| Narodziny | 1222 (?) |
|---|---|
| Śmierć | 1299 |
| Czynność | Lord |
Géraud alias Gerarda de Maulmont alias de Maumont alias de Malomont (urodzony w 1222 roku ?, † 1299 ), młodszy z rodu rycerzy z regionu Nontron i Châlus Był urzędnikiem w Limoges , następnie z Alphonse de Poitiers , a następnie królowie Francja: Philippe le Bold, a następnie Philippe le Bel . Był kanonikiem z Puy , z Lyon , z Bourges , z Limoges , opat Dorat Chamberlain papieża Bonifacego VIII .
Geraud de Maulmont jest uważany przez słownika szlachty należą do 7 th generacji limuzyny rodziny.
Géraud (lub, zgodnie z tłumaczeniami, Gérard ) jest identyfikowany jako drugi syn Adhémar de Maulmont. Guérard de Maulmont również wspomniano w poprzedniej generacji, jak brat Adhémar tych, z którymi byłby oblegany w zamku Aixe-sur-Vienne w 1264 r W przypadku braku pewnych źródeł i terminów, pomieszania nazwy i pokolenia po wystąpieniu te dwie postacie mogły tworzyć tylko jedną.
Géraud wydaje się być skutecznym agentem przede wszystkim w służbie afirmacji kruchej lub kwestionowanej władzy wicehrabiów Limoges , która opiera się na strategii ekspansji Kapetyngów na południe. Następnie sam oddaje się na służbę królowi. Stając się głową linii (rodziny) w 1265 roku po śmierci swojego starszego brata Adémara, jego wstąpienie do króla pozwoliło mu zbudować i utrwalić znaczne i spójne dziedzictwo feudalne , gromadząc źródła dochodów dla jego prestiżowego stanowiska., ale także dzięki likwidacji długów jej dłużników i manipulowaniu w interesie rodziny prawa feudalnego. Géraud de Maulmont otrzymywał również pensje od książąt pragnących skorzystać z jego wpływów u króla, takich jak wicehrabia Rochechouart , hrabia Poitiers czy hrabia Artois ).
W ten sposób od 1272 roku został Lordem Châlus , Châlucet , Courbefy , Bré, Bourdeilles , Saint-Pardoux-la-Rivière i Montfort w Burgundii . On także właścicielem nieruchomości w Limoges, dworku następnym do Aixe castrum , w prywatnej rezydencji w pobliżu Luwru w Paryżu.
Géraud de Maulmont podjął poważne prace na przejętych przez siebie lennach, budując nowe fortece w bezpośrednim sąsiedztwie byłych panów lub znacznie przebudowując istniejące zamki.
W Chalucet , miał ogromną warowny pałac zbudowany w latach 1270 i 1280 , na podstawie starych fortyfikacji.
W Châlus, od 1275 do 1280 roku, zbudował on naprzeciw zamku Châlus-Chabrol , starszego niż wiek, nową fortecę, zwaną zamkiem Châlus Maulmont .
W Bourdeilles, w pobliżu zamku feudalnego, wzniósł nowy zamek.
W Montfort około 1290 roku podjął się przebudowy Château de Montfort .
Géraud de Maulmont zmarł w 1299 roku w Châlus , w jednym ze swoich zamków Châlus-Chabrol . Jego siostrzeńcy Hélie, Pierre i Guillaume de Maulmont odziedziczyli wtedy jego ogromną fortunę. Ale inteligencja manewrowa Gérauda de Maulmonta nie przeszkodzi Philippe le Belowi w przejęciu bezpośredniej kontroli nad terytoriami zebranymi przez jego doradcę wkrótce po jego zniknięciu. Uwzględniając tym samym ich strategiczne interesy dla królestwa, przy jednoczesnym przyznawaniu spadkobiercom odszkodowań.
Ta manifestacja władzy królewskiej, którą Géraud pomógł wzmocnić, będzie nadal przynosić efekty cztery wieki później, w procesie zainicjowanym przez Abbé de Brantôme , w którym przyszły kanclerz Aguesseau przedstawi swoje wnioski.
Mieszkańcy Aixe-sur-Vienne powstali w 1264 roku, uciskani przemocą swojego namiestnika, rycerza Adémara de Maumonta, i dwukrotnie oblegali go w jego zamku w Aix. Zgadzają się, po mediacji biskupa Limoges i dwóch komisarzy królewskich, poddać się posłuszeństwu wicehrabiny Limoges Marguerite z Burgundii i pod warunkiem, że wyznaczy im innego gubernatora. Adémar otrzymuje w zamian rząd zamku Châlus , Châlus-Chabrol . Marguerite jest wdową po wicehrabiem Guy VI, który zginął w Brantôme między 13 a 18 r16 sierpnia 1263po niepowodzeniu podczas oblężenia zamku Bourdeilles przeciwko Bozon de Bourdeilles .
W 1265 r. Bozon de Bourdeilles wraz z innymi lordami, w tym Hélie Flament, oblegali zamek Châlus i został panem tego miejsca. Adémar, zabrany, zostaje stracony. Géraud i jego brat Pierre wnieśli skargę do Saint Louis . Dekretem parlamentu z 1268 r. Bozon de Bourdeilles został skazany na grzywnę i więzienie, a następnie 13 lat wygnania w Palestynie. Wojna z Adémar, opatem Brantôme i jego braćmi, w tym Géraudem, trwałaby osiem lat.
Maulmontowie nie poprzestali na tym. Od 1273 r., Kiedy Edward I St, Anglik, inwestuje w zamek Bourdeilles, opat Brantôme rości sobie zwierzchnictwo nad lordami Bourdeilles. W 1280 roku zamek stał się własnością opata Bernarda de Maulmonta. Następnie faworyzuje swojego brata Gérauda, dając mu w lenno châtellenie z Bourdeilles w 1283 r. Géraud de Maulmont, narzucony jako współwładca, zbudował od 1283 r. Ufortyfikowany zamek zwany „nowym zamkiem”, w pobliżu zrujnowanego „starego zamku”. środek XIII -go wieku w waśni między bourdeilles. Châtellenie będzie okupowane przez rodzinę Maulmontów do 1307 roku, kiedy to król Philippe le Bel zostaje jego właścicielem. Wkrótce potem baronowie Bourdeilles ponownie weszli w posiadanie baronii i utrzymywali ją do 1672 roku.
Christian Rémy, Królewska moc i fortyfikacje w Limousin-Périgord w XIII i XIV wieku : zamek Châlucet i dziedzictwo mistrza Géraud de Maulmont, University of Poitiers , 1995, 153 s.
