starszej literatury z epoki Heian .
Wymieniony jest zasadniczo podzielona na trzy sekcje. Centralną postacią pierwszego jest Taira no Kiyomori , opisywany jako arogancki, zły, bezlitosny i tak pochłonięty ogniem nienawiści, że jego rozpalone ciało nie ochładza się po zanurzeniu w wodzie. Głównym bohaterem drugiej sekcji jest generał Minamoto no Yoshinaka . Po jego śmierci trzecim i ostatnim głównym bohaterem jest wielki samuraj Minamoto no Yoshitsune , geniusz wojskowy fałszywie oskarżony przez swojego starszego brata, przebiegłego polityka Minamoto no Yoritomo .
Opowieść o Heike pod warunkiem, że materiał podstawowy dla wielu dzieł artystycznych, zwłaszcza później Noh , kabuki i ukiyo-e sztuk .