Geocaching (lub geocaching ) jest rekreacji z użyciem technologii z geopositioning satelitarnej (GPS) poszukiwanie lub ukryje dla „pamięci podręcznej” lub „geocache” w różnych miejscach na całym świecie. Typowa skrytka składa się z małego, wodoodpornego, solidnego pojemnika, zawierającego zapis wizyt, a czasem jeden lub więcej „skarbów”, zwykle bezwartościowych bibelotów.
W 2013 roku na różnych stronach społeczności poświęconych temu hobby wymieniono ponad dwa miliony skrzynek w 222 krajach .
W 2017 roku na stronie Geocaching.com jest ich ponad 3 miliony w ponad 180 krajach, w tym jeden na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej .
Geocaching nie był technicznie możliwy przed wyłączeniem selektywnej dostępności GPS na1 st May +2.000. Pierwsza skrytka zlokalizowana przez GPS i udokumentowana została umieszczona na3 maja 2000 r.Dave Ulmer, z Beavercreek (w) w stanie Oregon . Współrzędne zostały opublikowane w grupie Usenet sci.geo.satellite-nav. Ponieważ6 maja 2000 r., skrzynka została już dwukrotnie znaleziona (i raz zalogowana przez Mike'a Teague'a, pochodzącego z Vancouver w Kanadzie ).
Ten rodzaj poszukiwania skarbów był pierwotnie nazywany przez pierwszych uczestników GPS stash hunt lub gpsstashing . Po dyskusji na stronie internetowej gpsstash Group eGroups (pl) (która później przekształciła się w Yahoo! Groups), Matt Stum zasugerował geocaching zamiast skrytki (po francusku „zdobycz” lub „skrytka”), co może mieć negatywne konotacje.
W 2000 roku Jeremy Irish, Elias Alvord i Bryan Roth założyli firmę Groundspeak w Seattle , która w szczególności zarządza stroną Geocaching.com, wymieniając we wrześniu 2015 r. ponad 2 700 000 aktywnych skrzynek na całym świecie (inna strona internetowa firmy, Waymarking.com, zawiera listę tak zwanych wirtualnych pamięci podręcznych lub pamięci podręcznych kamer internetowych). Ten portal i inne witryny geocachingowe w poszczególnych krajach pozwalają uczestnikom publikować swoje znaleziska, swoje skrzynki i organizować spotkania. Geocaching.com umożliwia również śledzenie ruchu niektórych obiektów z jednej skrzynki do drugiej (błędy podróżne), a także publikuje skrzynki, których współrzędne są widoczne tylko dla płatnych subskrybentów (tak zwane skrzynki „ premium ” ). Zdecydowana większość skrytek jest jednak dostępna dla tzw. abonentów „podstawowych” (rejestracja bezpłatna). Subskrypcja o wartości około trzydziestu euro rocznie zapewnia opcje ułatwiające rozgrywkę (np. pobieranie dużych ilości współrzędnych skrytek, które mają być wstrzykiwane do GPS).
Popularyzacja i demokratyzacja przenośnych odbiorników GPS od połowy lat 2000 , sprzedawanych obecnie w cenach porównywalnych z cenami aparatów cyfrowych , miała zasadnicze znaczenie dla rozwoju geocachingu.
Hobby uprawia wielu młodych ludzi (czasem pod opieką osoby dorosłej w ramach działalności społeczno-kulturalnej ), ale także pasjonatów pieszych wędrówek i miłośników przyrody.
W krajach francuskojęzycznych uczestnicy są generalnie nazywani „geobadaczami” (lub „geobadaczami”), „geocacherami” lub „geotrouveurs”. Na całym świecie jest około 7 000 000 osób, które praktykują tę działalność.
Uczestnicy zapisują swoje odkrycie w dzienniku wizyt (zwykle w małym notesie zwanym dziennikiem ) wewnątrz skrzynki i/lub udostępniają je na stronie społeczności poświęconej temu hobby. W niektórych przypadkach współrzędne do odkrycia nie są skrytkami, ale znacznikami geograficznymi, takimi jak te używane przez różne organizacje rządowe lub naukowe do oznaczania szerokości i długości geograficznej .
