HMIS Rohilkhand | |
Rodzaj | Saper |
---|---|
Klasa | Bangor |
Historia | |
Służył | Royal Indian Navy |
Budowniczy | William Hamilton and Company |
Stocznia | Port Glasgow - Szkocja |
Zamówione | 20 grudnia 1939 |
Leżał kil | 29 sierpnia 1941 |
Uruchomić | 29 października 1942 |
Komisja | 5 lutego 1943 |
Status | Rozebrany w 1949 roku |
Załoga | |
Załoga | 60 mężczyzn |
Charakterystyka techniczna | |
Długość | 53 m L HT |
Mistrz | 8,69 m |
Wersja robocza | 3,12 m |
Przesunięcie | 667 t standard 833 t pełne obciążenie |
Napęd | 2 3-bębnowe kotły wodnorurowe Admiralicji - 2 turbiny parowe - 2 wały napędowe |
Moc | 2000 KM (1500 kW ) |
Prędkość | 16 węzłów (29,6 km / h) |
Funkcje wojskowe | |
Uzbrojenie | 1 x 12-funtowe 3-calowe działo QF (76,2 mm) 1 x 2-funtowe QF 40 ładunki głębinowe podczas eskorty |
Zakres działania | 2800 mil morskich (5200 km) przy 10 węzłach (19 km / h) |
Kariera | |
Flaga | Indie |
Orientacyjny | J180 |
HMIS Rohilkhand ( liczba proporzec D180) to trałowiec z klasy Bangor uruchomił dla Royal Navy (RN) pod nazwą HMS Padstow , ale przeniósł się do Królewskiej Indian Navy (RIN) przed uruchomieniem i który służył w II wojnie światowej .
Padstow jest kontrolowana w programie Bangor klasa 1939-1940 20 grudnia 1939 w stoczni w William Hamilton and Company w Port Glasgow w Szkocji . Kil zostało zawarte w dniu 29 sierpnia 1941 roku Padstow została uruchomiona w dniu 29 października 1942 roku został przeniesiony do Królewskiego Indian Navy i oddane do użytku na 5 lutego 1943 roku pod nazwą Rohilkhand .
Klasa Bangor miała być początkowo makietą trałowca klasy Halcyon w służbie Royal Navy . Napęd z tych statków jest przez 3 rodzaje silnika: diesel silnika , podwójne lub potrójne ekspansja tłokowy silnik parowy i parowej turbiny . Jednak ze względu na trudność w uzyskaniu silników wysokoprężnych, wersja z silnikiem Diesla została przeprowadzona w niewielkich ilościach.
Indyjska wersja trałowca klasy Bangor przenosi 667 ton przy normalnym obciążeniu . Aby pomieścić kotłownie, statek ten ma większe gabaryty niż pierwsze wersje z silnikiem Diesla o łącznej długości 53 m L HT lub L OA , szerokości 8,69 m i zanurzeniu 3,12 m. Statek ten jest napędzany przez 2 turbiny parowe zasilane przez 2 3-walcowe kotły wodnorurowe Admiralicji i napędzające dwa wały napędowe. Silniki rozwijają moc 2000 koni mechanicznych (1500 kW ) i osiągają maksymalną prędkość 16 węzłów (30 km / h). Saper może przewozić maksymalnie 163 tony oleju opałowego, co daje mu zasięg 2800 mil morskich (5200 kilometrów) przy prędkości 10 węzłów (19 km / h).
Ich brak rozmiaru daje okręty tej klasy małych możliwościach manewrowych na morzu, to byłoby jeszcze gorsze niż te z korwet z klasy Kwiat . Uważa się, że wersje z silnikami wysokoprężnymi mają gorsze właściwości jezdne niż warianty z silnikami tłokowymi o niskiej prędkości. Ich płytkie zanurzenie czyni je niestabilnymi, a ich krótkie kadłuby mają tendencję do tonięcia na dziobie, gdy są używane na wodach czołowych.
Okręty klasy Bangor są również uważane za ciasne dla członków załogi, wbijając ponad 60 oficerów i marynarzy na statek pierwotnie planowany dla łącznie 40 ludzi.
Bangory wyposażone w turbiny parowe są uzbrojone w 12-funtowe 3-calowe działo przeciwlotnicze QF (7,62 cm) i 2-funtowe (4 cm) działo przeciwlotnicze QF . Na niektórych statkach 2-funtowe działo zostało zastąpione pojedynczym lub podwójnym działem przeciwlotniczym Oerlikon kal. 20 mm , podczas gdy większość okrętów była wyposażona w cztery dodatkowe pojedyncze wózki Oerlikon podczas wojny. W misjach eskortowych ich sprzęt do trałowania min można wymienić na maksymalnie 40 ładunków głębinowych .
Pierwotnie zbudowany dla Royal Navy pod nazwą HMS Padstow , został przekazany do Royal Indian Navy po ukończeniu i oddaniu do służby 5 lutego 1943 roku pod nazwą Rohilkhand .
Rohilkhand jest częścią Wschodniej Fleet i eskortował konwoje między liczne Afryce , Indiach Brytyjskich i Australii w 1943-45.
W dniu 21 marca 1943 roku, na łodzi podwodnej z Królewskiej Holenderskiej Marynarki Wojennej w klasie O HRMS O 10 prowadzi ćwiczenia zwalczanie okrętów podwodnych off Tobermory z Rohilkhand i slupy HMS Kite i HMS Wild Goose i fregaty HMS Trent .
Następnego dnia, 22 marca 1943 r., Okręt podwodny HrMs O 10 przeprowadził ćwiczenia przeciw okrętom podwodnym u wybrzeży Tobermory przy użyciu slupów Rohilkhand i Wild Goose oraz uzbrojonego trawlera HMS Leeds United .
W 1947 r. Podział Indii doprowadził do podziału Królewskiej Marynarki Wojennej Indii między Indie i Pakistan . Z ośmiu trałowców klasy Bangor w marynarce wojennej sprzed rozbioru cztery zostały przetransportowane do Pakistanu, przy czym Rohilkhand był jednym ze statków, które pozostały w Royal Indian Navy w 1948 roku, zachowując swoją nazwę HMIS Rohilkhand .
Został złomowany w 1949 roku.
Rohilkhand już odpłynął z następujących konwojów podczas swojej kariery:
Uwagi:
RIN: Royal Indian Navy