Geobadacze mogą znaleźć różne przedmioty w skrytkach, najczęściej są to przedmioty handlowe lub SWAG ( rzeczy, które wszyscy dostajemy ). Gracze są proszeni o zabranie przedmiotu ze skrytki, pod warunkiem, że zamiast tego zostawią przedmiot o równej lub większej wartości. Małe, bezwartościowe zabawki lub bibeloty to zazwyczaj zawartość typowej skrytki. Niektórzy zostawiają tam również swoją wizytówkę , monety lub banknoty odpowiadające niewielkiej kwocie i inne pamiątki. Żywność jest zabroniona, ponieważ może przyciągać zwierzęta. Przedmioty pozostawione w skrytce nie mogą być niebezpieczne ani nielegalne (np. amunicja czy scyzoryki ). Notatka wyjaśniająca zwykle towarzyszy skrytce, opisując geocaching niewtajemniczonym i zapraszając ich do pozostawienia skrytki na miejscu i wzięcia udziału w aktywności.
Typowymi pojemnikami są zazwyczaj plastikowe pudełka typu Tupperware, pudełka na amunicję, a nawet małe puszki po cukierkach lub kapsułki z negatywem, które są ponownie przekształcane w „mikroskrzynki”. Są to preferowane typy skrytek do geocachingu w miastach, które wymagają bardziej umiejętnego i ciekawskiego kamuflażu niż skrytki wiejskie.
Te odbiorniki GPS potrzebne do tego hobby są łatwo dostępne z detalistów elektroniki użytkowej, a niektóre mają teraz funkcje przeznaczone dla geocaching. Popularyzacja serwisu i oprogramowania do informacji geograficznych jak Google Earth pozwala jednak uczestnikom pozbawionym odbiornika GPS zlokalizować część skrytek znajdujących się wcześniej na mapie.
Kilka witryn społecznościowych, zwykle poświęconych konkretnemu krajowi lub regionowi, umożliwia badaczom geograficznym zlokalizowanie skrytek znajdujących się wokół danego adresu fizycznego, kodu pocztowego , współrzędnych geograficznych lub miasta.
Geobadacz może następnie udać się do opublikowanych współrzędnych, wyposażony w swój odbiornik GPS. Niektóre skrzynki są dostępne na obszarach miejskich przez każdego pieszego. Inne wymagają wędrówki, a nawet wspinaczki. Niektóre wymagają dostępu łodzią lub zjazdu na linie. Inne wymagają rozwiązania zagadki, aby uzyskać ostateczne współrzędne skrytki. Niektóre można znaleźć tylko w nocy, używając przedmiotów lub naklejek widocznych w świetle latarki elektrycznej.
Po znalezieniu skrytki badacz geograficzny może wziąć i zostawić przedmiot w pojemniku. Następnie wskazuje swoją wizytę w rejestrze zawartym w skrzynce i zastępuje ten ostatni, w którym go znalazł.
Wraz z rozwojem smartfonów , dzięki aplikacji Geocaching można teraz poznać lokalizację i opis skrytek w dowolnym miejscu i czasie.
Geo-badacz kodeks etyki zabrania bufory na lądzie, którego dostęp jest regulowany przez władze (lądowych wojskowy, budynków w pobliżu policji, szkół) lub przez ich właściciela, a także buforuje, które muszą być wykopane, lub których obecność może być szkodliwa środowisko (strefa ochrony przyrody).
Geobadacze, którzy stworzyli skrytkę, są odpowiedzialni za jej utrzymanie, a kodeks etyczny wymaga uzyskania zgody właściciela lub zarządcy obiektu przed upublicznieniem współrzędnych skrytki, jeśli znajduje się ona na posesji. bez publicznego prawa drogi.
Może się zdarzyć, że skrytka zostanie uszkodzona przez warunki atmosferyczne lub zwierzęta, wandalizowana lub po prostu zniszczona podczas konserwacji lub budowy. Następnie geoplacer jest odpowiedzialny za odnowienie skrzynki, zmianę dziennika lub w końcu unieważnienie i zarchiwizowanie pamięci podręcznej. Od tego momentu nie będzie już widoczny na listach ani na mapie geocaching.com.
Wyzwaniem dla budowniczych skrytek jest znalezienie miejsca, które inni geobadacze mogą znaleźć, ale którego reszta odwiedzających (i potencjalni wandale) nie będzie łatwo zauważyć. Skrzynka generalnie odpowiada miejscu wybranemu przez jego twórcę ze względu na jego wartość geograficzną (spacer w celu odnalezienia skrzynki lub widok z niej), historycznej, kulturalnej, naukowej lub sentymentalnej.
Gdy skrytka znajduje się w podziemnej jamie, naturalnej ( jaskinia , aleja ..) lub sztucznej ( kopalnia , podziemia ..), geocacherzy lub geobadacze nie przeszkoleni w jaskiniach mogą wtedy zagrozić środowisku podziemnemu i własnemu bezpieczeństwu.
Istnieje kilka rodzajów skrytek:
Niektóre skrytki mogą zawierać jeden (lub więcej) bug podróżny (po francusku „przedmiot podróżnika”), zazwyczaj figurkę z notatką od właściciela wskazującą cel, na przykład konkretny cel podróży. Wtedy badacze geograficzni, którzy znajdą skrzynkę, mogą przyczynić się do postępu błędu podróży , który często ma określony identyfikator umożliwiający śledzenie jego postępów, gdy tylko badacz geograficzny wejdzie do niego na uczestniczącej stronie społeczności.
Innym typem obiektu popularnym wśród geobadaczy jest „geowaluta”. Niektóre stowarzyszenia lub firmy wybijają monety bez wartości fiducjarnej lub numizmatycznej („geocoins”, zwane po angielsku geocoins ), często posiadające unikalny numer seryjny , który ich właściciele umieszczają w skrzynce i których postępy mogą śledzić, gdy tylko inny geo- wyszukiwarka wprowadza identyfikator i dane kontaktowe na powiązanej stronie internetowej.
Drewniany przedmiot wymiany, „Geowood” (lub CWG) to gładki i gruby kawałek, nieco ścięty, z logo „Geocaching” po jednej stronie i obrazem po drugiej. Jest związany z krajem (FRANCUSKIM, BELGIJSKIM, CZESKIM). Stworzony na imprezę lub na życzenie geocachera z jego pseudonimem lub logo, na niektórych stronach są wymienione tysiące dla kolekcjonerów. Produkcja prawie wyłącznie z siedzibą w Czechach, gdzie powstała w 2005 roku.
Identyfikujemy rozmiar skrzynek, aby umożliwić bardziej logiczne wyszukiwanie:
Strona geocaching.com posiada własny system oceny skrytek. Instalator musi wybrać trudność w swojej skrytce w skali od 1 do 5 gwiazdek, gdzie gwiazdka to bardzo prosta skrytka, a 5 gwiazdek to skrytka wymagająca wielu przemyśleń i badań. W ten sam sposób instalator wybiera ocenę terenową: od „T1” dla miejsca płaskiego lub dostępnego dla wózków inwalidzkich do „T5” dla lokalizacji wymagającej specjalnego sprzętu, np. sprzętu do wspinaczki lub nurkowania.
Jak wielu hobbystów i subkultur , geocacherzy mają swój własny żargon .
Obiekty z owadami podróżnymi to obiekty przeznaczone do zabrania z jednej skrytki w celu zdeponowania w innej. Są one wyposażone w kod (często wygrawerowany na metalowej tabliczce) umożliwiający ich identyfikację w miejscu (lub aplikacji) Geocachingu. Mogą dzięki temu podróżować (stąd nazwa) między wieloma oddalonymi od siebie miejscami.
Uczestnicy geocachingu, tacy jak internauci , używają wielu akronimów i innych wyrażeń często używanych w logach, takich jak:
Nazywane travel bugs lub TB w żargonie gry ("obiekty podróży"), mają różne misje wybrane przez właściciela (okrążenie świata, wyjazd do Australii itp.). Mogą pozostać w rękach właściciela, który sprawi, że będą podróżować lub zostać zdeponowane w skrzynkach, aby odebrał je inny geocacher, który z kolei sprawi, że będą podróżować i zdeponują je w innej skrzynce.
Właściciel musi nabyć medalion sprzedawany w Internecie lub w oficjalnych sklepach i przymocować go do wybranego przez siebie przedmiotu. Dlatego używa się wszystkich rodzajów, od ołówków po taczki. Następnie właścicielowi, aby zarejestrował obiekt podróżny na stronie Geocaching.com i stworzył w ten sposób stronę poświęconą obiektowi, określając lub nie jego cel, misję. Każdy obiekt podróżny ma swój własny numer śledzenia (numer śledzenia ), który będzie używany przez geocacherów do jego odnalezienia lub odzyskania.